اسفناج

اسفناج

در این مقاله بصورت خلاصه به گیاهشناسی /کاشت/داشت و...  پرداخته ایم 

اسفناج گیاهى است با نام علمى .Chenopodiacea Spinacia oleracea L و از این نظر خویشاوندى نزدیکى با چغندرقند دارد.
 

اسفناج Chenopodiaceae(Salsolaceae)	:تیره
Spinacia oleracea L.	:نام لاتین
Garden spinach – Common spinage	:نام انگلیسی

گیاه شناسی و نیاز اکولوژیکی اسفناج:

گیاهی است یکساله وروز بلند که پس از سبز شدن تولید برگهای طوقه ای (Rossete) می کند به این ترتیب در یک سطح در اطراف ساقه کوتاهی به طول چند میلیمتر نزدیک به سطح خاک قرار می گیرند. در طی رشد بعدی این ساقه طویل شده و از آن شاخه های جانبی دیگری از محل برگهای طوقه ای به ساقه اصلی منشعب می شوند. ممکن است از ساقه اصلی ساقه های فرعی درجه 1 و 2 همراه با شاخه های جانبی درجه 1و2 نیز وجود آیند. اندازه گیاه می تواند بین 10 تا 8 سانتی متر متناوب باشد. ریشه اصلی گیاه عمیق است و می تواند تا عمق 140 سانتی متری در خاک نفوذ کند از این نظر می توان این گیاه را در خاکهای شور بخوبی کشت نمود. ریشه های فرعی این گیاه دوکی شکل و حداکثر تا 60 سانتی متری خاک پراکنده اند، برگها در ارقام مختلف دارای فرم و رنگ متفاوتی هستند و به شکلهای تخم مرغی ، بیضوی و یا نیزه ای وجود دارند کناره برگها می تواند کاملاً صاف و یا دندانه دار باشد. پهنک برگ نیز صاف و یا دارای چین و چروک است. گلهای نر و ماده می توانند روی یک یا دو پایه قرار گیرند. امروزه دو واریته از این گیاه کشت می شود. 
الف) S.O. var oleraceae syn .var spinosa (Moench) 
یا اسفناج بذر خاردار که در واقع نوع قدیمی را معرفی می کند. 
ب) S.O. var. inermis (Moench) 
یا اسفناج بذر صاف. 
ارقامی که خاردار هستند، میوه با پوشش گل رشد کرده و پس از سخت شدن اغلب دارای 2و3 و یا 4 خار می شوند از آنجائیکه موقع بذر پاشی با ماشین، بذر خاردار به سختی از ماشین به زمین می افتد کشت های مکانیزه مشکلات زیادی به همراه دارد ولی بذر خاردار در شرایط سخت زمستان معمولاً دارای رشد نمو بهتری نسبت به بذر صاف است. 

اسفناج محصول نواحی نسبتاً سرد است و در آب و هوای خنک بهتر رشد می کند بطورکلی اسفناج در مجاورت تابش زیاد آفتاب،دمای متوسط و هوای مرطوب بهترین نتیجه را می دهد. یخبندان را بیشتر از اغلب سبزیهای دیگر تحمل می نماید. بعضی از ارقام آن حتی در مقابل سرمای تا (7-) سانتی گراد نیز مقاوم است. 

خواص گیاه اسفناج:

 خواص دارویی : 
برگ اسفناج از نظر طب قدیم ایران کمی سرد و تر است و برخی عقیده دارند که متعادل است یعنی نه سرد است و نه گرم . 
▪ برگ اسفناج منبع غنی ویتامین A ، B۳ ، C و آهن و پتاسیم می باشد . 
▪ بدن را قلیایی می کند . 
▪ خنک کننده است و برای پائین آوردن تب مفید است . 
▪ ورم روده کوچک را رفع می کند . 
▪ برای ورم ریه مفید است . 
▪ ملین است و یبوست را برطرف می کند . 
▪ برای لاغر شدن و وزن کم کردن مفید است . 
▪ خوردن اسفناج در رفع تشنگی موثر است . 
▪ برای از بین بردن ورم و درد گلو مفید است . 
▪ بهترین دارو برای کسانی است که مبتلا به کم خونی هستند . 
▪ اسفناج روده بزرگ را تمیز می کند . 
▪ ترشحات لوزالمعده را افزایش می دهد . 
▪ اسفناح سبزی مفید برای تقویت اعصاب است . 
▪ اسفناج برای رفع بیماری آسم و گرفتگی صدا بسیار موثر است . 
▪ رماتیسم و نقرس را درمان می کند . 
▪ برای زیاد کردن شیر در مادران شیر ده موثر است . 
▪ تخم اسفناج ملین و خنک کننده است . 
▪ تخم اسفناج برای برطرف کردن ورم کبد و یرقان مفید است . 
▪ اسفناج تعداد گلبولهای قرمز خون را افزایش می دهد . 
▪ اسفناج را در سالاد خود بریزید و میل کنید . 
▪ اسفناج کلسترول خون را پائین می آورد . 
▪ آش اسفناج با گشنیز برای سردردهایی که ناشی از سوء هاضمه و اختلال دستگاه گوارشی است مفید می باشد . 
▪ تحقیقات دانشمندان نشان داده است که اسفناج در پیشگیری سرطان روده بزرگ ، معده ، پروستات ،‌حنجره و رحم موثر است . 
● مضرات اسفناج: 
اسفناج برای بیماران مبتلا به ورم مفاصل و سنگهای کلیه و مثانه مناسب نیست ضمنا آنهائیکه سرد مزاج هستند باید اسفناج را با ادویه گرم نظیر زنجبیل میل نمایند . 

زراعت گیاه اسفناج (کاشت،داشت،برداشت):

آماده سازی خاک برای کشت اسفناج:

هر چند که می توان اسفناج را در کلیه زمین ها کشت نمود ولی خاکهای خیلی سبک و خیلی سنگین برای رشد و نمو گیاه مناسب نیستند. بهترین خاک برای اسفناج حد واسط آن دو و اراضی نم دار و حاصلخیز است. این گیاه در مقابل زمین های آبگیر ، خشک و PH خاک بسیار حساس است. مناسبترین PH برای این گیاه بین 6 تا 7 است. اسفناج در مقابل درجه اسیدی پایین تر به وضوح عکس العمل نشان داده و نتیجه خوبی نمی دهد. زمین های عمیق با بافت خوب و هوموس و رطوبت کافی برای اسفناج مناسب است. خاکهای سبک فقط برای ارقام زودرس ، کشت های زمستانه و کشت های مراحل اول سال مناسب است در این خاکها باید آبیاری تکمیلی و کودکافی را از نظر دور نداشت بهترین خاک می تواند خاکهای لومی و یا خاکهای معدنی با هوموس کافی باشد. بستر کاشت باید برای کشت مکانیزه صاف و دارای شیب کم و عاری از سنگلاخ باشد. 

تاریخ و زمان کشت اسفناجزمان کاشت انواع بهاره در اواخر اسفند ماه ، انواع پائیزه در اواخر تابستان و انواع زمستانه در اواخر پائیز است. فاصله ردیف ها در کشت های ردیفی بین 15 تا 25 سانتی متر و عمق کاشت بین 2 تا 4 سانتی متر می باشد اسفناج به علت مدت کوتاه رویش سازگاری با دمای کم ، قدرت زیاد زمستان گذرانی و روز بلند بودن آن می تواند به شکل های متفاوتی در تناوب زراعی قرار گیرد این گیاه به عنوان مناسبترین گیاه بعد از لوبیای پاکوتاه (پاچ باقلا) ، نخود فرنگی و سیب زمینی قرار می گیرد ولی به عنوان گیاه ما قبل برای گیاهان دیگر دارای اهمیت زیادی نیست. 
ارقام اسفناج را براساس خاردار بودن یا بی خار بودن بذر ، صاف و ناصاف برگها و نیز براساس رنگ برگها انواع بهاره، پائیزه و زمستانه طبقه بندی می کنند. در انتخاب ارقام نکات زیر باید مورد توجه قرار گیرد: سرعت رشد(سریع بودن رشد و نمو) تمایل کم به گل رفتن، یکسان و یک اندازه بودن برگها، تمایل کم به زرد شدن برگها کم بودن مقدار نیترات،مقاومت در برابر آفات و امراض (مخصوصاً در مقابل سفیدک دروغین) مقاوم بودن در مقابل سرمای سخت زمستان. 
در کشت گلخانه ای طی زمستان از ارقامی که دارای رشد سریع بوده و در مقابل شدت تابش و دمای کم حساسیتی نشان نمی دهند استفاده می شود. بذر اسفناج در موقع جوانه زدن در مقابل گرمای زیاد،کمبود آب و اکسیژن بسیار حساس است.کمبود اکسیژن معمولاً در زمینهای آبگیر و خاکهای رسی بوجود می آید . جوانه زدن بذر در دمای پائینی صورت می گیرد حتی در صفر درجه سانتی گراد. بنابراین برای سبز شدن یک دست بذر در مزارع باید در فصولی از سال که دمای هوا پائین و متوسط است بذر پاشی کرد. 

کاشت گیاه اسفناج:اسفناج را می توان به طور دست پاش، خطی و در سبزیکاری سطوح بزرگ با ماشین بذر پاشی کرد. زمان کاشت انواع بهاره در اواخر اسفند ماه و انواع پائیزه در اواخر تابستان و انواع زمستانه در اواخر پائیز می باشد. استفاده از کودهای حیوانی در زمینهایی که از نظر مواد آلی ضعیف هستند توصیه می شود در هر صورت باید از کود حیوانی کاملاً پوسیده استفاده شود. چنانچه بخواهیم از کود تازه استفاده کنیم باید آنرا چند ماه قبل از کاشت به زمین داد زیرا ریشه اسفناج در مقابل پاره ای از بیماریهای قارچی که باعث پوسیدگی ریشه می شوند حساس است کود شیمیایی را باید موقعی به زمین داد که در فاصله دوره رویش در دسترس گیاه قرار گیرد. با توجه به مقدار مواد غذایی موجود در خاک معمولاً حدود 120 کیلوگرم در هکتار ازت،60 کیلوگرم در هکتار p2o5 و 140 کیلوگرم در هکتار K2O توصیه می شود اسفناج زمین های خنثی تا قلیائی را ترجیح می دهد. بنا بر این می توان تا 4 هفته قبل از کاشت به دادن کودهای آهکی مبادرت ورزید. کود پتاسه را در بهار به شکل کلرید به زمین می دهند زیرا عرضه زیاد کلرید در خاک کاهش جذب ازت را به دنبال دارد و در شرایط معمول تولیدی باعث کاهش نیترات در گیاه می شود معمولاً در کشت بهاره کود شیمیایی را یک دفعه قبل از کاشت به زمین می دهند ولی برای انواع زمستانه یک سوم ازت را توام با تمامی کودهای فسفر و پتاسه در اوایل زمستان هنگام کاشت به زمین می دهند و دو سوم باقیمانده را در دو مرحله دیگر به صورت کود سرک در اختیار گیاه قرار می دهند.در سطح بزرگ معمولاً پس از کاشت زمین را غلتک می زنند. 

داشت اسفناج:مبارزه با علفهای هرز با فوکا، کولتیواتور و یا با استفاده از علف کشهای شیمیایی صورت می گیرد. اسفناج احتیاج به آب فراوان دارد و باید در طول دوره رشد در زمین های خشک اقدام به آبیاری نمود. آبیاری علاوه بر اینکه مقدار محصول را افزایش می هد گل دادن قبل از موعد گیاه را نیز به تاخیر می اندازد. 
از بیماریهای مهم اسفناج سفیدک دروغین (Pernospora farinosa) است استفاده از ارقامی که مقاوم به این بیماری اند لازم و ضروری است . ترکیبات آلی فسفره برای مقابله با مگس چغندر (Pagomia Hyoscyami) که لاروهای آن در داخل برگهای اسفناج دالانهای مینوز (Minose) را می سازند بسیار موثر است. شته آفیدو پروانه سفید کلم (Pieries Brassica) نیز از دیگر آفات این گیاه است. 

برداشت اسفناج:برداشت اسفناج به این ترتیب است که زمانیکه گیاه 5 تا 6 برگه شد.ابتدا مزرعه را آبیاری کرده و پس از تبخیر رطوبت اضافی،بوته ها را با ریشه از خاک بیرون می آروند به همین صورت عرضه می کنند. در سطوح کوچک می توان دو یا سه مرحله اسفناج برداشت کرده در اینصورت باید برگهای تحتانی را با دست و یا چاقوی تیزی بریده و برگهای کوچک و جوانه های مرکزی را به حال خود باقی گذاشت و پس از مدتی عمل چیدن برگهای بزرگ را تکرار کرد و به این ترتیب می توان در طول سال چند مرحله اسفناج برداشت کرد. تجمع نیترات معمولاً در دمبرگها و زیاد است و بنابراین با حلال برگهای بدون دمبرگ می توان اسفناجی با نیترات کمتری برداشت نمود. در سطوح بزرگ از ماشین برداشت استفاده می شود. در این حالت پس از بریدن برگها آنها را در جایی انباشت کرده و بعداً به محل دسته بندی و یا به کارخانه حمل می کنند. اسفناج را معمولاً در اوایل روز برداشت می کنند این عمل به حفظ کیفیت محصول می افزاید. عمل برداشت در زمان بارندگی و یا مواقعی که هنوز شبنم بر روی گلها نشسته است صورت نمی گیرد. زیرا در اینصورت مهمولی با کیفیت پائین و توام با برگهای شکسته بدست می آید. مقدار محصول اسفناج حدود 15 تا 20 تن در هکتار و در بعضی مواقع بین 35 تا 40 تن در هکتار است.

دامنه انتشار اسفناج:نواحی مختلف کشور پرورش داده می شود. 

بیمارى‌ها:

سفیدک دروغی: مهم‌ترین و خطرناک‌ترین بیمارى اسفناج محسوب مى‌شود. در این بیمارى روى برگ‌هاى اسفناج لکه‌هاى زرد نامنظم و در قسمت زیرین برگ‌ها به‌وسیله رشته‌هاى قارچ پوشیده مى‌شود و براى مبارزه علاوه‌بر استفاده از ارقام مقاوم به سفیدک اسفناج مى‌توان از قارچ‌کش‌ها استفاده کرد.
مگس چغندر: 

در بعضى از سال‌ها روى اسفناج تخم‌گذارى مى‌کند و لاروهاى سفیدرنگ برگ‌ها را سوراخ مى‌کند به‌طورى که سوراخ‌ها و لکه‌هاى روشن به‌وجود مى‌آیند.

تناوب:

چگونگى قرار گرفتن اسفناج در برنامه تناوب تابع دو عامل مهم یکى طول روز و دیگرى دوره رشد کوتاه آن مى‌باشد. البته این اصل مهم را نباید فراموش کرد که اسفناج بعد از خودش و بعد از گیاهان خانواده chenopodiacea مانند چغندربرگى و یا چغندرلبوئى نباید کاشته شود، زیرا باعث انتشار امراض ویروسى خواهد شد، بنابراین در تناوب به‌صورت‌هاى زیر کاشته مى‌شود:
- کاشت بهاره بعد از شخم پائیزه.
- کاشت پائیزه بعد از کلم، سیب‌زمینى و یا گندم، البته بعد از حبوبات نیز نتیجه خوب خواهد داد، دوره تناوب براى اسفناج هر ۴ سال یک‌بار در نظر گرفته مى‌شود. 

انشاءالله از این بخش به خوبی است فاده کرده باشید 

کلم

خواص دارویی گیاه کلم

تصفیه کننده خون،کلم یکی از سبزی های معروف خوراکی است که تاریخی کهن دارد. کلم اقسام مختلفی دارد و به رنگ های گوناگون است. مانند : کلم سبز، کلم قرمز، کلم قمری. فواید کلم: کلم، رخسار را جلا می دهد و نیکو می سازد. کلم خواب آور بسیار خوبی است. کلم، حرکت کودکان نو پا را آسان می گرداند. مصرف کلم، صدا را صاف می کند. کلم پخته، بدن را از اخلاط فاسد و عرق زیاد پاک می کند. کلم پخته در درمان صرفه کهنه و درد کمر و زانو موثر است.

 کلم پخته، سردرد را تسکین می دهد. برگ کلم سوخته، بهترین پاک کننده زردی دندان ها و خشک کننده بسیار خوبی است. تخم کلم، ضد خونریزی لثه و ضد کرم دستگاه گوارش است. تخم کلم ضد کم خونی است و قوه بینایی و نور چشم را افزایش می دهد. مداومت در خوردن کلم، باعث از بین رفتن سنگ های ادراری و تناسلی خواهد شد. کلم به علت دارا بودن مواد گوگردی برای خارش و شستشوی موی سر شوره دار، داروی بسیار خوبی است. کلم تصفیه کننده خون استک کلم دارای یک اسانس سلفوره است که برای معالجه کرم امعاء به کار می رود. برای درمان زخم های عمیق و زخم های سرطانی، پماد برگ کلم با آرد جو مفید است. سوخته کلم برای درمان جوش های دهان، رفع زردی دندان و جلوگیری از ریزش مو مؤثر است. برای این منظور باید سوخته کلم را در محل مورد نظر بمالند و این کار را تکرار کنند تا اثر خود را ببخشد. خوردن 6/25 گرم تخم کلم که با آب پخته شده باشد، لکه های پوستی را برطرف می کند. شیره کلم خام، برای تقویت خون اشخاصی که کمبود آهن دارند مفید است. شیره کلم خام، غشاهای مخاطی معده و روده ها را پاکیزه می کند. برگ کلم له شده، برای درمانی ناراحتی های پوستی مؤثر است. کلم اکسیری است که دوای همه دردهاست و تمام اعضای بدن از آن استفاده می کنند و هیچ دردی نیست که در مقابل کلم دوام آورد. کلم زخم های بواسیر را التیام می دهد. کلم سنگینی گوش را درمان می کند. برگ های خام کلم سبز یا قرمز را قبل از غذا به صورت سالاد بخورید. زیرا برگهای کلم مقدار زیادی کلسیم و گوگرد دارد که برای تقویت خون بی اندازه مفید است و سالاد برگ خام کلم، بهترین درمان کم خونی است. مصرف سوپ کلم برای معالجه برونشیت و سرفه شدید مفید است.

 برگ کلم سفید یا قرمز در معالجه امراض کبد و یرقان (زردی) نتایج مؤثری دارد. کلم بهترین داروی طبیعی برای معالجه اسهال است، برای این منظور باید برگ کلم یا گل کلم را با آب بپزید و فلفل و کره به آن چاشنی کنید و با کره و نان برشته به عنوان غذا مصرف کنید. مصرف کلم، بیماری نفریت (ورم چرکی کلیه) را درمان می کند. 

مصرف کلم برای مبتلایان به نفریت به سبب دفع سموم موجب تسکین درد می شود. اگر برگ کلم را به وسیله گذاردن اطوی داغ روی آن به صورت پماد در آورده و روی جاهایی که در بدن درد می کند بگذارید این مرهم (ضماد) برای تسکین درد اعصاب و رماتیسم و سیاتیک مؤثر است. مصرف شربت کلم، روزانه سه قاشق و هر بار یک قاشق قهوه خوری تمام کرم های بدن را دفع می کند. کلم به علت داشتن آهک زیاد، ارسنیک و ید، یکی از غذاهای بسیار عالی و مفید است و برای درمان سستی استخوان، سل و کم خونی نظیر ندارد. در کلم املاح سولفات، نیترات دوپتاس، اکسیدهای آهن و گوگرد (اسانس گوگرد) وجود دارد.

 تذکر:

 خوردن کلم برای بیمارانی که مبتلا به گواتر و بواسیر هستند و افرادی که به خارش بدن مبتلا هستند مضر است. طریقه مصرف: مصرف کلم به صورت سالاد، بسیار لذیذ و نافع است. آب کلم نیز راهی برای مصرف کلم است اما ممکن است به ذائقه بسیاری از مردم خوش نیاید. برای این منظور می توان آب هویج خام و چند قطره آب لیمو به آن اضافه کرد و سپس مصرف کرد.

 بهترین کلم و روش نگهداری آن:

 وقتی کلمی را انتخاب می کنید، باید برگ هایش محکم و چسبیده باشد و سر آن سنگین و محکم و برگ های خارجی اش هنوز روی آن باشد. برای اینکه تازگی کلم حفظ شود، آن را در پارچه ای بپیچید و در یخچال نگهداری کنید.

گلخانه خانگی

 امروزه گل دوستان نمی توانند گل را به خوبی پرورش بدهند ما مطالبی به شما می گوییم که شاید مشکلات شما رفع شود 

● در خانه گلکاری کنیم:

امروزه در منازل ، آپارتمانها ، رستورانها و موسسات مختلف ، نگهداری گل و گیاه زینتی مورد توجه و خواست مردم است .اغلب در گوشه و کنار سالن ها ، اطاقها ، دفاترکار ، محلی برای نگهداری گلدان . یا گلهای بریده در نظر گرفته میشود . عموما گلهای بریده را در آب قرار می دهند و گلدانهای زینتی را روی میز پذیرایی ، گوشه و کنار سالنها ، اطاقها و راهروها میگذارند و با این تزئینات منظره جالبی به محل کار و زندگی خود میدهند . با وجودی که در نگهداری این گلها دقت زیاد میشود ، معذالک بعد از چند روز یا چند هفته برگ گیاهان زرد شده و گاهی خود گیاه پژمرده میشود و از بین می رود .مطالب و آگاهی های این بخش ، علاقمندان به گیاهان زینتی و گلها را از نکاتی آگاه میسازد که دانستن آن برای سلامتی و شادابی گلهایشان ضرورت دارد . در یک تعریف اجمالی ، فن گلکاری رشته ای از علم باغبانی است که جنبه های عمل آوردن و پرورش گیاهانی را که بنحوی از گل ، شکل عمومی گیاه و یا میوه آنها از نظر زینتی استفاده میشود ، مورد بحث قرار می دهد .برای آشنایی خوانندگان با فن و هنر گلکاری ، مطالب علمی و عمومی را در دو قسمت جداگانه تحت عناوین : گلکاری عمومی و گلکاری خصوصی مورد بحث قرار می دهیم .

ـ گلکاری عمومی : در این بخش از کلیات بکار بردن اصول علمی برای تربیت و پرورش گیاهان سخن گفته میشود. اطلاعات عمومی در زمینه روشهای کاشت و تکثیر گیاهان ، چگونگی و زمان کشت ، وسایل مورد نیاز باغبانی ، سازگاری گیاه با محیط ، شناسایی شرایط لازم محیط برای کاشت گیاه از قبیل : حرارت ، خاک ، هوا ، زطوبت ، مواد غذایی ، بیماریها و آفات گیاهی و روش های کنترل و مبارزه با بیماری ها و آفات از جمله مسائلی هستند که پرورش دهنده گل باید از آنها مطلع باشد .

ـ گلکاری خصوصی : در این بخش درباره هرگیاه زینتی یا گل مورد نظر از جنبه های بالا بطور جداگانه بحث میکند و بعبارت دیگر در این قسمت روش های بکار بردن مبانی علمی و عملی در طرز کشت و پرورش گیاهان و گلهای مشخصی را مورد بحث قرار می دهد .

▪ موسسات و مراکز پرورش گل و گیاه شامل سه دسته کلی میشوند :

۱) موسسات تولیدی گل و گیاه : این موسسات هرکدام به وسائل تهیه گلها و گیاهان خاصی که پرورش می دهند مجهز هستند . برای مثال : یک موسسه فقط گل اُرکیده عمل می آورد یا موسسه ای گل میخک تهیه می کند . در این موسسات گلخانه ها دارای تجهیزات و وسعت زیاد با دریچه های متعدد برای تهویه میباشند . در مرکز دیگری گیاهان زینتی گرمسیری عمل می آورند که دارای گلخانه هائی با حرارت و رطوبت زیادتریست . همچنین گلخانه هائی برای پیش رس کردن پیازهای گل ، تکثیر نباتات زینتی و تهیه گل بریده از قبیل : رُز ، گلایول و لیس در اختیار دارند . این موسسات به زمین فراوان و آب کافی برای خزانه کاری احتیاج دارند . در این مراکز کارشناسان کار آزموده و کارگران متخصص بدون مشورت مداوم با مدیر موسسه کارهای خود را انجام می دهند . یعنی یکنفر کارگر قابل می داند چه موقع نهال را بکارد ، چه وقت پیوند بزند ، خاک گلدانها را چه موقعی تعویض کند و آبپاشی را چه اندازه و در چه موقع انجام دهد .

۲) موسسات عمومی و شهری : مثل شهرداریها که مسئول اداره پارکهای عمومی ، میدانها ، درختان خیابانها و بلوارها ،سایر مکانهای شهری و عمومی می باشند .این موسسات نیز بنوبه خود از امکانات ضروری برای تکثیر و کاشت و داشت گیاهان و درختان زینتی استفاده می نمایند .

۳) افراد علاقمند : یا به عبارت دیگر آماتورها که در باغ ، باغچه یا محیط بسته خانه و آپارتمان خود گلها را می کارند و نگاهداری می کنند

● گلکاری عمومی

الف) چگونه گیاهان زینتی را در خانه پرورش دهیم ؟

امروزه عمل آوردن گلدانهای گل در منزل یکی از بهترین سرگرمیهاست . گیاهان زینتی مخصوصا در فصل زمستان قسمت عمده تزئینات داخلی منزل را تشکیل میدهند . بعلاوه پرورش نباتات در منزل برای کسانیکه باغی در اختیار ندارند و میخواهند فعالیتهای گلکاری داشته باشند حائز اهمیت است . حتی برای کسانی هم که باغی در اختیار دارند و علاقمند به پرورش گل هستند این موضوع قابل توجه است . با وجودی که منزل برای پرورش و نگهداری گلها محل مناسبی نیست ، معهذا مردم به نگهداری گل در منزل علاقمندند . برای پرورش گیاهان زینتی در منزل باید احتیاجات اصلی آنها و بهترین طرق کشت این قبیل گیاهان را بدانیم . در درجه اول باید گیاهانی را که از نظر برگ یا گل زینتی و قابل نگهداری در منزل هستند بشناسیم و آنها را انتخاب کنیم و طرز سازگاری و تطابق آنها را با شرایط داخل منزل فرا گیریم . در صورت امکان باید مجموعه ای از گیاهان را جمع آوری کنیم که شرایط رشد آنها در منزل با شرایط محلی که طبیعت زندگی می کنند تفاوت نداشته باشد . به عنوان مثال : میزان حرارت در منزل باید طوری تنظیم شود که گیاه شانس زندگی کردن را داشته باشد . اکنون که در بعضی منازل شوفاژ هست باید انواع بخصوصی از گیاهان زینتی را در منزل پرورش داد . اگر برگ فیکوس شما می ریزد و یا برگهای سیکلامن زرد می شود ، نباید فورا آنها را دور ریخت بلکه باید علت آنرا شناخت . برای مثال: اگر بطور مرتب آب سرد به گلدان سیکلامن بدهیم برگهایش خیلی زود زرد میشود . با وجود این مسلم است که بدون دقت و کوشش شما ، هیچگونه عملی تضمین نمی شود .

عمل آوردن گیاهان در گلدان مثل فن آشپزی است . همانطوری که برای تهیه غذای مطبوع باید از اصول مشخصی پیروی کرد ، در پرورش گیاهان هم باید مبانی علم گلکاری را آموخت تا موفقیتی بدست آورد .

ب) سازگاری گیاهان زینتی با محیط داخلی منزل ، باغ و باغچه :

مفهوم سازگاری یا تطابق با محیط عبارت از واکنش مناسب موجود زنده نسبت به شرایط محیطی است . به عنوان مثال : دسته ای از گیاهان با بعضی از شرایط محیطی از قبیل : خاک ، رطوبت ، روشنائی و خشکی هوا سازگارتر و کم توقع ترند و در قبال تغییرات آنها غالبا عکس العمل مناسب دارند .در صورتیکه ارقام دیگر حساس ترند و در صورت تغییرات زیاد شرایط زیستی ، از بین میروند . گلهائیکه پرورش دهندگان به بازار عرضه می کنند ، بدوا از طبیعت جمع آوری شده اند و مهم آنست که ما محیط زیست طبیعی این گیاهان را بشناسیم . البته بسیاری از گلها بتدریج خود را با محیط جدید سازگار می کنند ولی آن کیفیت ومرغوبیت و احتمالا استفاده ای را کع با توجه به شناخت سازگاری با محیط زیست حاصل میشود بدست نمیآورند. پس در درجه اول باید احتیاجات گیاهانی را که میخواهیم در منزل پرورش دهیم بشناسیم . پرورش دهنده باید مطلع باشد که گل ، سیکلامن ، بنفشه آفریقایی ، سرخس ها و آفلاندرا و گیاهان خانواده آناناس که جنگلی هستند ، محیط مرطوب لازم دارند . کاکتوس و سایر نباتات باصطلاح گوشتی ، که بافت ضخیم داشته و بیابانی هستند و در مناطق خشک و گرم و در روشنائی شدید عمل آمده اند ، بهیچ وجه امکان رویش در باغ و باغچه را ندارند ولی احتمالا اگر بخواهند در منزل آنها را نگهداری کنند ، بخصوص در فصل زمستان باید به آنها خیلی کم آب بدهند و آنها را در محل روشن نزدیک پنجره قراردهند ، هرچند دراین مورد استثناهائی وجود دارد . تفکیک گیاهان رطوبت دوست و خشکی پسند بخصوص برای تولید کنندگان و گل فروشان حائز اهمیت است . زیرا در گلخانه ها و مغازه های گل فروشی محیط مرطوب آماده است و نباید این دو نوع نبات باهم نگهداری شوند ( یعنی گیاه رطوبت دوست و گیاه خشکی پسند ) چون بافتهای انواع کاکتوس و نباتات گوشتی در محیط مرطوب نرم می شوند و وضع طبیعی خود را از دست می دهند . بعضی از گلها ، سایه پسندند و بعضی به تغییرات شب و روز حساسند . اگر دسته ای از گلها مثل گل داودی را که مخصوص مناطق جنوبی هستند و در روزهای ۱۲ ساعته گل می کنند ، به مناطق شمالی ببرند ، که در تابستان طول روز به ۱۶ ساعت میرسد ، گل نمیکند . مگر اینکه طول روز کوتاه شود . به عبارت دیگر این دسته از گیاهان در اوائل مهر ، که طول روز کوتاه میشود گل می کنند . در سالهای اخیر هزاران هزار گیاه در اثر عدم آشنایی و مهارت مردم همچنین در اثر عدم سازگاری با محیط در منازل از بین رفته اند ولی با شناسائی گیاهان مقاوم و مهارت در طرز پرورش آنها عده ای از گیاهان زینتی را میتوان در خانه نگهداشت .

● طرح دو نوع گلخانه : یک طرفه و دو طرفه

قدم اول تفکیک بین گلخانه ای است که در یک محیط متناسب از لحاظ گرما ، روشنائی و رطوبت عمل آیند و محیط خشک و کم نور اطاقهای منازل و آپارتمان ها برای آنها مناسب نیست . گیاهانی که در منزل نگهداری می شوند باید بتوانند با شرایط داخلی منزل سازگار شوند . ممکن است در منزل بخاری یا شوفاژ باشد و میزان حرارت بالا و پائین برود ، دریچه ها ممکن است باز و بسته شوند یا روشنائی لازم در منزل موجود نباشد . باین ترتیب گیاه با بودن شرایط نا مساعد وضع نا متعادلی پیدا می کند و نیاز به حرارت و رطوبت مناسب گلخانه را دارد . شما نمی توانید به خاطر نگهداری گلدانهای مناسب منزلتان را عوض کنید ولی لا اقل می توانید گلدانهای متناسب برای منزلتان بخرید . در زمستان اگر شما در یک اطاق سرد زندگی می کنید و هنگام شب بخاری یا شوفاژ را خاموش می کنید ، باید نباتات مقاوم به سرما در اطاق داشته باشید . در صورتیکه اطاقتان تاریک است و نور کامل آفتاب ندارید ، از گیاهانی که گل نمی کنند و فقط برگشان زینتی است ، مثل فیلودندرون استفاده کنید . هر گیاهی نیازهای غذائی خود را از طریق ریشه و برگها تامین می کند ، علاوه بر این برگها باید تنفس کنند . بنابراین به هوا احتیاج دارند . ولی از جریان شدید هوا ناراحت می شوند . سرد و گرم شدن ناگهانی محیط ، روشنائی شدید و روشنائی کم همه عواملی هستند که در زندگی گیاه موثرند . در هوای آزاد گیاهان مقاوم خود را برای این گونه شرایط آماده کرده اند . ولی در داخل منزل وقت بیشتری لازم است و برای اینکه احتیاج گیاه تامین شود باید آنچه را که مساعد است فراهم کنید و آنچه مناسب نیست حذف نمائید . گیاه را نباید یک مرتبه و غفلتا از محیط تاریک و سایه دار در روشنائی شدید آفتاب قرار داد . در این صورت برگهای قدیمی و کهنه میسوزند و فاسد می شوند و برگهای جدیدی که با موقعیت و محل جدید سازش دارند روی گیاه رشد می کنند . درباره سازش انواع گیاهان و اکثر برگها که در مقابل نور خیلی شدید قرار گرفته اند مثالهای زیادی میتوان آورد . شما در فصل زمستان گلدان فیکوس و سرخس و غیره را در داخل منزل نگه میدارید . اینها سرسبز و شاداب هستند . ولی در بهار وقتی که درجه حرارت هوا زیاد می شود ، غفلتا آنها را در آفتاب شدید و در هوای آزاد قرار میدهید . این تغییر ناگهانی برگهای کهنه را از بین میبرد .

دلیل این موضوع واضخ است ، زیرا سازش برگها به روشنائی فقط در موقع رشد برگ است . وقتیکه برگ به حد بلوغ رسید ، یعنی کامل شد دیگر سازشی وجود ندارد . در علم گیاه شناسی ، این موضوع ثابت شده است . گیاهانی را که به هوای گلخانه عادت دارند ، نباید غفلتا به محل تاریک و سرد و خشک اطاق ببرید . خوشبختانه تولید کنندگان گل و گل فروشیها به این موضوع توجه دارند و گلدانها را از گلخانه گرم به گلخانه سردتری میبرند تا انساج آنها محکم شود و باین طریق گیاهان نسبتا مقاومی بدست آورند تا در موقع انتقال به منزل صدمه ای نبینند .

● عوامل مهم و موثر در رشد گیاهان خانگی

محیط داخلی بافتهای تشکیل دهنده هر گیاه ، مخصوصا در قسمتهای گل و برگ مداوم بوسیله محیط اطرافش متاثر می شود . عوامل فیزیکی خارجی ، یعنی نور ، حرارت ، رطوبت ، هوا و غیره میزان واکنش های سلولی را تنظیم می کنند . البته به شرطی که این عوامل بصورت متناسب و در حد قابل تحمل و مورد نیاز به گیاه برسند . گیاهان فقط تا موقعی رشد طبیعی و معمولی دارند که هریک از عوامل محیطی در حد متناسب و باصطلاح اُپتیممُم باقی بمانند . هر وقت، هوا ، حرارت ، نور ، رطوبت و آب و مواد غذایی از این حد تجاوز کنند و محدودیتی در رشد طبیعی گیاه ایجاد شود ، گیاه حساسیتی نشان می دهد که نمایش دهنده رشد غیر طبیعی گیاه است .اکنون درباره بعضی عوامل مهم و موثر که در رشد گیاهان خانگی موثر هستند بطور جداگانه به بحث و گفتگو می پردازیم و عوامل موثر دیگر درتغذیه گیاهی را در بخش مواظبت از گلها مطالعه خواهید کرد .

۱) نور : گیاهان برای تهیه غذا به روشنائی احتیاج دارند. نور ممکن است بوسیله اشعه مستقیم خورشید ، یا اینکه بطور غیر مشتقیم بتابد. شدت نور غیر مستقیم ممکن است کم یا زیاد باشد . معمولا در گوشه های اطاق نور بطور غیر مستقیم و بمقدار کم به گیاهان میرسد . اغلب گیاهان گلدار حد اقل نصف روز نور مستقیم خورشید را لازم دارند تا جوانه های گلشان رشد کند و باز شوند مثل گل شب بو . کاکتوس ها و انواع دیگر گیاهان گوشتی نیز به نور مستقیم خورشید نیازمندند. برای اینکه رنگ زیبای کروتون تغییر نکند ، باید آن را در نور مستقیم قرار داد . بطور کلی نور شدید آفتاب بدلیل اینکه از عمل کربن گیری جلوگیری می کند و تعریق را در گیاه افزایش میدهد زیان آور و در نتیجه رشد گیاه به تعویق می افتد . عشقه ، فیلودندرون ، بگونیای برگی ، پیرومیا و دراسنا ، که دارای برگهای زینتی هستند و به همین منظور هم کاشته می شوند باید در نور غیر مستقیم خورشید با شدت زیاد قرار بگیرند . همچنین گیاهان لطیف مثل ، بنفشه آفریقایی نیز نور غیر مستقیم بمقدار زیاد لازم دارند . در گوشه های کم نور اطاق نباید گیاهان گلدار را قرار داد . گیاهان برگی را اگر یک یا دو هفته برای تزئینات در محل کم نور قرار دهند ، باید بعد از این مدت جایشان را عوض کنند و آنها را در محل روشنتری قرار دهند و یا اینکه باید دو دسته گلدان آماده کرد و هر هفته جای آنها را عوض کرد . یعنی یک سری را برای دکوراسیون در محلی که نور کم است و سری دیگری را در محل روشن قرار داد . گیاهان سایه پسند یعنی آنهائی که به نور کم احتیاج دارند مثل ، عبائی و بعضی از سرخس ها و فوتوس را میتوان در نور کم یعنی در گوشه های اطاق قرار داد .

۲) هوا و حرارت : هوای خنک به آن اندازه ای که برای زندگی انسان ضروری است برای گیاهان ضرورت ندارد. معذالک گیاه هم احتیاج به هوا دارد بخصوص که هوا اغلب همراه رطوبت است . حرارت زیاد که هوای مرطوب را از بین میبرد باعث اکثر ناراحتی های گیاه می گردد . لذا تهویه برای گیاهان مورد احتیاج است و بهتر است پنجره ها در قسمت بالای اطاق باشد . باید توجه داشت که هر اندازه گیاه به سقف اطاق نزدیک تر باشد بیشتر متحمل گرما و خشکی میشود .در خانه هائی که خیلی گرم میشود و از بخاری برای گرما استفاده میشود ، بهتر است گلدانها را در کف اطاق بچینند . بطور معمول حرارت اطاق در روز باید معادل ۲۰ درجه سانتیگراد باشد و در شب ۱۵ درجه مناسب است . حرارت های زیاد برای گیاهان مضرند . اختلاف حرارت شب با روز نباید بیشتر از ۵ درجه سانتیگراد باشد .اگر حرارت روز مثلا ۲۵ درجه باشد و در شب یخبندان شود گیاه از بین می رود . مخصوصا گیاهانی که رطوبت دارند صدمه بیشتری خواهند دید. معمولا گیاهانی از قبیل : آویز ، کاغذی درختی ، شاه پسند درختی را در زمستان در اطاقی که حرارت ۷ تا۱۰ درجه سانتیگراد دارد نگاهداری می کنند . باین ترتیب این گیاهان در زمستان استراحت مختصری می کنند و چون حرارت کم است به آب کمتری احتیاج دارند و ریشه هایشان سالم می ماند و نمی پوسد . در بهار و تابستان بعد این گیاهان بیشتر و بهتر گل خواهند داد . گلدانهای مرکبات را که در منزل نگهداری میکنند ، بهتر است در تمام طول مدت زمستان در زیر زمین خنکی که حدود ۷ تا ۸ درجه سانتیگراد حرارت دارد نکهداری کنند و به آنها کم آب بدهند . باین ترتیب موقع بهار گلهایشان نمی ریزد و میوه روی درخت ظاهر میشود . همچنین برای مثال در اطاقهای عیر مسکونی که بخاری یا شوفاژ ندارد و یا اینکه گرما کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد است ، عده کمی از گیاهان که در حال استراحت و خواب هستند بهتر و سالمتر می مانند : مثل عبائی ، نخل زینتی و فیکوس و غیره . حرارت های مناسب برای گیاهان مختلف که در منزل نگهداری می کنند یکنواخت نیستند و باهم تفاوت دارند . مثلا ، آنتوریوم و بنفشه آفریقایی ، گرمای زیادتری نسبت به فیلودندرون لازم دارند . اصولا گیاهان برگی که مبداُ شان از مناطق گرمسیری است حرارت روز باید بالاتر از ۲۵ درجه سانتیگراد و در شب در حدود ۲۰ درجه باشد . اطاقهای ما اغلب در زمستان برای نگهداری گلدانهای گل مناسب نیستند . زیرا زیاد گرم میشوند . زیان این گرما از سرما زیادتر است . بهتر است گیاهان گل دار را مثل ، سیکلامن یا میخک را در اطاق نسبتا خنک نگهداری کنند . باین ترتیب دوام گل زیادتر میشود . در اطاقهائیکه اغلب درزهای پنجره باز هستندو محکم بسته نمی شوند ، گلدانهائیکه نزدیک پنجره قرار گرفته اند در شب های زمستان صدمه می بینند . بهمین دلیل باید گلدانها را در شب از کنار پنجره ها دور کرد و یا بوسیله پرده یا کرکره گلدانها را از سرما محفوظ داشت . حتی الامکان باید سعی کرد که گیاهان در تماس با سرما نباشند . اگر گیاه سرما دید و برگهایش خشن و سفت شد باید آنرا با آب سرد شست تا بتدریج بحالت اولیه برگردد .ولی نباید گیاه را نزدیک بخاری قرار داد . با وجود این ممکن است گیاهی که سرما دیده دوباره بحالت اولی برنگردد . ولی شما کوشش خود را کرده اید .

۳) رطوبت : رطوبت هوا مثل نور و حرارت مورد احتیاج گیاه است. البته فراهم کردن رطوبت در اطاق کار مشکلی است . اکثر گیاهان بغیر از کاکتوس ها و گیاهان باصطلاح گوشتی در هوای گرم و خشک ناراحت میشوند . گاز بخاری ، هوای اطاق را خشک می کند . نباید انتظار داشت که در اطاق رطوبتی معادل گلخانه تهیه کنیم با این وجود با وسائلی میتوان تا حدی رطوبت را تامین کرد . مثلا با گذاشتن کوزه های گلی روی رادیاتور شوفاژ و قرار دادن ظرفی محتوی تورب یا خزه بین گلدانها بشزطی که دائما مرطوب باشد . باید بخاطر داشت که برای گیاهان گرمسیری رطوبت بهتر از حرارت زیاد است . رطوبت دادن به برگ گیاهان خیلی موثراست برای این کار می توان در یک روز گرم تمام گلدانها را از اطاق خارج کرد و با یک دستگاه آب پخش کن برگها را شستشو داد یا در منزل اگر روی مبلها را با پلاستیک بپوشانند میتوانند بهمان ترتیب با تلمبه های دستی روی برگها را خیس کنند . ممکن است گلدان گل را داخل گلدان بزرگتری قرار دهند و میان جدار دو گلدان را با تورب یا خزه مرطوب پر کنند و مجددا در فواصلی تورب یا خزه را مرطوب نمایند ، یا اینکه یک طشت آهنی که شش گلدان یا بیشتر در آن جا می گیرد تهیه کرده و گلدانها را در آن بچینند ، بین گلدانها را با خزه یا تورب مرطوب پر کنند و دائما تورب یا خزه را مرطوب نگهدارند . طریق ساده تر اینکه روی خاک هر گلدانی تورب یا خزه مرطوب قرار دهند. اگر هده ای از گلدانها بطور مجتمع در گوشه ای قرار گیرند رطوبتشان بهتر حفظ میشود . گلدانهای رطوبت دوست مثل ، سیکلامن و بنفشه آفریقایی یا آزاله را در موقعی که حمام میروید در آنجا بگذارید .گلدانهای مذکور را در تمام مدت شب از حمام بیرون نیاورید به این وسیله گلها شاداب خواهند شد . بعضی از گیاهان در شرایط خشکی هوا میتوانند زندگی کنند و حتی بهتر رشد می کنند مانند : عبائی ، سانسوریا و سجافی . بطور کلی گیاهان را نباید نزدیک شوفاژ ، بخاری یا مقابل دهانه کولر و در و پنجره های باز قرار داد . گیاهانی را که رطوبت زیاد لازم دارند در محفظه شیشه ای بنام تراریوم طبق شکل شماره یک می کارند . از این وسیله علاوه بر نگهداری گیاهان گرمسیری بغیر از کاکتوس ها و سایر گیاهان گوشتی میتوان برای تکثیر گیاهان دیگر استفاده کرد . همانطوریکه گفته شد گیاهان رطوبت دوست را مستقیما در تراریوم می کارند .

ـ تراریوم : تراریوم ، از یک جعبه چوبی با لبه ای به ارتفاع ۱۵ سانتیمتر تشکیل شده است . در بالای این جعبه قطعه ای شیشه نصب می کنند که بوسیله نوار چسب بهم متصل شده اند و یک شیشه متحرک در روی آن قرار می دهند . این شیشه برای تهویه گیاهان داخل جعبه بکار می رود و هر وقت رطوبت داخل تراریوم ، زیاد شود شیشه بالائی را برمی دارند تا رطوبت تقلیل یابد . ته جعبه ۲ – ۳ سانتیمتر شن درشت یا تیله خرده می ریزند .روی شن یک ورقه نازک زغال خرد شده و روی زغال خرده ها را مخلوطی از سه پنجم تورب و دو پنجم ماسه پر می کنند ( ماسه شسته بدون خاک ) . البته این مخلوط را قبل مرطوب کرده و روی آن خزه مرطوب پهن می کنند . در تراریوم گلهائی نظیر : کروتون – مارنتا – حسن یوسف – عَشَقه و انواع سرخسهای پا کوتاه و بنفشه آفریقایی را می کارند .علاوه بر تراریوم ، در منزلهای جدید اغلب پاسیو موجود است که در آنجا هم گیاهان رطوبت دوست را می کارند . بیشتر اوقات چون ارتفاع پاسیو ، زیاد است و حرارت بطرف بالای آن می رود هم محیط پاسیو خشک می گردد ، هم رطوبت محیطی کم میشود و هم حرارت نزدیک خاک کم است . در این مورد یعنی در موقع کاشت گیاهان در پاسیو ، ممکن است شیشه های سقف را دوجداره کرد و یا پلاستیکی بالای گیاهان کشید و یا اینکه با شیلنگ رطوبت محیطی را بیشتر کرد یعنی روزی یکمرتبه در صبح روی برگهای گیاهان را مرطوب نمود .

● روش کاشتن گل :

در هر کشوری کاشتن گل و پرورش آن بنوعی مخصوص صورت می گیرد و هر باغبان یا کارشناس فنی سلیقه مخصوصی بکار می برد . این تفاوت روشها بستگی به منظور گلکار یا وسایلی را که در اختیار آنهاست دارد . هیچیک از عوامل مانند انتخاب خاک مناسب موثر در پرورش گل نیست . ولی همین عامل در مناطق مختلف غالبا متغیر است .چنانکه انگلیسیها برای گلدانهائیکه در آن به پرورش انواع سرخس می پردازند ، خاکی مخلوط از پوسیده سبزه و چمن و خاک رسی و شنی بکار می برند . در حالی که بلژیکیها برای همین نبات خاک برگ حاصله از پوسیده برگهای بلوط را مصرف مینمایند .که اولی جزء خاکهای سنگین و دومی از خاکهای سبک است .

▪ گلکاری به دو روش کلی انجام میشود :یکی در هوای آزاد . و دیگری در گلدان یا ظروف مختلف .

طبیعی ترین و آسان ترین روش گلکاری ، طریقه اولی است . زیرا نباتاتی که در هوای آزاد کاشته میشوند گلهائی میباشند که بحالت وحشی و صحرائی وجود داشته و بدست بشر به باغات منتقل و تربیت شده اند و مواظبت فراوانی لازم ندارند . بر عکس نباتاتی که در گلدان یا ظروف دیگر کاشته میشوند ، لازمه پرورش آنها دقت زیاد و شناسائی به احوال و روش نگاهداری آنهاست . چون محوطه گلدان محدود است و خاکهائی که در گلدان ریخته میشود پس از مدتی بلا اثر میگردد . باید مواظب خاک و نمو ریشه های نبات بود و بموقع لزوم گلدان یا خاک را عوض کرد ولی امروز روش دوم مخصوصا در گلکاری تجارتی متداول تر و مورد عمل تر است . زیرا برای فروش و نقل و انتقال گلهای کاشته شده در گلدان ، حاضر بوده و خطر از بین رفتن آنهم به مراتب کمتر است . بعنوان مثال : تهیه و فروش اقسام گل سرخ یا میخک های آمریکایی – نخل ها و غیره . بین گلکاری تجارتی و آنچه راکه کارشناسان فن بطور خصوصی برای خود انجام می دهند تفاوت فراوانست . زیرا در گلکاری تجارتی منظور بدست آوردن مقدار زیاد برای عرضه در بازار و ارضاء میل مشتریان است در صورتیکه در گلکاری خصوصی ، خوبی نوع ، زیبائی گل و آنچه مورد توجه و پسند کارشناس است منظور نظر می باشد . و برای این کار و بدست آوردن گلهای عالی باید از خاکهای سبک که دارای مواد غذایی فراوان است استفاده کرده ضمنا برای پرورش آنها از شاسی یا گلخانه کمک گرفت . 

انشاء... از این مطالب به خوبی استفاده کر ده باشید

پیاز

در این بخش به فواید پیاز می پردازیم .کسانی که پیاز را دوست ندارند این مطالب رو بخوانند

1 - پیاز ضدانعقاد است

پیاز قرمز می‌تواند به حفظ کلسترول خوب کمک و از ابتلا به بیماری‌های قلبی پیشگیری کند. محققان با انجام مطالعاتی روی حیوانات متوجه شدند مصرف پیاز قرمز بعد از 8 هفته می‌تواند میزان کلسترول بد را در بدن به میزان 20 درصد کاهش دهد اما در همین دوره زمانی، هیچ تغییری در میزان کلسترول‌های خوب بدن به وجود نمی‌آورد.

2 - پیاز ضد سرطان است

موسیر و انواع پیاز به دلیل خواص آنتی‌اکسیدانی‌ برجسته‌، تاثیر ویژه‌ای بر کاهش پیشرفت سرطان کبد دارند و از رشد سلول‌های سرطانی پیشگیری می‌کنند. همچنین مصرف منظم پیاز به میزان 2 بار در هفته، به‌طور واضح خطر ابتلا به سرطان روده بزرگ را کم می‌کند.

3 - پیاز خون‌ساز است

اسیدفولیک یا ویتامین 9 B یکی از ترکیبهای مورد نیاز مغز و تضمین‌کننده سلامت روان و احساس افراد است.

4 - پیاز استخوان ساز است
تراکم استخوان‌ها در زنانی که روزی یک پیاز مصرف می‌کنند، 5 درصد بیش از زنانی است که یک بار در ماه پیاز می‌خورند. از سوی دیگر، در زنانی که مرتب پیاز مصرف می‌‌کنند در مقایسه با زنانی که پیاز نمی‌خورند، احتمال شکستگی لگن 20 درصد کاهش می‌یابد.

5 - پیاز ضددرد است

زنانی که رژیم‌غذایی غنی از منگنز دارند، کمتر دچار علایم نشانگان قبل از قاعدگی مثل دردهای شکمی یا بدخلقی می‌شوند زیرا پیاز یکی از منابع خوب منگنز به شمار می‌رود و این ماده معدنی مانند یک ضددرد عمل می‌کند.

6 - پیاز ضدفشارخون است

پیاز مانند سیب منبع بسیار خوب نوعی آنتی‌اکسیدان به نام کرکتین است. کرکتین تاثیر ویژه‌ای بر کاهش فشارخون دارد و از تخریب دیواره عروق پیشگیری می‌کند و به این ترتیب خطر بروز بیماری‌های قلبی- عروقی را کاهش می‌دهد.

خوب حالا سر حرف خودتون هستید 

کشت بافت