برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

کشت بافت

 در این بخش به مباحث مهم تر از کشت بافت می پردازیم 

دید کلی

وقتی درباره کشت گیاه صحبت می‌شود، معمولا منظور کشت گیاهان در گلدان ، زیر پلاستیک (Frames) ، در گلخانه و یا مزرعه است. در تقسیم بندیهای رایج در کشاورزی ، کشت گیاهان به بخشهای مختلف شامل زراعت ، باغبانی ، زراعت مناطق گرمسیری ، جنگل‌داری و اصلاح نباتات تقسیم می‌گردد. در سال 1904 هانیگ ، روش جدیدی از کشت گیاهان به نام کشت جنین را ارائه نمود.

او جنین نابالغ تعداد زیادی از گیاهان تیره شب‌بو (cruci Ferae) را در شرایط کشت آزمایشگاهی (in Vitro) ایزوله کرد و از آنها ، گیاهچه‌های زنده بدست آورد. از سال 1920 انواع روشهای کشت بافت ، نظیر کشت آزمایشگاهی بذرهای ارکیده ، کشت کالوس ، کشت اندام مرسوم شد. بعد از سال 1945 ، به تمام روشهای مختلف کشت در آزمایشگاه ، کشت بافت گیاهی اطلاق گردید. 

تصویر


انواع کشت بافت

  • کشت گیاه کامل: یک بذر ممکن است در شرایط آزمایشگاهی کشت شود و یک گیاهچه و در نهایت یک گیاه کامل تولید کند.
  • کشت جنین: در این نوع کشت ، جنین جدا شده و پس از حذف پوسته بذر ، کشت می‌شود.
  • کشت اندام گیاهی: در این کشت ، انواع مختلفی مثل کشت مریستم ، کشت ریشه ، کشت نوک ساقه قابل تشخیص هستند.
  • کشت کالوس: اگر یک بافت تمایز یافته جدا شود و در شرایط آزمایشگاهی تولید یک توده سلولی تمایز نیافته به نامکالوس نماید، این پدیده را کشت کالوس می‌نامند.
  • کشت سلول: کشت سلولهای منفرد که به کمک آنزیمها یا به روشهای مکانیکی از یک بافت گیاهی یا سوسپانسیون سلولی بدست می‌آیند.
  • کشت پروتوپلاست: کشت پروتوپلاستهایی که در اثر هضم آنزیمی دیواره سلولی بوجود آمده‌اند، کشت پروتوپلاست نام دارد.


تصویر


موارد کاربرد کشت جنین

  • رفع موانع جوانه‌زنی بذر: در تعدادی از گونه‌های گیاهی ، جوانه زنی در شرایط خارج آزمایشگاه ، مطلقا امکان‌پذیر نیست. در این مورد استفاده از کشت جنین ، ضروری است.
  • کوتاه کردن دوره اصلاح نبات: در تعدادی از گونه‌های گیاهی، خواب بذر وجود دارد که اغلب به علت پوسته بذر و یاآندوسپرم است. با حذف پوسته بذر ، جوانه‌زنی بلافاصله صورت می‌گیرد.
  • جلوگیری از سقط جنین در درختان هسته‌دار زود رس.
  • جلوگیری از سقط جنین در اثر ناسازگاری.
  • تکثیر رویشی: مثلا در تیره گندم و راسته کاج ، از جنین به عنوان یک ماده اولیه برای تکثیر رویشی ، استفاده می‌شود.

تولید گیاهان عاری از ویروس

مبارزه با آلودگیهای داخلی که بوسیله ویروسها ، مایکوپلاسماها و قارچهای میکروسکوپی ایجاد می‌شود، بسیار مشکل می‌باشد. برخلاف آنچه که قبلا تصور می‌شد، ویروسها می‌توانند طی تکثیر جنسی نیز منتقل شوند. حداقل 80 نوع از ویروسهای گیاهی می‌توانند از طریق بذر منتقل شوند. ویروسها باعث کاهش عملکرد و همچنین کاهش کیفیت تولیدات گیاهی می‌شوند.

بنابراین بسیار مهم است که مواد اولیه‌ای که برای تکثیر رویشی استفاده می‌شوند، عاری از ویروس باشند. پنج روش برای تولید گیاهان عاری از ویروس وجود دارد. استفاده از گرما ، کشت مریستم ، استفاده از گرما و سپس کشت مریستم ، تشکیل اندام هوایی نابجا و سپس کشت مریستم و پیوند مریستم روی پایه‌های عاری از ویروس که به آن ریز پیوندی نیز گفته می‌شود. 

تصویر


تولید گیاهان عاری از باکتری و قارچ بوسیله کشت مریستم

به نظر می‌رسد که تولید گیاهان عاری از باکتری و قارچ نیز بوسیله کشت مریستم امکان‌پذیر است. مهمترین جنسهای باکتری که بایستی حذف شوند، عبارتند از: Erwinia ، Pseudomonas و Bacillus و مهمترین جنس قارچها عبارتند از: Fusarium ، verticillium و Rhizoctonia. گاهی اوقات برای تعیین این که آیا گیاه عاری از باکتری یا قارچ است، یک محیط کشت غنی ، بکار می‌رود. اولین تحقیق از کشت مریستم میخک برای تولید گیاهان عاری از قارچ انجام گرفت. کشت مریستم بطور موفقیت آمیزی برای حذف باکتری Xanthomonas در گیاه بگونیا ، صورت گرفته است. 

دست ورزی ژنتیکی

تا سال 1970 انتقال مواد ژنتیکی از یک موجود به موجود دیگر در گیاهان عالی فقط از طریق جنسی بوسیله استخراج سلول تخمزا با هسته زایشی دانه گرده امکان داشت که حاصل آن تخم بارور بود که می‌توانست از آن موجودی با خصوصیات پدری و مادری بوجود آید. انتقال مواد ژنتیکی به صورت غیر جنسی ، فقط از طریق استفاده از پروتوپلاست ، امکان‌پذیر است. دست ورزی ژنتیکی یک روش ژنتیک مولکولی انتقال مواد ژنتیکی از سلول (پروتوپلاست) دیگر در شرایط آزمایشگاهی بدون توجه به مرحله زایشی می‌باشد. انواع روشهای دست ورزی ژنتیکی شامل دو رگه‌گیری سوماتیکی ، دو رگه سیتوپلاسمی ، جذب و جابجایی هسته‌های ایزوله شده و کروموزومها و انتقال ژنتیکی. 

تصویر


بیوسنتز مواد در آزمایشگاه

مدت زمان طولانی است که در صنعت از کشت میکروارگانیسمها مثل پنی‌سیلیوم و استرپتوماسیس برای بدست آوردن موادی مانند پنی‌سیلین و استرپتومایسین که از نظر داروسازی مهم هستند، استفاده می‌شود. آنچه که متداول است، کاشت گیاهان دارویی و سپس استخراج ترکیبات فعال از آنهاست. این روش تولید با مشکلاتی روبه رو است که لازم است راههای دیگری بوجود آید. بدون شک بیوسنتز ترکیبات در روش آزمایشگاه (invitro) دارای مزایای زیادی است با این وجود هنوز مشکلات زیادی در این ارتباط وجود دارد. 

چشم انداز

کاشت بافتهای گیاهی در آزمایشگاه ، ابزار مناسبی برای رسیدن به هدفهای ناممکن است که در شرایط خارج آزمایشگاه وجود دارد. نتایج کشت در آزمایشگاه دارای اهمیت زیادی در کشاورزی ، باغبانی و جنگلداری است. علاوه بر کاربرد عملی این تکنیک ، کشت سلول گیاهی ، بافت و اندام ، نقش زیادی را در بهبود آگاهی ما در رابطه با علم سلولی _ تکوینی گیاهی داشته است. در حال حاضر کشت سلول ، دارای اهمیتی خاص در بیوتکنولوژی است و متخصصین در حال تلاش جهت رشد سلول گیاهی به منظور بدست آوردن فرآورده‌های صنعتی از متابولیتهای ثانویه هستند.

انشاءاز این سایت استفاده کامل ببرید 

کشت بافت3

 در این بخش به کشت بافت می پردازیم 

کشت بافت

به کشت اندام، بافت، سلول، پرتوپلاست، جنین و بذر در محیط درون شیشه­ای، کشت ­بافت گفته می­شود. این تکنیک ابزاری مهم در مطالعات پایه و کاربردی و دارای کاربردهای تجاری است. امروزه بسیاری از گیاهان در سطح جهانی از طریق کشت بافت تولید می­شوند و ریزازدیادی به یک بخش ضروری در کشاورزی مدرن تبدیل شده است. در 70% آزمایشگاه­های تجاری، هدف اصلی ازدیاد سریع گیاهان است. طبق آمار فروش تولیدات کشت بافتی، بیش از یک میلیارد گیاه در سال تخمین زده می­شود. با توجه به اینکه صنعت گل و گیاهان زینتی در ایران از نظر تکثیر سریع، تولید گیاهان عاری از بیماری و معرفی ارقام جدید دارای مشکل جدی می­باشد استفاده از تکنیک­های مختلف کشت بافت، نقش موثری در جهت دستیابی ایران به جایگاه واقعی خود در بازاهای جهانی خواهد داشت.   

انواع کشت در شرایط درون شیشه ای

 انواع مختلفی از کشت در شرایط درون شیشه­ای به شرح ذیل است:

1-    کشت گیاه کامل: یک بذر ممکن است در شرایط درون شیشه­ای کشت شود و یک گیاهچه و در نهایت یک گیاه کامل  تولید شود، مانند گل ارکیده.

2-    کشت جنین: در این نوع کشت، پس از حذف پوسته­های بذر، جنین جدا شده و کشت می­شود.

3-    کشت اندام و بافت: در این حالت اندام یا بافت گیاهی جدا شده، در شرایط درون شیشه­ای رشد می­کند. مانند کشت پیاز، میانگره، مریستم، ریشه، برگ و پرچم.

4-    کشت کالوس: به تولید توده سلولی تمایز نیافته از کشت یک بافت خاص در شرایط درون شیشه­ای کشت کالوس گفته می­شود.

5-    کشت سلول: کشت سلول­های منفرد که به کمک آنزیم­ها یا روش­های مکانیکی از یک بافت گیاهی بدست می­آید، کشت سلول نامیده می­شود.

 

اهداف کشت بافت در گیاهان زینتی

سه هدف اولیه در کاربرد فنون کشت بافت برای گیاهان مورد نظر است:

1-     تولید سریع شمار زیادی از گیاهان که از نظر ژنتیکی یکسان هستند

از این روش برای گیاهانی که تکثیر آن­ها از روشهای مرسوم با مشکل مواجه می باشند، مانند ژربرا، آنتوریوم، ارکید، سوسن، ارقام جدید رز و غیره استفاده می­شود. گل ژربرا در رده اول تکثیر کشت بافتی دنیا قرار دارد.

2-     حذف بیماریها و تولید گیاهان عاری از بیماری

امروزه تمام شرکت­های تولید کننده­ی گل در جهان از پایه های عاری از ویروس برای تکثیر گل­ها بخصوص در مورد گل میخک که دارای ویروس­های اختصاصی زیادی است استفاده می­کنند.

3-     تولید ارقام (ژنوتیپ­های­) جدید

در حال حاضر تنها در هلند هر ساله 125 رقم جدید داودی، 100 رقم ژربرا، 70 رقم لیلیوم و 50 رقم میخک تولید می‌شود که قسمتی از این گیاهان با کمک روش­های اصلاح از طریق کشت بافت بوجود آمده­اند.

مراحل تکثیر:

چهار مرحله عمده فرایند تکثیر درون شیشه­ای به شرح زیر است:

1-     تهیه کشت­های استریل (استقرار):این مرحله اغلب به دلیل آلودگی و تولید ترکیبات فنولیک توسط ریز نمونه، مشکل است. با این­حال در این مرحله باید تعداد مناسبی ریز نمونه بعد از ضد عفونی زنده مانده و برروی محیط کشت، بدون آلودگی رشد کنند.

2-     تولید و تکثیر گیاهچه: عموماً افزودن هورمون­های سیتوکنین به محیط کشت، تولید شاخه از جوانه­های جانبی موجود و یا تولید شاخساره از برگ، ساقه، دمبرگ را به میزان زیادی افزایش می­دهد. جهت افزایش تولید گیاه در این مرحله می­توان نمونه­ها را چندین مرتبه واکشت نمود.

3-     ریشه­زایی در شرایط درون شیشه­ای: گیاهچه­های حاصل از مرحله قبل به محیط ریشه­زایی حاوی اکسین منتقل می­شوند.

4-     سازگاری: گیاهچه­های ریشه­دار شده از محیط کشت خارج شده و آگار آن­ها به آرامی شسته می­شود. این گیاهچه­ها جهت سازگاری به گلخانه­های با رطوبت بالا منتقل می­شوند.

روش­های مختلف ریزازدیادی

برای ریز ازدیادی از روش­های مختلفی استفاده می شود که در ذیل دو روش رایج آن ارایه شده است:

-         ریز ازدیادی با استفاده از جوانه­های انتهایی و جانبی: استفاده از جوانه­های انتهایی و جانبی یکی از روش­های رایج است که طی آن جوانه­های موجود در بافت پس از قرار گرفتن بر روی یک محیط کشت مناسب، فعال شده و تولید نوساقه می­نمایند. در این روش مرحله کالوس وجود ندارد، لذا حجم کار کمتر است و ضمناً خطر ایجاد جهش و تنوع سوماکلونال کاهش می­یابد و بعبارتی روشی مطمئن و بی خطر برای حفظ خصوصیات گیاه مادری است.

ریز­ازدیادی با استفاده از جوانه­های نابجا: اساس این روش تشکیل شاخساره بر روی ریزنمونه‌های مختلف مثل برگ، دمبرگ، گره­ها، میان گره­ها و لپه­ها است، این روش در سوسن، سنبل، بنفشه، پتونیا، فریزیا، فیکوس، آنتوریوم و گل داودی استفاده شده است. در این سیستم جوانه­های نابجا یا مستقیماً بر روی ریزنمونه تشکیل می­شوند یا اینکه بر روی ریز نمونه ابتدا کالوس تشکیل می­شود و سپس، شاخساره­ها بر روی کالوس تشکیل می­شوند. در صورت دستیابی به یک پروتکل با کارایی بالا، میزان تکثیر در این روش در مقایسه با روش تکثیر از طریق جوانه‌های انتهایی و جانبی، بسیار بیشتر است.

انشاءاز این سایت استفاده کامل ببرید 

تراریوم

 در این بخش کاملل به توضیح تراریوم پرداخنه ایم 

تراریوم چیست ؟ کلمه تراریوم، کلمه‌ای لاتین است که از دو قسمت Terra به معنی خاک و زمین و -rium به عنوان پسوند مکان تشکیل شده است. بر این اساس می‌توان این عبارت را به ” نمایشگاه جانداران زمینی” ترجمه کرد. به عبارتی دیگر، یک تراریوم جلوه‌هایی از نمونه‌های زندگی گیاهی یک منطقه یا اقلیم را دربرمی‌گیرد.

در واقع ی جور باغ شیشه ای هست به نظرم (آلا)








این محصول اولین بار توسط یک پزشک جراح انگلیسی به نام ناتانیل وارد Nathaniel Ward در سال ۱۸۲۷به شکلی کاملاً تصادفی ساخته شد. در واقع او در مورد پرورش و تغییر و تحول پیله‌ای پروانه‌ها کار می‌کرد اما متوجه شد که آلودگی حاصل از کارخانه‌های لندن که نزدیک منزل وی بود جلوی رشد آنها را می‌گیرد.
دکتر وارد چرخه زندگی پروانه‌ها را در شرایط طبیعی مورد پژوهش قرار داد. به این شکل که شفیره پروانه را در یک ظرف مربا گذاشت و سپس مقداری خاک روی درون ظرف ریخت.
بعد از چند هفته دکتر وارد دید که یک گیاه در خاک درون ظرف روییده است.
اینکه در این مدت گیاه بدون آبیاری به رشد خود ادامه داده فکر او را درگیر خود کرد. او فهمید هنگامی که گیاه نم را از برگ‌هایش از دست می‌دهد این نم روی دیواره شیشه جمع شده و به شکل آب دوباره به داخل خاک بازگشته و گیاه را آبیاری می‌کند و این چرخه پایدار باران مانند درون ظرف، بهترین شرایط را برای رشد گیاه فراهم می‌آورد.
در ادامه او دو تراریوم کوچک تهیه کرد که در آن سرخس و نوعی گیاه از خانواده غلات کاشته بود و آنها را با کشتی به سیدنی استرالیا فرستاد. در این سفر که به مدت هشت ماه به طول انجامید و با وجود تغییرات زیاد دما در دوره سفر گیاهان به خوبی رشد کردند و صحیح و سالم به استرالیا رسیدند. پس از آن وی دوباره در شرایطی همانند پیشین آنها را به لندن بازگرداند.






وسایل مورد نیاز:










ظرف:
اندازۀ ظرفها باید طوری انتخاب شوند که بزرگی آن برای احاطۀ ۲ یا چند گیاه کافی باشد. مثل تنگ ماهی، ظرف شیشه ای شکلات، آکواریوم، ظرفهای شیشه ای مربا یا بطری بزرگ.
برای افراد مبتدی، پیشنهاد می شود که یک ظرف بزرگ و در باز مانند آکواریوم انتخاب شود. کارکردن داخل آن بسیار آسان است و با کسب تجربه شا می توانید از چوبهای بلند و یا بیلچه برای کاشتن گیاهان در ظروفی که دهانه آن کوچک است استفاه کنید.
هر ظرف تمیز می تواند برای ساختن تراریوم استفاده شود. نیاز اصلی این است که مانع دخول آب شود. چیزهائی را انتخاب کنید که به اندازه کافی برای جا دادن گیاهان بزگ باشند و سرپوش آن طوری باشد که مانع خروج رطوبت گردد. کوزه، بطری، آکواریوم ظرفهائی هستند که بطور معمول مورد استفاده قرار میگیرند. طراحی های دیگر مانند بلوکهای شیشه ای می توانند به دکور منزل زیبائی ببخشند.
ظرف باید شفاف باشد، زیرا ظروف رنگی و یا کرد نور را کاهش می دهند و در رشد گیاه دخالت می کنند.
ظروف می توانند باز یا بسته باشند . گیاهان در ظروف بسته باید رطوبت بالا را بتوانند تحمل کنند. ظروف با درب بزرگ بدون پوشش ممکن است مورد استفاه قرار بگیر اما احتیاج دارد به آبیاری متناوب برای اینکه رطوبت را حفظ کنند. تراریوم های باز خشک هستند و کمتر دچار بیماریهای می گردند.
قبل از کاشت ظرف را استرلیزه کنید. آنرا با آب گرم و صابون خوب شستشو دهید. اگر از ظرفهای تمیز شیشه ای تجاری استفاده می کنید اجازه دهید که درب ظرف چندین روز قبل از کاشت باز باشد.
زغال چوب:




از زغال چوب برای جذب بوی نامطبوع ظرف استفاده می گردد.


· پارچه پرده ای فایبر گلاس یا جوراب زنانه نایلونی:


این مواد برای جلوگیری از فرو نشستن خاک و از بین رفتن توانایی آن برای زهکشی استفاده می شوند.


· چوبهای بلند می توانند مفید باشند. طول مناسب بستگی دارد به ارتفاع ظرفی که برای تراریوم بکار می رود. آنها می توانند مورد استفاده قرار بگیرند برای حقر چاله هایی که برای کاشت گیاهان بکار می روند.
· ممکن است شما از قاشق بزرگ آشپزخانه در جابجایی خاک و مواد زهکشی و از چنگال برای شیار بازکردن استفاده کنید.
· اگر دهانه ظرف مورد استفاده ما خیلی کوچک باشد از یک قیف کاغذی یا فویل آلومینیومی برای ریختن خاک به داخل ظرف استفاه کنید.
· قیچی خانگی می تواند کمک کند برای حرس گیاهان قبل از اینکه کاشته شوند.
· یک اسپری آب پاش برای آب دادن به تراریوم می توند مورد استفاده قرار بگیرد.

و اینم از طرز تهیه تراریوم:


مرحلۀ اول:
ظرف مورد نظر ار انتخاب کرده، آنرا تمیز و خشک می کنیم. یک لایه سنگریزه داخل ظرف می ریزیم. سعی می کنیم مقدار بیشتری از سنگریزه ها به یک سمت دیواره ظرف متمایل باشند. این کار به زهکشی بهتر کمک می کند.
زهکشی مناسب ضروری است برای اینکه مطمئن شویم که خاک بیش از حد اشباع نشود که باعث شود ریشه پوسیده شود و گیاه شما از بین برود. میزان مواد زهکشی بستگی به اندازه و شکل ظرف دارد. با توجه به اندازۀ ظرف شما می توانید که لایه ۱ اینچی از مواد را در ته ظرف پخش کنید، بطوریکه تمام ظرف را بپوشاند. (کوچکترین حالت) برای ظرفهای عمیق یا بزرگ حتی لایه ای تا ۳ اینچ نیز ممکن است مورد استفاه قرار بگیرد.

گاهی قبل از لایه سنگریزه، لایه نازکی از خزه در ته ظرف قرار می دهند.

مرحلۀ دوم:
برای جذب بوهای ناخوشایندی که موقع آبیاری ایجاد می شود لایه نازکی از زغال روی لایه سنگریزه های می ریزیم.



مرحلۀ سوم:
قرار بودن یک لایه مواد غیر طبیعی روی زهکش لایه ای را ایجاد می کند که از فرو نشستن خاک و از بین رفتن توانایی آن برای زهکشی جلوگیری می کند. مواردی مثل پارچه های پرده ای فایبر گلاس، جورابهای زنانه نایلونی یا پرده دور انداختنی، موارد خوبی هستند. چون دارای خلل و فرج کافی برای عبور آب هستند که هم خاک و ذرات را نگه می دارند و هم زود فاس نمی شوند.
گاهی از خزه اسفاگنوم نیز به این منظور استفاده می شود.




مرحلۀ چهارم:



به مقدار کافی خاکی تمیز و استرلیزه شده که تقریباً ۵/۱ تا ۴/۱ حجم ظرف را پر می کند، اضافه می کنیم. برای دادن جلوه بیشتر به تراریوم، خاک را بطور مسطح در ظرف نمی ریزیم، بلکه آنرا شیبدار و تپه مانند می ریزیم تا گیاهان در سطوح مختلف قرار گیرند. خاک را از پشت به سمت جلو شیبدار کنید. معمولاً اختلاق سطح بین خاک جلو خاک عقب ۱ تا ۲/۱ اینچ می باشد. اگر چه، اگر تراریوم دایره ای است، شما می توانید سطح صافی را برای کشت داشته باشید.
می توان از خاکهای گلدانی بسته بندی شده که استرلیزه هم هستند استفاده کرد یا اینکه از مخلوط خاک باغچه و پیت ماس محیط کشت را تهیه کرد.
خاک باید نرم، دارای زهکشی خوب و بدون کود باشد.
برای تراریوم نواحی گرمسیری با گیاهان شاخ و برگدار، یک قسمت خاک، یک قسمت پیت ماس و یک قسمت پرلیت استفاده کنید. اگر شما می خواهید یک باغ کاکتوس ایجاد کنید از خاک زبر که از یک قسمت خاک و یک قسمت شن تشکیل شده است استفاده کنید.
برای از بین بردن عوامل بیماری زا در خاک تهیه شده می توان به روش زیر عمل کرد:
ابتدا خاک را مرطوب کرده و در سینی بزرگ پهن کنید. سپس آنرا تحت دمای ۲۰۰ درجه فارنهایت به مدت ۲۰ دقیقه قرار دهید. هر ۵ دقیقه یکبار نیز خاک را به هم بزنید. به این ترتیب خاک استرلیزه خواهد شد.
خاک ورد استفاده تان را قبل از استفاده مورد آزمایش قرار دهید، به این صورت که آنرا با دست فشار دهید، اگر به راحتی فشرده شود مقداری پرلیت و وری کولات برای کمک به زهکشی به خاک اضافه کنید.
خاکی که به تراریوم اضافه می شود نسبتاً خشک باشد، در غیر اینصورت به دیواره ها می چسبد.

خیلی از اوقات خاک می تواند با طراوت شود به وسیله بریدن لایه بالایی خاک و اضافه کردن خاک تازه.



مرحله پنجم:
بعد از تهیه محیط کشت و قرار دادن در ظرف، نوبت به انتخاب و کاشت گیاهان می رسد.
دنبال گیاهانی باشد که رشد کم و برگهای کوچک داشته باشند. برای تهیه تراریوم،گیاهانی باید انتخاب شوند که علاوه بر دارا بودن شاخ و برگ زیبا، رشد کندی داشته باشند. همچنین توانایی تحمل رطوبت زیاد هوا و خاک، و نور کم را هم داشته باشند. ما در تراریوم گیاهانی را می توانیم پرورش دهیم که به درجه رطوبت بالایی،نیاز دارند. که در غیر اینصورت در هوای خشک خانه این گیاهان از بین می روند.
تعدادی از گیاهانی که می توان از آنها در تهیه تراریوم استفاده کرد عبارتند از : کالاته آ، پیرومیا، سرخس، فیتونیا، پتوس، کاماادورا، سارانتا، کراسولا یا گیاهانی مثل بنفشه، توت فرنگی وحشی و …
کاکتوس، گیاهان گلدار گرمسیری یا یک ترکیب از گیاهان رنگارنگ برای استفاده در تراریوم مناسب هستند. گیاهان به رشد پیوسته و آرام نیاز دارند، همچنین باید توانایی همزیستی با گیاهان همراهشان را در شرایط یکسان داشته باشند. هرگز از ترکیبی از گیاهان که نیازهای رشد مختلفی دارند استفاده نکنید. گیاهانی را انتخاب کنید که از لحاظ واریته، اندازه، بافت و رنگ احتیاجاتشان مشابه یکدیگر باشد.
بهتر است گیاهانی مورد استفاده قرار بگیرند که از لحاظ اندازه مناسب برای ظرف انتخاب شده باشند. گیاهانی که دارای رشد کم هستند به دستکاری و نگهداری کمی نیاز دارند. اگر شما می خواهید که توجه بیشتری به آنها داشته باشید می توانید گیاهانی که رشد بیشتری دارند را آزمایش کنید. آنها به تربیت بیشتر و مداوم نیاز دارند اما شما می توانید تنوع بیشتری در تراریوم خود داشته باشید.
اگر ظرف تراریوم طوری است که تمام سطوح شفاف بوده و دارای دید است باید گیاهان بزرگتر را نزدیک به مرکز کاشت. اما اگر فقط ۲ یا ۳ سطح آن دیده می شود، گیاهان بلند تر باید در قسمت دیواره پشتی جای داده شوند .
ترتیب گیاهان را بوسیله حرکت آنها در داخل ظرف (اگر دهانه ظرف بزرگ باشد) یا محل بازی که اندازه آن مشابه تراریوم باشد تعین کرد .
گیاهان نباید خیلی نزدیک هم کاشته شوند، بلکه باید فضای کافی برای هر کدام از آنها در نظر گرفته شود.گیاه باید طوری مستقر شود که پایه گیاه همسطح سطح بالای خاک باشد . اجازه ندهید که پایه گیاه بالاتر از سطح خاک قرار گیرد.
گیاهان گرمسیری و جنگلی در تراریوم بسته ویا دریچه دارمورد استفاده قرار بگیرد. گیاهان آبدار و شاداب در ظرفهای باز مورد استفاده قرار بگیرد .
بسیار مهم است که گیاهان فاقد حشره یا بیماری باشند .هر برگ آسیب دیده یا زرد یا هر برگی که نشان از آسیب حشره یا بیماری دارد را فوراً جا به جا کنید.اگر بیماری برای شما دارای اهمیت است گیاهان را در یک بسته پلاستیکی برای دو هفته قبل از کاشت در تراریوم قرار دهید، اگر بیماری وجود داشته باشد روی شاخ و برگ و ساقه نمایان می شود. سریعا گیاه را در ظرف بکارید، تا ریشه های بدون حفاظ خشک نشوند .
وقتی در یک ظرف با دهانه عریض کشت می کنید از قاشق برای در آوردن خاک استفاده کنید. اگر از ظرفی با دهانه باریک استفاده می کنید باید روشی برای قرار دادن گیاه در تراریوم ایجاد کنید. برای وارد کردن نباتاتی که ریشه آنها بزرگ است آنها را داخل کاغذ یا پارچه پیچانده و فرم می دهند . از یک انبر بلند و باریک یا چوبی که انتهای آن سیم حلقوی بسته شده است استفاده کنید. با این چوب چاله را قبل از کاشت حفر کنید و بعد از کاشت چاله را پر کنید و اطراف آن را به آرامی فشار دهید . ک چوب بلند که انتهای آن یک چوب پنبه قرار دارد وسیله مناسبی برای محکم کردن خاک اطراف گیاه است .
بر خلاف باغ لازم نیست که ریشه ها را شل و نرم کنید. در تراریوم نمی خواهیم که گیاهان رشد سریع داشته باشند و باقی ماندن ریشه ها به صورت گلوله ای متراکم باعث می شود که رشد گیاهان آهسته باشد .



مرحله ششم :
بعد از کاشت گیاهان، می توان تراریوم را با استفاده از تخته سنگ، چوب شکسته، خزه و چیزهای دیگر تزئین کنیم. با این عمل یک دنیای کوچک زندگی گیاهی ترسیم می شود.



مرحله هفتم :
ظرف را با در پوش یا سینی شیشه ای بپوشانید. در این مرحله ارتباط با محیط قطع می شود و جنگل بارانی مینیاتوری ایجاد می شود .



مرحله هشتم :
هر گیاهی را که شروع به پوسیدگی می کند جابجا کنید . پوسیدگی معمولاً در اثر رطوبت زیاد بوجود می آید. اگر این اتفاق در تراریوم بسته بیفتد در پوش را حرکت دهید تا ظرف خشک شود. تراریوم بسته را در هفته اول بعد ازکاشت در نظر بگیرید. در این زمان غالباً بیماریها شروع می گردد. هر برگی که می میرد یا گیاهی که شروع به پوسیدگی می کند باید سریع از بین برود قبل از اینکه مشکل به سایر گیاهان نیز سرایت کند. در بیشتر حالات، بعد از چند هفته تراریوم استقرار پیدا می کند و خطر بیماری ها کاهش پیدا می کند .
نظارت خود را برای برگهایی که می افتد و یا هر قسمتی از گیاه که دچار پوسیدگی می شود ادامه دهید.



کود :
عدم موفقیت بسیاری از تراریوم ها در نتیجه کود بیش از اندازه می باشد . کمتر از یک سال بعد از کاشت برنامه ای برای کود دادن نداشته باشید .اگر گیاهان به زردی گراییده شوند و با قدرت رشدشان بدون هیچ دلیل مشخصی کم شود، کود سبکی که به صورت محلول با آب است به نسبت ۴/۱ گیاهان خانگی داده شود .


آبیاری :
پس از کاشت، گیاهان را با اسپری آبیاری کرده، که در این صورت برگهای آنها نیز تمیز می شوند. آبیاری شدید باعث از بین رفتن گیاهان می شود. هیچگاه آب را به طور مستقیم روی تراریوم نریزید، زیرا محلی برای زهکشی که آب از آن خارج شود وجود ندارد. آب به مقداری اضافه کنید که فقط خاک مرطوب شود. هیچگاه آب جمع شده در زیر لایه سنگریزه نداشته باشید. زیرا آب باعث خواهد شد که ریشه گیاه دچار پوسیدگی شود. وقتی که کناره های ظرف خشک هستند و هیچ رطوبتی در کناره ها آشکار نیست، مقدار کمی آب اضافه کنید .
اگر در اثر آبیاری زیاد فضای داخل ظرف مه آلود شود ،در ظرف را بر می داریم تا آب اضافی تبخیر شود، سپس در ظرف را می گذاریم .
وقتی که گیاهان برای اولین بار در تراریوم کاشته می شوند، تراریوم شروع به ایجاد آب و هوای مناسب گیاه می کند. گیاهان رطوبت را از برگهایشان از دست می دهند که روی شیشه متمرکز می شود و دوباره به خاک بر می گردد. این چرخه باعث می شود که تراریوم برای مدتها احتیاج به آبیاری نداشته باشد. در تراریوم های بسته فاصله آبیاری می تواند ۱ ماه یا بیشتر باشد. در بیشترین حالت، به آبیاری در هر دو هفته یک بار نیاز دارید، که این به شرایط بستگی دارد .



نور :
تراریوم را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید. اجازه تابش مستقیم باعث افزایش درجه حرارت داخل تراریوم می شود و باعث سوختگی گیاه خواهد شد .
تراریوم را در جایی قرار دهید که نور غیر مستقیم کافی داشته باشد. پشت پنجره های شمالی بهترین مکان خواهد بود بیشتر گیاهان که برای تراریوم مناسب هستند به نور بیش از اندازه نیاز ندارند، اما مقدار نور باید خوب باشد اگر تراریوم در محلی قرار دارد که نور در آنجا پایین است، نور مصنوعی اضافه کنید. یک لامپ w 100 در داخل تراریوم و یا لامپ فلوراسنت بالای تراریوم می تواند مفید باشد. در جایی که نور بیرونی ضعیف است، نور مصنوعی را ۱۶ تا ۱۸ ساعت در روز داشته باشید.
برای اینکه گیاهان بر اثر نور به یک سمت خم نشوند باید جای ظرف را هر چند وقت یک بار تغییرداد و جهت آن را نسبت به نور عوض کرد.

انشاءاز این سایت استفاده کامل ببرید

تراریوم

در این پست اموزش ساخت تراریوم راداریم انشاءالله استفاده کامل را ببرید

لوازم مورد نیاز:

1- تنگ شیشه ای جادار با درب نسبتا بزرگ

آموزش ساخت تراریوم

2- تعدادی کاکتوس و یا ساکولنت

آموزش ساخت تراریوم

3-  خاک مناسب کاکتوس

4- سنگ ریزه

5- زغال اکتیو

6- خزه در صورت نیاز

آموزش ساخت تراریوم

* تعدادی سنگ صخره ای شکل و یا وسایل تزئینی دیگر (دلخواه)

7- دستکش ، انبر، قاشق دسته بلند یا وسیله ای مشابه

روش کار:

قبل از شروع کار توجه به چند نکته لازم است:

1- از آنجائیکه می خواهید تراریوم کاکتوس و ساکولنت بسازید ظرفی که انتخاب می کنید دهانه ی نسبتا گشادی داشته باشد تا هوا به خوبی در آن جریان پیدا کند چون رطوبت زیاد باعث از بین رفتن گیاهانتان می شود. همچنین دهانه ی گشاد سبب سهولت در کار کاشت کاکتوس هایی که تیغ بلند دارند می شود .

2- تنگ شیشه ای خیلی نازک نباشد که در حین کار بشکند.

3- ظرف مورد نظر عاری از هرگونه آلودگی و یا چسب و مواد شیمیایی باشد و قبل از استفاده حتما با مایع ظرف شویی کاملا شسته شده و خشک شود.

4- کاکتوس ها و ساکولنت هایی که انتخاب می کنید از نظر نیاز نور و آب به هم نزدیک باشند و رشد زیادی نداشته باشند تا بعدا دچار مشکل نشوید.

5- در صورت در دسترس بودن حتما از زغال اکتیو استفاده کنید چون باعث تصفیه هوای داخل تراریوم شده و مانع ایجاد بوی نامطبوع می گردد. زغال اکتیو را می توانید از آکواریوم فروشی ها تهیه کنید.

برای شروع مقداری سنگریزه ی تمیز به صورت لایه ای به قطر 3 تا 5 سانتیمتر در کف تنگ بریزید. وجود سنگریزه در کف ظرف حکم زهکشی را دارد و مانع پوسیدن ریشه ی گیاهان می شود.

آموزش ساخت تراریوم

سپس لایه ای از زغال اکتیو بر روی سنگریزه ها بپاشید و بعد خاک مناسب کاکتوس را بر روی آن به اندازه ای که گیاهانتان به راحتی در آن ریشه بزنند بریزید. برای جلوگیری از نفوذ خاک به لایه های زیرین می توانید از مقدار کمی خزه اسفاگنوم که در گل فروشی ها موجود است بر روی لایه ی زغال استفاده کنید.

آموزش ساخت تراریوم

آموزش ساخت تراریوم

آموزش ساخت تراریوم

لایه های مختلف تراریوم را می توانید در شکل زیر مشاهده کنید.

Terrarium layers

حال با استفاده از انگشت و یا قاشق در مکان های مشخص گودال هایی حفر کرده و سپس گیاهانتان را از گلدان خود خارج کرده و با احتیاط به وسیله ی انبر  در درون گودال ها بگذارید و اطراف ریشه آن ها را با خاک پر کنید. مراقب تیغ های کاکتوس ها باشید که به شما آسیب نرساند. اگر هنگام کار بر روی گیاهانتان خاک ریخت با استفاده از یک برس کوچک و یا یک نی آنها را تمیز کنید.

آموزش ساخت تراریوم

آموزش ساخت تراریوم

بعد از اتمام کاشت از مقداری سنگریزه و تعدادی سنگ و یا وسایل تزئینی به سلیقه ی خود برای زیباتر کردنتراریوم خود استفاده کنید.

آموزش ساخت تراریوم

تراریوم آماده شده را در محلی پر نور و دور از تابش مستقیم آفتاب بگذارید و چند روزی به گیاهانتان آب ندهید تا ریشه ی آنها به خاک جدید عادت کرده و سپس آبیاری را از مقدار کم شروع کنید و به مقدار لازم برسانید. هرگز تا زمانی که سطح خاک کاملا خشک نشده است به کاکتوس ها آب ندهید چون خیلی زود از بین می روند و همچنین رطوبت زیاد سطح خاک موجب پیدا شدن مگس های خاکزی مزاحم می شود . می توانید با فرو کردن انگشت رطوبت خاک را کنترل کنید.

به طور مرتب تراریوم خود را کنترل کنید تا در صورت ایجاد آفت و یا قارچ از گسترش آن ها جلوگیری کنید.

آموزش ساخت تراریوم

این مطالب را به اشتراک بگذارید

روش ساخت و ایجاد تراریوم در منزل

تراریوم  یکی از ساخته های بشر بوده که استفاده بسیاری از ان میشود در ادامه به مطالب مهم توضیح میدهیم 


روش ساخت و ایجاد تراریوم در منزل

تراریوم چیست ؟ کلمه تراریوم، کلمه‌ای لاتین است که از دو قسمت Terra به معنی خاک و زمین و -rium به عنوان پسوند مکان تشکیل شده است. بر این اساس می‌توان این عبارت را به ” نمایشگاه جانداران زمینی” ترجمه کرد. به عبارتی دیگر، یک تراریوم جلوه‌هایی از نمونه‌های زندگی گیاهی یک منطقه یا اقلیم را دربرمی‌گیرد.

این محصول اولین بار توسط یک پزشک جراح انگلیسی به نام ناتانیل وارد Nathaniel Ward در سال ۱۸۲۷به شکلی کاملاً تصادفی ساخته شد. در واقع او در مورد پرورش و تغییر و تحول پیله‌ای پروانه‌ها کار می‌کرد اما متوجه شد که آلودگی حاصل از کارخانه‌های لندن که نزدیک منزل وی بود جلوی رشد آنها را می‌گیرد.
دکتر وارد چرخه زندگی پروانه‌ها را در شرایط طبیعی مورد پژوهش قرار داد. به این شکل که شفیره پروانه را در یک ظرف مربا گذاشت و سپس مقداری خاک روی درون ظرف ریخت.
بعد از چند هفته دکتر وارد دید که یک گیاه در خاک درون ظرف روییده است.
اینکه در این مدت گیاه بدون آبیاری به رشد خود ادامه داده فکر او را درگیر خود کرد. او فهمید هنگامی که گیاه نم را از برگ‌هایش از دست می‌دهد این نم روی دیواره شیشه جمع شده و به شکل آب دوباره به داخل خاک بازگشته و گیاه را آبیاری می‌کند و این چرخه پایدار باران مانند درون ظرف، بهترین شرایط را برای رشد گیاه فراهم می‌آورد.
در ادامه او دو تراریوم کوچک تهیه کرد که در آن سرخس و نوعی گیاه از خانواده غلات کاشته بود و آنها را با کشتی به سیدنی استرالیا فرستاد. در این سفر که به مدت هشت ماه به طول انجامید و با وجود تغییرات زیاد دما در دوره سفر گیاهان به خوبی رشد کردند و صحیح و سالم به استرالیا رسیدند. پس از آن وی دوباره در شرایطی همانند پیشین آنها را به لندن بازگرداند.

وسایل مورد نیاز:

ظرف:

اندازۀ ظرفها باید طوری انتخاب شوند که بزرگی آن برای احاطۀ ۲ یا چند گیاه کافی باشد. مثل تنگ ماهی، ظرف شیشه ای شکلات، آکواریوم، ظرفهای شیشه ای مربا یا بطری بزرگ.

برای افراد مبتدی، پیشنهاد می شود که یک ظرف بزرگ و در باز مانند آکواریوم انتخاب شود. کارکردن داخل آن بسیار آسان است و با کسب تجربه شا می توانید از چوبهای بلند و یا بیلچه برای کاشتن گیاهان در ظروفی که دهانه آن کوچک است استفاه کنید.

هر ظرف تمیز می تواند برای ساختن تراریوم استفاده شود. نیاز اصلی این است که مانع دخول آب شود. چیزهائی را انتخاب کنید که به اندازه کافی برای جا دادن گیاهان بزگ باشند و سرپوش آن طوری باشد که مانع خروج رطوبت گردد. کوزه، بطری، آکواریوم ظرفهائی هستند که بطور معمول مورد استفاده قرار میگیرند. طراحی های دیگر مانند بلوکهای شیشه ای می توانند به دکور منزل زیبائی ببخشند.

ظرف باید شفاف باشد، زیرا ظروف رنگی و یا کرد نور را کاهش می دهند و در رشد گیاه دخالت می کنند.

ظروف می توانند باز یا بسته باشند . گیاهان در ظروف بسته باید رطوبت بالا را بتوانند تحمل کنند. ظروف با درب بزرگ بدون پوشش ممکن است مورد استفاه قرار بگیر اما احتیاج دارد به آبیاری متناوب برای اینکه رطوبت را حفظ کنند. تراریوم های باز خشک هستند و کمتر دچار بیماریهای می گردند.

قبل از کاشت ظرف را استرلیزه کنید. آنرا با آب گرم و صابون خوب شستشو دهید. اگر از ظرفهای تمیز شیشه ای تجاری استفاده می کنید اجازه دهید که درب ظرف چندین روز قبل از کاشت باز باشد.

 زغال چوب:

         از زغال چوب برای جذب بوی نامطبوع ظرف استفاده می گردد.

·        پارچه پرده ای فایبر گلاس یا جوراب زنانه نایلونی:

این مواد برای جلوگیری از فرو نشستن خاک و از بین رفتن توانایی آن برای زهکشی استفاده می شوند.

·        چوبهای بلند می توانند مفید باشند. طول مناسب بستگی دارد به ارتفاع ظرفی که برای تراریوم بکار می رود. آنها می توانند مورد استفاده قرار بگیرند برای حقر چاله هایی که برای کاشت گیاهان بکار می روند.

·        ممکن است شما از قاشق بزرگ آشپزخانه در جابجایی خاک و مواد زهکشی و از چنگال برای شیار بازکردن استفاده کنید.

·        اگر دهانه ظرف مورد استفاده ما خیلی کوچک باشد از یک قیف کاغذی یا فویل آلومینیومی برای ریختن خاک به داخل ظرف استفاه کنید.

·        قیچی خانگی می تواند کمک کند برای حرس گیاهان قبل از اینکه کاشته شوند.

·        یک اسپری آب پاش برای آب دادن به تراریوم می توند مورد استفاده قرار بگیرد.

 

طرز تهیه تراریوم:

مرحلۀ اول:

ظرف مورد نظر ار انتخاب کرده، آنرا تمیز و خشک می کنیم. یک لایه سنگریزه داخل ظرف می ریزیم. سعی می کنیم مقدار بیشتری از سنگریزه ها به یک سمت دیواره ظرف متمایل باشند. این کار به زهکشی بهتر کمک می کند.

زهکشی مناسب ضروری است رای اینکه مطمئن شویم که خاک بیش از حد اشباع نشود که باعث شود ریشه پوسیده شود و گیاه شما از بین برود. میزان مواد زهکشی بستگی به اندازه و شکل ظرف دارد. با توجه به اندازۀ ظرف شما می توانید که لایه ۱ اینچی از مواد را در ته ظرف پخش کنید، بطوریکه تمام ظرف را بپوشاند. (کوچکترین حالت) برای ظرفهای عمیق یا بزرگ حتی لایه ای تا ۳ اینچ نیز ممکن است مورد استفاه قرار بگیرد.

گاهی قبل از لایه سنگریزه، لایه نازکی از خزه در ته ظرف قرار می دهند.

 

مرحلۀ دوم:

برای جذب بوهای ناخوشایندی که موقع آبیاری ایجاد می شود لایه نازکی از زغال روی لایه سنگریزه های می ریزیم.

مرحلۀ سوم:

قرار بودن یک لایه مواد غیر طبیعی روی زهکش لایه ای را ایجاد می کند که از فرو نشستن خاک و از بین رفتن توانایی آن برای زهکشی جلوگیری می کند. مواردی مثل پارچه های پرده ای فایبر گلاس، جورابهای زنانه نایلونی یا پرده دور انداختنی، موارد خوبی هستند. چون دارای خلل و فرج کافی برای عبور آب هستند که هم خاک و ذرات را نگه می دارند و هم زود فاس نمی شوند.

گاهی از خزه اسفاگنوم نیز به این منظور استفاده می شود.

مرحلۀ چهارم:

به مقدار کافی خاکی تمیز و استرلیزه شده که تقریباً ۵/۱ تا ۴/۱ حجم ظرف را پر می کند، اضافه می کنیم. برای دادن جلوه بیشتر به تراریوم، خاک را بطور مسطح در ظرف نمی ریزیم، بلکه آنرا شیبدار و تپه مانند می ریزیم تا گیاهان در سطوح مختلف قرار گیرند. خاک را از پشت به سمت جلو شیبدار کنید. معمولاً اختلاق سطح بین خاک جلو خاک عقب ۱ تا ۲/۱ اینچ می باشد. اگر چه، اگر تراریوم دایره ای است، شما می توانید سطح صافی را برای کشت داشته باشید.

می توان از خاکهای گلدانی بسته بندی شده که استرلیزه هم هستند استفاده کرد یا اینکه از مخلوط خاک باغچه و پیت ماس محیط کشت را تهیه کرد.

خاک باید نرم، دارای زهکشی خوب و بدون کود باشد.

برای تراریوم نواحی گرمسیری با گیاهان شاخ و برگدار، یک قسمت خاک، یک قسمت پیت ماس و یک قسمت پرلیت استفاده کنید. اگر شما می خواهید یک باغ کاکتوس ایجاد کنید از خاک زبر که از یک قسمت خاک و یک قسمت شن تشکیل شده است استفاده کنید.

برای از بین بردن عوامل بیماری زا در خاک تهیه شده می توان به روش زیر عمل کرد:

ابتدا خاک را مرطوب کرده و در سینی بزرگ پهن کنید. سپس آنرا تحت دمای ۲۰۰ درجه فارنهایت به مدت ۲۰ دقیقه قرار دهید. هر ۵ دقیقه یکبار نیز خاک را به هم بزنید. به این ترتیب خاک استرلیزه خواهد شد.

خاک ورد استفاده تان را قبل از استفاده مورد آزمایش قرار دهید، به این صورت که آنرا با دست فشار دهید، اگر به راحتی فشرده شود مقداری پرلیت و وری کولات برای کمک به زهکشی به خاک اضافه کنید.

خاکی که به تراریوم اضافه می شود نسبتاً خشک باشد، در غیر اینصورت به دیواره ها می چسبد.

خیلی از اوقات خاک می تواند با طراوت شود به وسیله بریدن لایه بالایی خاک و اضافه کردن خاک تازه.

مرحله پنجم:

بعد از تهیه محیط کشت و قرار دادن در ظرف، نوبت به انتخاب و کاشت گیاهان می رسد.

دنبال گیاهانی باشد که رشد کم و برگهای کوچک داشته باشند. برای تهیه تراریوم،گیاهانی باید انتخاب شوند که علاوه بر دارا بودن شاخ و برگ زیبا، رشد کندی داشته باشند. همچنین توانایی تحمل رطوبت زیاد هوا و خاک، و نور کم را هم داشته باشند. ما در تراریوم گیاهانی را می توانیم پرورش دهیم که به درجه رطوبت بالایی،نیاز دارند. که در غیر اینصورت در هوای خشک خانه این گیاهان از بین می روند.

تعدادی از گیاهانی که می توان از آنها در تهیه تراریوم استفاده کرد عبارتند از : کالاته آ، پیرومیا، سرخس، فیتونیا، پتوس، کاماادورا، سارانتا، کراسولا یا گیاهانی مثل بنفشه، توت فرنگی وحشی و …

کاکتوس، گیاهان گلدار گرمسیری یا یک ترکیب از گیاهان رنگارنگ برای استفاده در تراریوم مناسب هستند. گیاهان به رشد پیوسته و آرام نیاز دارند، همچنین باید توانایی همزیستی با گیاهان همراهشان را در شرایط یکسان داشته باشند. هرگز از ترکیبی از گیاهان که نیازهای رشد مختلفی دارند استفاده نکنید. گیاهانی را انتخاب کنید که از لحاظ واریته، اندازه، بافت و رنگ احتیاجاتشان مشابه یکدیگر باشد.

بهتر است گیاهانی مورد استفاده قرار بگیرند که از لحاظ اندازه مناسب برای ظرف انتخاب شده باشند. گیاهانی که دارای رشد کم هستند به دستکاری و نگهداری کمی نیاز دارند. اگر شما می خواهید که توجه بیشتری به آنها داشته باشید می توانید گیاهانی که رشد بیشتری دارند را آزمایش کنید. آنها به تربیت بیشتر و مداوم نیاز دارند اما شما می توانید تنوع بیشتری در تراریوم خود داشته باشید.

اگر ظرف تراریوم طوری است که تمام سطوح شفاف بوده و دارای دید است باید گیاهان بزرگتر را نزدیک به مرکز کاشت. اما اگر فقط ۲ یا ۳ سطح آن دیده می شود، گیاهان بلند تر باید در قسمت دیواره پشتی جای داده شوند .

ترتیب گیاهان را بوسیله حرکت آنها در داخل ظرف (اگر دهانه ظرف بزرگ باشد) یا محل بازی که اندازه آن مشابه تراریوم باشد تعین کرد .

گیاهان نباید خیلی نزدیک هم کاشته شوند، بلکه باید فضای کافی برای هر کدام از آنها در نظر گرفته شود.گیاه باید طوری مستقر شود که پایه گیاه همسطح سطح بالای خاک باشد . اجازه ندهید که پایه گیاه بالاتر از سطح خاک قرار گیرد.

گیاهان گرمسیری و جنگلی در تراریوم بسته ویا دریچه دارمورد استفاده قرار بگیرد. گیاهان آبدار و شاداب در ظرفهای باز مورد استفاده قرار بگیرد .

بسیار مهم است که گیاهان فاقد حشره یا بیماری باشند .هر برگ آسیب دیده یا زرد یا هر برگی که نشان از آسیب حشره یا بیماری دارد را فوراً جا به جا کنید.اگر بیماری برای شما دارای اهمیت است گیاهان را در یک بسته پلاستیکی برای دو هفته قبل از کاشت در تراریوم قرار دهید، اگر بیماری وجود داشته باشد روی شاخ و برگ و ساقه نمایان می شود. سریعا گیاه را در ظرف بکارید، تا ریشه های بدون حفاظ خشک نشوند .

وقتی در یک ظرف با دهانه عریض کشت می کنید از قاشق برای در آوردن خاک استفاده کنید. اگر از ظرفی با دهانه باریک استفاده می کنید باید روشی برای قرار دادن گیاه در تراریوم ایجاد کنید. برای وارد کردن نباتاتی که ریشه آنها بزرگ است آنها را داخل کاغذ یا پارچه پیچانده و فرم می دهند . از یک انبر بلند و باریک یا چوبی که انتهای آن سیم حلقوی بسته شده است استفاده کنید. با این چوب چاله را قبل از کاشت حفر کنید و بعد از کاشت چاله را پر کنید و اطراف آن را به آرامی فشار دهید . ک چوب بلند که انتهای آن یک چوب پنبه قرار دارد وسیله مناسبی برای محکم کردن خاک اطراف گیاه است .

بر خلاف باغ لازم نیست که ریشه ها را شل و نرم کنید. در تراریوم نمی خواهیم که گیاهان رشد سریع داشته باشند و باقی ماندن ریشه ها به صورت گلوله ای متراکم باعث می شود که رشد گیاهان آهسته باشد .

مرحله ششم :

بعد از کاشت گیاهان، می توان تراریوم را با استفاده از تخته سنگ، چوب شکسته، خزه و چیزهای دیگر تزئین کنیم. با این عمل یک دنیای کوچک زندگی گیاهی ترسیم می شود.

مرحله هفتم :

ظرف را با در پوش یا سینی شیشه ای بپوشانید. در این مرحله ارتباط با محیط قطع می شود و جنگل بارانی مینیاتوری ایجاد می شود .

مرحله هشتم :

هر گیاهی را که شروع به پوسیدگی می کند جابجا کنید . پوسیدگی معمولاً در اثر رطوبت زیاد بوجود می آید. اگر این اتفاق در تراریوم بسته بیفتد در پوش را حرکت دهید تا ظرف خشک شود. تراریوم بسته را در هفته اول بعد ازکاشت در نظر بگیرید. در این زمان غالباً بیماریها شروع می گردد. هر برگی که می میرد یا گیاهی که شروع به پوسیدگی می کند باید سریع از بین برود قبل از اینکه مشکل به سایر گیاهان نیز سرایت کند. در بیشتر حالات، بعد از چند هفته تراریوم استقرار پیدا می کند و خطر بیماری ها کاهش پیدا می کند .

نظارت خود را برای برگهایی که می افتد و یا هر قسمتی از گیاه که دچار پوسیدگی می شود ادامه دهید.

کود :

عدم موفقیت بسیاری از تراریوم ها در نتیجه کود بیش از اندازه می باشد . کمتر از یک سال بعد از کاشت برنامه ای برای کود دادن نداشته باشید .اگر گیاهان به زردی گراییده شوند و با قدرت رشدشان بدون هیچ دلیل مشخصی کم شود، کود سبکی که به صورت محلول با آب است به نسبت ۴/۱ گیاهان خانگی داده شود .

آبیاری :

پس از کاشت، گیاهان را با اسپری آبیاری کرده، که در این صورت برگهای آنها نیز تمیز می شوند. آبیاری شدید باعث از بین رفتن گیاهان می شود. هیچگاه آب را به طور مستقیم روی تراریوم نریزید، زیرا محلی برای زهکشی که آب از آن خارج شود وجود ندارد. آب به مقداری اضافه کنید که فقط خاک مرطوب شود. هیچگاه آب جمع شده در زیر لایه سنگریزه نداشته باشید. زیرا آب باعث خواهد شد که ریشه گیاه دچار پوسیدگی شود. وقتی که کناره های ظرف خشک هستند و هیچ رطوبتی در کناره ها آشکار نیست، مقدار کمی آب اضافه کنید .

اگر در اثر آبیاری زیاد فضای داخل ظرف مه آلود شود ،در ظرف را بر می داریم تا آب اضافی تبخیر شود، سپس در ظرف را می گذاریم .

وقتی که گیاهان برای اولین بار در تراریوم کاشته می شوند، تراریوم شروع به ایجاد آب و هوای مناسب گیاه می کند. گیاهان رطوبت را از برگهایشان از دست می دهند که روی شیشه متمرکز می شود و دوباره به خاک بر می گردد. این چرخه باعث می شود که تراریوم برای مدتها احتیاج به آبیاری نداشته باشد. در تراریوم های بسته فاصله آبیاری می تواند ۱ ماه یا بیشتر باشد. در بیشترین حالت، به آبیاری در هر دو هفته یک بار نیاز دارید، که این به شرایط بستگی دارد .

نور :

تراریوم را در معرض نور مستقیم آفتاب قرار ندهید. اجازه تابش مستقیم باعث افزایش درجه حرارت داخل تراریوم می شود و باعث سوختگی گیاه خواهد شد .

تراریوم را در جایی قرار دهید که نور غیر مستقیم کافی داشته باشد. پشت پنجره های شمالی بهترین مکان خواهد بود بیشتر گیاهان که برای تراریوم مناسب هستند به نور بیش از اندازه نیاز ندارند، اما مقدار نور باید خوب باشد اگر تراریوم در محلی قرار دارد که نور در آنجا پایین است، نور مصنوعی اضافه کنید. یک لامپ w 100 در داخل تراریوم  و یا لامپ فلوراسنت بالای تراریوم می تواند مفید باشد. در جایی که نور بیرونی ضعیف است، نور مصنوعی را ۱۶ تا ۱۸ ساعت در روز داشته باشید.

برای اینکه گیاهان بر اثر نور به یک سمت خم نشوند باید جای ظرف را هر چند وقت یک بار تغییرداد و جهت آن را نسبت به نور عوض کرد.

انشاءاز این سایت استفاده کامل ببرید