برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی
برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

اثر خواص فیزیولوژیک در عملکرد کمی و کیفی محصول پسته

 خواص فیزیولوژیک در پسته:

 

l      الف . تشکیل میوه پسته

 

l      ب . نیاز سرمایی  و گرمایی پسته

 

l      ج . تناوب بار دهی (سال آوری)

 

l      د . اثرات هرس در بار دهی  

 

l      ه. پوکی

 

l      و. نا خندانی

 

l      ز .پدیده غالبیت انتهایی

 

 

 

 

 

الف . تشکیل میوه پسته

 

 

درصد Fruit set (دانه در خوشه ) در پسته

 

   پس از شکوفایی گلهای ماده دوره پذیرش کلاله هر گل 2-3 روز و برای هر درخت حدود 5-10 روز میباشد. در این مرحله کلاله به رنگ سبز روشن میباشد.

   درصد گل های که به میوه تبدیل میشوند از سالی به سال دیگر فرق میکند و حدود 10% میباشد.

 

عوامل موثر در افزایش میزان تشکیل میوه پسته 

 

l      1. همزمان سازی گل دهی پایه های نر با پایه های ماده

l      2 . به تاخیر انداختن گل دهی

l      3 . گرده افشانی مصنوعی

l      4. اثرات اقلیم در تلقیح

l      5. پایه نر

 

1 . همزمان سازی گل دهی پایه های نر با پایه های ماده

 l  گل های پایه های نر به طور معمول زود تر باز شده و گرده افشانی میکنند. با توجه به عدم تقارن زمان گل دهی و گرده افشانی پایه های نر با ماده توسعه پایه های نر دیر گل جهت افزایش میزان تشکیل میوه توصیه میشود.

 

     در مورد فاصله زمانی بین باز شدن و گرده افشانی نر دیر گل نسبت به نر زود گل (با توجه به تجربه اینجانب در باغات تات سبز در منطقه بویین زهرا ) این فاصله حدود یک هفته میباشد که این زمان حدودا مقارن با باز شدن گل ارقام دیر گل مثل رقم اکبری در این منطقه میباشد.

 

( گل های پایه های نر در پسته به طور معمول زود تر از گل های پایه های ماده باز میشوند.) 

2 . به تاخیر انداختن گل دهی در پسته

 l      از روشهای ذیل جهت به تاخیر انداختن گل دهی و به منظور گذراندن خطر سرمای دیر رس بهاره میتوان بهره جست.

l      نتیجه یک طرح تحقیقاتی مشخص ساخت که محلول پاشی پکلوبوترازول موجب تاخیر گل دهی در رقم اوحدی شده است. 

l      محلول پاشی اتفون با غلظت بالا (1500-1000ppm ) در رقم اوحدی به طور معنی داری باعث تاخیر در زمان گلدهی میشود و باعث افزایش طول دوره گل دهی میشود.

l      از روشهای دیگر عملیاتی محلولپاشی آب از اوایل اسفند هر 6 روز یک بار میباشد که گل دهی را 7-10 روز عقب می اندازد.

3 . گرده افشانی مصنوعی در پسته

 l      نتیجه یک طرح تحقیقاتی در مورد تاثیر گرده افشانی مصنوعی به کمک اتومایزر در پسته (به صورت مخلوط 2% گرده با 98% آرد گندم ) نشانگر تاثیر این روش در افزایش میزان Fruit set  از 9 % به 14% میباشد.

4. اثرات اقلیم در تلقیح پسته

l      رشد لوله گرده در دمای زیر 4 درجه سانتی گراد کند میشود. یک دوره سردی هوا حتی بدون یخبندان در زمان گل کردن میتواند به علت تاخیر انداختن رشد لوله گرده و طولانی شدن زمان رسیدن به اوول باعث عدم تلقیح و عدم باروری شود و نهایتا موجب میشود که تعداد گل های به ثمر رسیده کمتر گردد.

 l       در شرایط خشکی طبقه جدا کننده در دم گل بوجود می آید و گلها خواهند ریخت.

 l        بارندگی مداوم در دوران گل یکی از عوامل مانع تلقیح میباشد. 

5. پایه نر

 l      یکی از علل پایین بودن تعداد دانه در خوشه پسته کمبود تعداد درختان نر به ماده است. طبق توصیه های کارشناسی نسبت مناسب درختان نر به ماده برابر 9:1 تا حداکثر 1: 25 میباشد.

 ب . نیاز سرمایی و گرمایی پسته

 l      نیاز سرمایی پسته حدود 700- 1200 ساعت بین صفر تا 7 درجه ساتتی گراد میباشد که در مناطق گرمسیری این نیاز  برآورده نمی شود و به کمک تیمار مواد ذیل میتوان تا حدی جبران این کمبود سرما را نمود. این مواد شامل:

l       یکی از موثرترین ترکیبات تامین کننده نیاز سرمایی پسته در آزمایشات ترکیب شیمیایی دورمکس 4% + ولک 7%  که اواسط بهمن تیمار میشود.

     تجربیاتی که دکتر راحمی (استاد دانشکده باغبانی دانشگاه شیراز)در باغات پسته مزارع ارزوییه این شرکت (واقع در جنوب استان کرمان) داشته است نشانگر اثر  ناچیز تیمار Dormex  در برطرف نمودن نیاز سرمایی رقم اکبری در شرایط این مناطق با زمستان معتدل بوده است.

l      ماده جدید چرما (تولید موسسه تحقیقات پسته) که ماده موثره آن کاملا از ترکیبات گیاهی است. این ترکیب با نام چرما 13 با غلظت 25 در هزار در اواسط بهمن ماه بر روی درخت محلول پاشی میشود. 

 

این تیمار نیز در آزمایشاتی که در مناطق مشابه انجام شده تاثیری در برطرف نمودن نیاز سرمایی پسته نداشته است.  

l      همچنین مخلوط  Armobreak+Dormex  که در ترکیه مورد آزمایش و تایید قرار گرفته است در نیمه دوم بهمن ماه میتوان در تامین نیاز سرمایی پسته و شکستن خواب جوانه موثر باشد و باعث تسریع در گل دهی و برگدهی پسته شود.

l      نیاز گرمایی پسته بین 2200 تا 2800 واحد گرمایی میباشد. و طبق رابطه ذیل محاسبه میشود:

تعداد روزهای بین (12/1 الی 9/7) *(2 /متوسط حداقل دمای ماهانه – متوسط حداکثر دمای ماهانه )= واحد گرمایی

 ج . تناوب بار دهی (سال آوری) در پسته

 l      عدم تولید محصول یکنواخت در سالیان متوالی را سال آوری میگویند.

 l      در درختان پسته هر ساله جوانه های گل فراوانی تشکیل میشوند ولی به دلیل وجود محصول سنگین و ایجاد رقابت در جذب مواد غذایی و قندی بین جوانه های گل و میوه های در حال نمو درصد زیادی از جوانه های گل ریزش میکنند. ریزش جوانه های گل باعث این پدیده میشود.

 l      درخت پسته در سال (بی بار ) عادت به ذخیره کربوهیدرات دارد.

 l      هرس و تغذیه مناسب از عوامل کاهنده این پدیده میباشند که در ادامه تاثیرات هرس در بار دهی  مطالعه خواهد شد. (بررسی عناصر غذایی در سال های آور و نیاور  On)و Off)در مبحث تغذیه پرداخته خواهد شد.)

د. اثرات هرس در بار دهی 

 l      هرس سربرداری:سر برداری شاخه های پر رشد درختان جوان مخصوصا در زمستان قبل از سال کم بار جهت کنترل قالبیت انتهایی  توصیه میشود.

 همچنین نتایج طرحی مشابه نشان میدهد هرس سربرداری شاخه یک ساله اثر کاملا معنی داری برروی تحریک رشد شاخه های جانبی دارند و تحریک رشد شاخه های جانبی در شرایط on بیشتر از شرایط کم بار((off است. سر زنی در سال off باعث افزایش محصول در سال off  بعدی میشود و هرس سر زنی در سال on منجر به افزایش تعداد میوه در خوشه در آن سال میشود.

 روشهای سربرداری و تنک شاخه باعث کاهش درصد پوکی و افرایش درصد ناخندانی گردید گرچه اختلاف معنی دار نبوده است. روشهای مختلف سربرداری و تنک شاخه باعث کاهش انس محصول در سال اول و افزایش آن در سال دوم پس از اعمال تیمار ها گردید.

 هرس سر برداری در ارقام مختلف

 l      نتایج یک طرح تحقیقاتی روی هرس سربرداری پسته نشان میدهد عکس العمل هر یک از ارقام نسبت به هرس سربرداری متفاوت است و رقم اوحدی عکس العمل بیشتری نسبت به سر برداری نشان میدهد.سربرداری شاخه دو ساله در رقم کله قوچی در شرایط Off-On  حداکثر شاخه های جانبی را تولید نمود ولی میزان محصول و تعداد جوانه گل کاهش یافت. سربرداری شاخه یک ساله در شرایط on باعث افزایش شاخه های جانبی و افزایش تعداد جوانه های گل برای سال بعد میشود. در رقم اوحدی سربرداری شاخه های سه ساله در شرایط  on ضمن افزایش تعداد شاخه های جانبی باعث افزایش تعداد جوانه های گل گردید و میزان محصول سال بعد را افزایش داد. و بدین ترتیب شدت سال آوری را کاهش یافت.

  یک تجربه عملی در مورد هرس سربرداری در باغات تات سبز    

 میبایست توجه شود تا شاخه مورد نظر کور نشود. به عبارت دیگر باید ۱ - ۲ جوانه رویشی انتهایی حذف شود تا شاخه از رشد رویشی برخوردار باشد

 هرس تنک شاخه

 l      هرس تنک شاخه: معمولا به منظور کاهش سال آوری ٬ تعداد شاخه های میوه دهنده را قبل از سال پربار به حدود نصف تا 3/2 کاهش میدهند که این عملیات باعث تقویت شاخه ها و جوانه ها و خوشه های گل باقی مانده و نهایتا افزایش عملکرد میشود.(این عملیات بایستی در دوره خواب زمستانه و در سنین بار دهی اقتصادی محصول  انجام شود.)

 ه‌.     پوکی 

l     پوکی در دو مرحله پیش میاید. مرحله اول در اواخر فروردین ماه به علت کمبود عنصر بر میباشد.زیرا این عنصر در تکمیل رشد لوله گرده نقش اساسی دارد. در مرحله دوم (تیر ماه) فرض بر این است که وجود کربوهیدرات ها ی ذخیره شده در افزایش میزان پسته های مغز گرفته دخالت دارد. به عبارتی دیگر کمبود ذخایر کربوهیدرات نیز میتواند در بروز این عارضه موثر باشد.به همین خاطر درصد پوکی همیشه در سالهای (کم بار) بیشتر است.

 l     تحقیقات نشان میدهد که اگر مقدار عنصر بر زیر ppm120  باشد موجب درصد بالای پوکی میشود.

 l   همچنین کافی نبودن آبیاری نیز میتواند باعث این عارضه شود. 

و‌.      نا خندانی

 l    هر چه میزان محصول افزایش یابد میزان خندانی کمتر میشود .

 l   آبیاری ناکافی از اواخر مرداد تا اواسط شهریور به طور معنی داری خندانی را کاهش میدهد. و همچنین از اواخر اردیبهشت تا اوایل تیر در صورت کم کردن میزان آبیاری خندانی افزایش پیدا میکند. 

l      همچنین محلولپاشی آخر فصل به میزان ( گرم900-2250 ) از محلول سولو بور در هر جریب (4000 متر مربع) میزان خندانی را افزایش میدهد. این محلول را میتوان با روی نیز مخلوط کرد.

 (لازم به ذکر است با توجه به بالا بودن مقادیر عنصر بر در خاک و برگ پسته در برخی از مناطق کشت پسته ایران توصیه فوق میبایست با نظر کارشناسی و باتوجه به سطح عنصر بر در آزمایش خاک و برگ باغ مربوطه اعمال شود.)

 l      آبیاری با Ec حدود 4000 میلی گرم در لیتر باعث کاهش خندانی شده است.

 ز .پدیده غالبیت انتهایی 

 l      پدیده غالبیت انتهایی باعث عدم رشد جوانه های جانبی و کاهش سطح میوه دهی و کاهش محصول میشود. در این شرایط تنها 2-3 جوانه به جوانه گل تبدیل و بقیه به صورت رویشی و رکود باقی میمانند.

 مقایسه کیفی ارقام تجاری پسته

نام رقم    وزن خوشه تر          وزن پسته خشک هر خوشه        درصد خندان      درصد پسته های دهان بست با مغز کامل

 

اوحدی          ۳/۵۳  گرم                 ۴۵/۲۱  گرم             ۹/۷۳                 ۴/۱۸

احمد آقایی  ۰۲/۵۶  گرم                 ۱۵/۴۷  گرم             ۸/۷۴                 ۷/۶

اکبری        ۵۱/۶۰   گرم                  ۱۵/۴۷  گرم            ۸/۸۱                   ۵/۷

 

 

درصد پسته های پوک با پوست       انس خندان                           انس مخلوط

 

۷/۷                                             ۲۷/۵۸                                     ۲۸/۹۸

۱۵/۱                                               ۲۵

۹/۶                                                ۲۰

 تحقیق و گرد اور  

میلاد مهری 

محلولپاشی در باغهای پسته

محلولپاشی در باغهای پسته



امروزه محلولپاشی عناصر غذایی در اکثر باغها متداول شده و اثرات مطلوب آن روی خصوصیات رویشی، عملکرد و کیفیت میوه مشهود است. در دوره رشد و نمو سریع میوه که رقابت برای جذب مواد غذایی بین اندامهای زایشی و ریشه ها، از فعالیت ریشه ها می کاهد و در نتیجه جذب مواد غذایی کاهشمی یابد با محلول پاشی، این رقابت کاهش و پایین بودن کارایی جذب (pH می یابد. همچنین در شرایط نامساعد خاک از نظر شیمیایی( مثلاً بالا بودن عناصر غذایی توسط ریشه، محلول پاشی می تواند مفید واقع شود.

محلول پاشی بیشتر برای رفع کمبود عناصر کم نیاز( مانند آهن، روی، مس، منگنز و بر) و در موارد اضطراری و خاص برای رساندن عناصر پرنیاز خصوصاً ازت به درختان پسته مورد استفاده قرار می گیرد. در مناطق پسته کاری به دلیل جذب عناصر کم نیاز( آهن، روی، مس و منگنز) از خاک با مشکل مواجه است که ،pH آهکی بودن خاکها و بالا بودن برای رفع این مشکل یکی از راهها محلولپاشی این عناصر می باشد که بعد از انجام تجزیه برگ و تشخیص کمبود هر یک از عناصر ذکر شده قابل توصیه می باشد. در مورد هر یک از عناصر غلظت و زمان محلول پاشی خاصی باید استفاده شود. البته همانطور که ذکر گردید یکی از راههای رفع کمبود عناصر کم نیاز محلول پاشی است و راه دیگر بهبود وضعیت خاک (حداقل بطور موضعی و در اطراف ریشه درختان در عمق تراکم ریشه های موئین و ریز) از طریق کاربرد مواد اصلاح کننده ای همچون گوگرد، گچ و مواد آلی می باشد.

این تصور که کمبود عناصر پرنیاز( ازت، فسفر و پتاسیم) را بتوان از طریق محلولپاشی برطرف نمود اشتباه می باشد، چرا که نیاز درختان به این عناصر بیشتر از آن است که با محلولپاشی بتوان نیاز را برطرف نمود فقط در مواقع اضطراری برای رفع کمبودهای لحظه ای و محدود و در موارد خاصمثل اوایل دوره رشد بعنوان عملی مکمل و کمکی می تواند مطرح باشد.

در انجام محلولپاشی درختان پسته به طور کلی به موارد زیر باید توجه شود:

- درختان از نظر عناصر پرنیاز( ازت، فسفر و پتاسیم) دچار کمبود نباشند. به عبارتی وقتی محلولپاشی عناصر کم نیاز می تواند برروی عملکرد و کیفیت میوه موثر واقع شود که نیاز غذایی درختان از نظر عناصر اصلی و

پرنیاز برطرف شده باشد.

- مواقعی محلولپاشی انجام گیرد که درخت تشنه نباشد به عبارت دیگر محلولپاشی باید قبل یا چند روز بعد از آبیاری صورت گیرد. در مناطق پسته کاری که دور آبیاری معمولاً زیاد می باشد به این امر باید توجه ویژه

داشت و سعی نمود برنامه محلولپاشی طوری تنظیم شود که حتی المقدور نزدیک به زمان آبیاری باغها باشد.

- زمان محلولپاشی در روز بسیار مهم است بهتر است محلولپاشی در هوایی خنک در صبح زود و یا عصر انجام شود تا کارایی جذب عناصر توسط برگها بیشتر باشد و در ضمن سوختگی برگ ایجاد ننماید.

- زمان محلولپاشی در طول دوره رشد نیز حائز اهمیت است. هر چه برگ درختان جوانتر باشد کارایی جذب عناصر غذایی بوسیله برگ بیشتر خواهد بود.

بنابراین در درختان پسته، اواسط اردیبهشت ماه برای محلولپاشی برگ مناسب می باشد و هر چه به اواخر فصل نزدیک شویم کارایی جذب به دلیل ضخیم شدن برگها کاهش  می یابد. تعداد محلولپاشی ها در هر دوره رشد بستگی به شدت کمبود عناصر غذایی کم نیاز دارد و از 1 تا 3 بار متغییر می باشد.

- غلظت محلول مورد استفاده بسیار مهم بوده و بایستی مطابق با توصیه های کارشناسان و اهل فن تنظیم گردد. غلیظ بودن محلول علاوه بر گرفتگی نازلها، موجب سوزش برگها می شود خصوصاً در مناطقی که دور آبیاری خیلی بالاست و از ۶۰ روز بیشتر است.  

با نظر کارشناسان باید غلظت ها را از حد استاندارد نیز کمتر در ۵  و 6 در هزار می شود، منظور غلظت در - نظر گرفت.

علاوه بر این باید دقت نمود وقتی صحبت از غلظت مثلاً  هکتار است و این غلظت یعنی ۵ لیتر یا ۵ کیلوگرم از کود میکرو در هزار لیتر آب برای مصرف در یک هکتار باغ است و اگر در مساحت کمتری مثلاً نیم هکتار پاشیده شود مثل این است که غلظت دو برابر شده است.

- نوع سمپاشی نیز در انجام یک محلولپاشی موفق اهمیت دارد. بطوریکه سمپاشی بایستی قدرت پودر کردن محلول را داشته باشد تا بتواند کودها را به صورت قطرات بسیار ریز روی برگها بپاشد.

- برای انجام محلولپاشی با کودهای جامد که نیاز به حل کردن آنها در آب می باشد باید ابتدا کودهای مورد نظر را در آب کاملاً حل نموده سپسمحلول زلال رویی را درون تانکر سمپاش ریخته و مصرف نمود در غیر این صورت رسوبات مخصوصاً ذرات حل نشده سولفات مسموجب سوزش برگها می شوند

خسارت پروانه ها در پسته

پروانه چوب خوار پسته 

 

 

 این آفت سالیانه یک نسل دارد و زمستان را به صورت لاروهای کامل در داخل چوب سر شاخه‌های پسته به سر می‌برد و در اواخر زمستان لاروهای مذکور روی شاخه‌های آلوده یک ساله یا دو ساله سوراخ کوچکی ایجاد کرده و از شاخه‌ها خارج و در روی سر شاخه‌ها و نزدیک جوانه‌ها مستقر می‌شوند.

 

 

پروانه چوب خوار پسته

 

خسارت :

   این آفت فقط به پسته حمله کرده و طرز خسارت آن به دو طریق است :

   بعضی لاروهای پروانه از مغز محور خوشه تغذیه نموده و باعث مرگ حدود 5 تا 8 درصد میوه‌های خوشه می‌گردند. گاهی نیز تمام خوشه را در جوانی خشکانیده و باعث ریزش آن می‌شود.

   عده‌ای دیگر از لاروها وارد شاخه شده و از مغز چوب تغذیه می‌نمایند و بدین وسیله دالان‍های را در داخل چوب به وجود می‌آورند. شاخه‌های مبتلا به آفت رشدشان کم و در نتیجه از مقدار کل محصول سال بعد کاسته می‌شود.

این افت جز آفات درجه اول پسته کشور محسوب می‌شوند و دارای یک نسل در سال می باشد.  خسارت این آفت با تغذیه از محور خوشه باعث خشکیدن میوه‌های انتهای خوشه می‌گردند و همچنین با تغذیه از مغز سر شاخه‌ها باعث ضعف و خشکیدن آنها می‌شود.


 

 

 

خسارت پروانه چوب خوار روی ساقه

 

خسارت پروانه چوب خوار روی ساقه

 

 

مبارزه :

   چون لاروهای این آفت، چوب خوار بوده و مبارزه شیمیائی نمی‌تواند علیه آن به خوبی موثر واقع شود، به نظر می‌رسد که انجام مبارزه بیولوژیک راه مناسبی در از بین بردن  این آفت باشد. در صورت ضرورت سم‌پاشی علیه آفت چوب خوار پسته در اوایل بهار و پس از ریزش بیش از 50% از گلبرگ‍ها با استفاده از سموم مناسب اقدام می‌گردد .

 


 

پروانه برگ‍خوار پسته (رائو پسته)   Ocneria terebinthina  :

   پروانه برگ‍خوار پسته یا پروانه برگ‍خوار سفید که به نام رائو نیز گفته می‌شود، یکی از آفات مهم باغ‍های پسته در ایران محسوب می‌شود. این آفت زمستان را به صورت شفیره و در پناه‍گاه‍های مختلف به سر می ‍برد.

 

خسارت :

   شیوه خسارت آفت بدین نحو است که لاروهای پروانه پس از خروج از تخم، بلافاصله از پارانشیم برگ و اپیدرم فوقانی تغذیه نموده و لاروهای سنین بعد قسمت اعظم پهنگ برگ‍ها را می‌خورند و فقط رگبرگ‍های اصلی باقی را باقی می‌گذارند.

شکل 158- نحوه خسارت پروانه ‍برگ‍خوار پسته.

 

مبارزه :

   زمان مبارزه هنگامی است که روی برگ‍های درختان حداقل یک لارو دیده می‌شود. جهت مبارزه با این آفت بدلیل سهولت دسترسی  به لاروهای آن می توان از سموم فسفره نفوذی یا سموم فسفره دیگر استفاده نمود.

 

 این حشره علاوه بر پسته اهلی از روی بنه و جنگل‌های مخلوط پسته و بادام نیز دیده شده است. حشرات کامل پروانه‌ای با بال سفید صدفی یکدست است. روی بال‌های جلوئی لکه‌های سیاه رنگی که موازی با حاشیه خارجی بال است دیده می‌شود. شاخک‌ها قهوه‌ای رنگ و پروش دو طرفه می‌باشند. در انتهای شکم یک دسته موی سفید مایل به زرد دیده می‌شود. عرض بدن بابالهای باز در حدود 35 میلی متر و طول آن 10 تا 11 میلی متر است. لاروهای بالغ به طول 22 تا 24 میلی متر و سر زرد مایل به نارنجی رنگی دارند که پوشیده از لکه‌های تیره رنگ می‌باشد. رنگ عمومی بدن لاروها زرد روشن است. شفیره به رنگ قهوه‌ای تیره و در داخل پیله قرار گرفته است. این حشره 3 تا 4 نسل در سال دارد. زمستان گذرانی به صورت لارو کامل و یا لارو 2 و 3 سپری می‌گردد. پروانه‌های کامل در اوایل اردیبهشت ماه ظاهر می‌شوند. ماده‌ها تخم‌های خود را به صورت دسته جمعی و بین 50 تا 250 عدد در روی سطح تحتانی برگ‌ها قرار می‌دهند. 7 تا 10 بعد تخم‌ها تفریخ شده و لاروها سن اول خارج می‌شوند. طول دوره شفیرگی 7 تا 10 روز می‌باشد.

 نحوه خسارت: خسارت اصلی آفت مربوط به سنین 2 تا 4 لاروی است. لاروهای پس از تفریخ و خروج از تخم، بلافاصله از پارانشیم برگ و اپیدرم فوقانی تغذیه نموده و برگ‌ها را به صورت تور مانند در می‌آورند (شکل). لاروهای سنین بعد قسمت اعظم پهنک برگ و اپیدرم را می‌خورند و فقط رگبرگ‌های اصلی را باقی می‌گذارن 


 

مبارزه شیمیائی: حشره کش‌های فسفره نظیر زولون (فوزالون) و دارتون به نسبت 2 تا 2.5 در هزار بر روی مرحله لاروی حشره موثر می‌باشند.

مبارزه غیر شیمیائی: باغهائی که دچار ضعف تغذیه‌ای و کم آبی شدید شده باشند به شدت مورد حمله آفت قرار می‌گیرند، بنابر این آبیاری به موقع و منظم و تغذیه مناسب درختان سبب کاهش حمله آفت به باغ‌های پسته می‌گردد.

 

 

پروانه پوست خوار پسته (کراش)Arimania komaroffi :

   پروانه پوست خوار یا کرم پوست خوار پسته را در اصطلاح محلی (کراش) می‌نامند. میزبان این آفت اختصاصاً پسته است. زمستان گذرانی آن به صورت شفیره در روی پوسته‌های خشکیده و برگ درختان پسته و در لای کلوخه های زیر درختان می‌باشد.

خسارت :

   لارو این آفت در نسل اول دانه‍های ریز پسته در ماه‍های اردیبهشت و خرداد تغذیه می‌کند و خسارتی شبیه به خسارت پروانه میوه ‍خوار پسته ایجاد می‌نماید. لارو نسل بعدی از پوست سبز رویی میوه تغذیه می‌کنند و در نتیجه دانه بدون پوست و بدون مغز باقی مانده  خشک شده و می‌ریزد. در نسل آخر که مصادف با رسیدن میوه‌ها می‌باشد، لاروهای آفت از پوست نرم پسته تغذیه  می‌کنند و موجب بجای گذاشتن لکه‌های تیره در روی پوست  استخوانی دانه پسته شده که از بازار پسندی و مرغوبیت پسته کاسته می‌شود.

 

 

 


 

این آفت یکی از آفاتی است که در چند سال اخیر در باغ‌های پسته استان کرمان طغیان نموده و ایجاد خسارت کرده است. این حشره در استان‌های کرمان، فارس، خراسان، اصفهان، یزد و سیستان و بلوچستان انتشار داشته و میزبان آن اختصاصاً  پسته می‌باشد. این حشره دارای 2 نسل در سال می‌باشد. لاروهای نسل اول آفت از پارانشیم برگ و میوه‌های تازه تشکیل شده پسته در ماه‌های اردیبهشت و خرداد تغذیه نموده و خسارتی شبیه پروانه میوه خوار پسته  Recurvaria pistaciicolaایجاد می‌نمایند. لاروهای نسل دوم آفت عمدتاً از پوست سبز رویی میوه پسته تغذیه نموده و در نتیجه میوه‌ها بدون پوست شده و مغز آن‌ها کامل نشده و در نهایت این میوه‌ها خشکیده و ریزش می‌یابند(شکل ). لاروهای سنین مختلف در محل تغذیه تارهای نازکی تنیده و سبب چسبانیدن میوه‌ها به همدیگر می‌شوند(شکل )، این تارها لاروهای حشره را در برابر عوامل خارجی مصون نموده و از رسیدن سموم به لاروها نیز می‌تواند جلوگیری نمایند. طول دوره فعالیت لاروهای سنین مختلف هر دو نسل در روی درختان پسته در حدود 6 ماه به طول می انجامد و تغذیه لاروها تا رسیدن محصول و چیدن آن ادامه دارد. زمستان گذرانی این حشره به صورت شفیره در لابلای برگ‌های ریخته شده در پای درختان ، لای پوستک های خشکیده تنه و یا در زیر کلوخه های زیر درختان سپری می‌گردد. پروانه‌های نر و ماده در اردیبهشت ماه از شفیره‌ها خارج شده و جفت‌گیری و سپس تخم‌گذاری می‌نمایند. تخمگذاری به صورت دسته‌ای و بر روی برگ و میوه پسته صورت می‌گیرد.

 

 

نحوه خسارت نسل دوم پوست خوار پسته

نحوه خسارت نسل دوم پوست خوار پسته


مبارزه :

   برای مبارزه زمانی که لاروها هنوز جوان هستند و تار زیادی به دور خود تنیده ‍اند، سم‌پاشی نتیجه قطعی داده است.


مبارزه شیمیایی:

دیازینون  1.5 (یک و نیم ) لیتر در هزار لیتر آب 

دارتون 2.5 (دو و نیم ) لیتر در هزار لیتر آب

زولون  2.5 (دو و نیم )  لیتر در هزار لیتر آب

در صورت وجود تار زیاد در خوشه، کاربرد مایع ظرف‌شویی (ریکا) به میزان   1.5-2.5  (یک و نیم تا دو و نیم )  لیتر یا صابون سم‌پاشی به میزان 1-0.5 (نیم تا یک) لیتر در هزار لیتر آب به همراه سم توصیه می‌شود.

در صورت همزمان بودن این آفت با پسیل (شیره خشک)، کاربرد سم دارتون به میزان   2.5 (دو و نیم )  لیتر به همراه  1.5-2.5  (یک و نیم تا دو و نیم ) لیتر مایع ظرف‌شویی در هزار لیتر آب در اولویت می‌باشد.

به لحاظ فعالیت آفت کراش در خوشه پسته، ضرورت دارد خوشه‌های آلوده به طور کامل به محلول سمی آغشته گردند.

توجه: سم‌پاشی در هوای خنک و آرام و با اطمینان از شرایط جوی مناسب انجام پذیرد.

 

سن‌های زیان آور پسته Pistachio Bugs

:

   از دیگر آفات مهم پسته میتوان به سن‍ها اشاره نمود که شامل : سن سبز با لکه سفید، سن سبز یک دست، سن قهوه‍ای و سن قرمز می‌باشند. زمستان گذرانی به صورت حشره کامل و در زیر بوته‌های گیاهان مختلف و یا گاهی در پناه‍گاه‍های درختان در ارتفاعات  می‌باشد . این حشرات در اواسط فروردین ماه از مکان‍های زمستان‍گذران خارج شده و بر روی میزبان‍های تازه روئیده به ویژه اسپند تغذیه و تخم‍ریزی می‌نمایند.

    در صورت نا‍مساعد شدن شرایط طبیعی،خشک‍ شدن و از بین رفتن میزبان های وحشی و بالا رفتن جمعیت، سن‍ها به سمت باغ‍های پسته هجوم می‌آورند و ابتدا از علف‍های هرز اطراف و داخل باغ‍های پسته سپس از میوه‌های پسته تغذیه می‌نمایند.

 

خسارت سن های زیان آور :

   تغذیه سن ها از مرحله تشکیل میوه تا سخت شده پوست استخوانی سبب سیاه شدن تمام میوه در ابتدای فصل می‌گردد و میوه‌های خسارت دیده بر روی درختان، خشکیده و ریزش می‌یابند. ابتدای فصل ، اثر تغذیه سن‍ها در روی پوست سبز میوه شیره گیاهی به صور قطرات شفافی خارج شده و محل تغذیه کاملاً مشخص می‌باشد و همچنین در وسط داخلی میوه‍ها شبکه‍های تور مانند سفید رنگی مشاهده  می‌شود.


   از مرحله سخت شدن پوست استخوانی تا مغز بندی میوه‌ها دیگر علائم تغذیه  و لکه‌های قهوه‌ای در روی پوست سبز رویی مشاهده نمی‌شود و محل تغذیه سن‌ها در سطح داخلی پوست استخوانی به صورت نقاط سیاه رنگ دیده می‌شود. تغذیه سن‍ها در این مرحله از جنین در حال رشد سبب پوکی و اسفنجی شدن جنین و از مغز میوه‍ها سبب ایجاد لکه‌های نکروز فرو رفته قهوه‌ای رنگ بر روی مغز میوه‌ها می‌گردد. در این مرحله سن‍ها قادر به انتقال قارچNematospora coryli   نیز بوده و بیماری ما سوی پسته (سفید و لغزنده شدن اطراف مغز میوه‌ها) را باعث می‌شود

   سن‌های‌ زیان‌ آور پسته‌ که‌ تاکنون‌ در مناطق‌ پسته‌ کاری‌ کشور شناسایی‌ شده‌اند، به طور عمده متعلق‌ به خانواده‌های ‌Pentatomidae (سن‌های‌ بدبو) وLygeidae  (سن‌های‌ بذر خوار) می‌باشند . این حشرات قادرند از مرحله تشکیل تا رسیدن کامل میوه با تغذیه از میوه پسته, ایجاد خسارت نمایند. تغذیه سن‌ها از میوه‌های تازه تشکیل شده و نابالغ در اوایل فصل سبب سیاه شدن و اضمحلال تمامی میوه شده و از محل تغذیه و فرو رفتن خرطوم سن‌ها شیره گیاهی به صورت قطرات شفافی خارج می‌گردد (شکل 1). در سطح داخلی میوه‌های خسارت دیده شبکه توری مانند سفید رنگ مشاهده می‌گردد (شکل 2). میوه‌های خسارت دیده در مدت کوتاهی سیاه شده و در نهایت بر روی درختان خشکیده و ریزش می‌نمایند. خسارت ایجاد شده در مرحله سخت شدن پوست استخوانی و مغز بندی میوه به صورت لکه‌های نکروز, فرورفته و قهوه‌ای رنگ در روی مغز میوه مشاهده می‌شود. همچنین سن‌ها در این مرحله قادر به انتقال قارچ Nematospora coryli و ایجاد بیماری استیگماتو میکوزیس Stigmatomaycosis نیز می‌باشند. این بیماری در ایران بنام (ما سوی پسته شناخته شده است

 

 

شکل 1: خروج شیره گیاهی از محل فرورفتن خرطوم

 

 

شکل 2: تشکیل شبکه توری مانند سفید رنگ

 

شکل 3: نکروزه شدن مغز پسته

 

 

 

شکل 4: بیماری  ما سوی پسته

 


سن‌های پنتاتومید پسته ((Stink Bugs:

1- سن‌های سبز با لکه سفید در انتهای سپرچه Brachynema spp:

این جنس دارای دو گونه به نام‌های.B. signatum وB. germari  در مناطق پسته کاری ایران می‌باشد (شکل 5). حشرات کامل به رنگ سبز با لکه سفید در انتهای سپرچه و دارای 3 تا 5 نسل در سال می‌باشند. زمستان گذرانی به صورت حشرات کامل در حال دیروز به رنگ قهوه‌ای تا قهوه‌ای کم‌رنگ در مناطق کوهستانی و زیر انواع بوته‌های وحشی نظیر درمنه، قیچ سپری می‌گردد. این حشرات در اواسط فروردین از مکان‌های زمستان گذران خارج شده و بر روی میز بان های تازه روئیده به ویژه بوته‌های اسپند تغذیه و سپس به صورت دسته ای تخم ریزی می‌نمایند. در صورت نامساعد شدن شرایط طبیعی (حدوداً از اواخر خرداد)، و خشک شدن و خشبی شدن میزبان‌های وحشی و بالا رفتن جمعیت، سن‌ها به سمت باغ‌های پسته هجوم می‌آورند. این حشرات از اواخر شهریور همزمان با رسیدن کامل میوه پسته و برداشت محصول به تدریج به سمت مناطق زمستان گذران در مناطق کوهستانی مهاجرت می‌نماید.

 2- سن یکدست سبز پسته Acrosternum spp..:

   از این جنس دو گونه به نام‌های Acrosternum millierei و. A. heegeri در باغ‌های پسته فعالیت می‌نمایند. حشرات کامل به رنگ سبز و دارای 3 تا 5 نسل در سال می‌باشند. زمستان گذرانی به صورت حشرات کامل در حال دیاپوز به رنگ قرمز آجری یا مسی رنگ در زیر پوستک تنه درختانی نظیر گز، سنجد، پده و غیره در اطراف باغ‌های پسته سپری می‌گردد. این حشرات در اواسط فروردین از مکان‌های زمستان گذران خارج شده و بر روی میزبان‌های تازه روئیده به ویژه بوته‌های اسپند در داخل و اطراف باغ‌های پسته تغذیه و سپس به صورت دسته ای تخم ریزی می‌نمایند. این سن‌ها دارای 3 تا 5 نسل در سال می‌باشند.

3-  سایر سن‌های پنتاتومید پسته:

سن قهوه‌ای پسته یا سن بادام کوهی Apodiphos amygdale و سن هایCarpocoris fuscispinus, Carpocoris lunulatus, Carpocoris purpureipennis,  Dolycoris baccarum. از دیگر سن‌های پنتاتومید هستند که در باغ‌های پسته با جمعیت کم فعالیت می‌نمایند.

4- سن قرمز پسته Lygeaus panderus:

   سن قرمز پسته از خانواده Lygeaidae یکی دیگر از سن‌های خسارت زا و مهم در باغ‌های پسته می‌باشد. حشرات کامل به رنگ قرمز و دارای نوارهای سیاه در بین نواحی قرمز بوده و دارای 3 تا 5 نسل در سال می‌باشد. زمستان گذرانی به صورت حشرات کامل در حال دیاپوز در پناهگاه‌های مختلف نظیر زیر پوستک تنه درختان گز، سنجد، پده، انگور و غیره در اطراف باغ‌های پسته سپری می‌گردد. حشرات کامل در اوایل اردیبهشت به سمت باغ‌های پسته هجوم آورده و تا سخت شدن پوست استخوانی قادر به تغذیه از میوه پسته می‌باشند.گونه Lygeaus equestrisi از این خانواده با اندازه کوچک‌تر نسبت به سن قرمز L. panderus نیز با جمعیت نسبتاً کم در باغ‌های پسته مشاهده می‌شود.

 

 

 

شکل5- سن سبز با لکه سفید در انتهای سپرچه  Lygeaus panderus

 

 

شکل6- سن یکدست سبز  Acrosternum spp  

 

 

شکل7- سن قرمز پسته  Brachynema spp 

 

ج- مبارزه و توصیه‌ها:

 

1- حمایت از دشمنان طبیعی، به ویژه زنبورهای پارازیتوئید تخم سن‌های پسته Trisolcus sp..& Psix sp.با کاهش تعداد دفعات سم‌پاشی و عدم سم‌پاشی‌های بی رویه در باغ‌های پسته.

 2- اجتناب از کندن و از بین بردن میزبان‌های وحشی این حشرات در مناطق کوهستانی و دشت‌های اطراف باغ‌های پسته .

 3- اجتناب از کندن و از بین بردن علف‌های هرز میزبان در داخل و اطراف باغ‌های پسته در زمانی که سن‌ها به سمت باغ‌های پسته هجوم آورده‌اند

 

- مبارزه شیمیائی:

   استفاده از سموم شیمیایی به تراکم جمعیت آفت و مرحله رشدی گیاه و میوه پسته بستگی دارد . بطوریکه در مرحله قبل از سخت شدن پوست استخوانی به دلیل حساسیت بالای میوه پسته و تغذیه هر سن از چندین میوه (به علت عدم تشکیل مغز و رشد بسیار کم جنین) برای رفع نیازهای تغذیه‌ای، در این مرحله خسارت سن‌ها شدید تر می‌باشد و با سخت شدن پوست استخوانی و شروع مرحله رشد جنینی و تشکیل مغز میزان خسارت سن‌ها کاهش می‌یابد.

 

در صورت لزوم برای مبارزه با سن‌های پسته می‌توان از حشره کشهای

 آندوسولفان (تیودان) به نسبت 2.5  تا 3 در هزار ،

 فنیتروتیون ( سومیتیون) 1.5  تا 2 در هزار

 فنتیون (لبایسید) 1 تا 1.5 در هزار

استفاده نمود.

 

پسیل معمولی پسته

مهم‌ترین آفت پسته است که باغداران به آن شیره خشک می‌گویند،  زیرا عسلک دفع شده از انتهای بدن پوره‌های این آفت در مقابل هوا خشک شده، تبدیل به دانه‌های مدور شکری مانندی می‌شود که روی برگ‍ها و زیر درخت می‌ریزد. زمستان را به صورت حشره کامل می‌گذرانند و اوائل اردیبهشت ماه معمولاً تخم ‍ریزی می‌کند و نوزادهای آن از شیره نباتی تغذیه می‌نماید تا تبدیل به حشره بالغ گردند.

پسیل معمولی پسته آفت کلیدی درختان پسته می‌باشد و با تغذیه از شیره گیاهی درخت باعث افزایش درصد ناخندانی، پوکی و نیم مغز شدن دانه پسته و افزایش اونس محصول می‌شود.  در صورت که جمعیت طغیانی باشد باعث ریزش جوانه‌ها و ریزش برگ‌ها  که گیاه به شدت ضعیف می‌شود و محصول سال‌های آتی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. 

 

پسیل پسته

 بیولوژی

این آفت دارای 5 نسل در سال می‌باشد و حشرات کامل زمستان گذران پسیل از اوایل فروردین ماه روی درختان مستقر می‌شوند. این حشرات نسب به حشرات کامل تابستانه قدرت پرواز بیشتری داشته، آلودگی گسترده‌تری در باغ‌ها ایجاد می‌کنند. پس از جفت‌گیری به محض باز شدن جوانه‌های خوشه و برگ روی آن‌ها تخم‌ریزی می‌نمایند. تخم‌ها به تعداد 50 تا 60 عدد، به صورت انفرادی یا دسته‌ای و به شکل مختلف مانند نیم دایره، مارپیچ و غیره در سطح برگ و بیشتر نزدیک به رگبرگ‌ها گذاشته می‌شوند.

تخم‌ها معمولاً 5 تا 10 روز بعد تفریخ می‌شوند. پوره‌ها از اوایل اردیبهشت شروع به فعالیت و تغذیه می‌کنند. طول دوره پورگی معمولاً 20 روز بوده و حشرات کامل نسل اول از اواخر دهه دوم اردیبهشت ماه به تعداد زیاد در باغ ظاهر می‌شوند. ارقام مختلف پسته نسبت به آلودگی پسیل پسته حساسیت متفاوت دارند. 

به طور کلی هر چه برگ درختان نازک‌تر، لطیف‌تر، پهن‌تر و بزرگ‌تر باشد گرایش بیشتری برای جذب حشرات کامل پسیل و تخم‌ریزی ایجاد می‌کند. رقم اکبری نسبت به سایر ارقام حساس‌تر و رقم اوحدی مقاوم‌تر است. 

 

 

نمایش پسیل پسته روی برگ گیاه

 

نمایش پسیل پسته روی برگ گیاه

 

 

شدت تراکم پسیل روی گیاه

 

 

 

 

پوره‌های نسل دوم از اوایل خرداد تا اواخر دهه دوم خرداد فعالیت و تغذیه می‌کنند. تحمل درختان در این زمان نسبت به سایر نسل‌ها در برابر خسارت پوره کمتر است. زیرا رشد رویشی درختان پایان یافته و میوه شروع به مغز رفتن کرده و جوانه‌ها ظاهراً شکل کامل یافته‌اند. در نتیجه خسارت آفت باعث پوکی و ریزش برگ و جوانه می‌شود.


 نحوه خسارت

پوره‌های پسیل با فرو بردن خرطوم در سطح برگ‌ها از شیره گیاهی تغذیه می‌کنند. مواد پروتئینی شیره گیاهی را جذب نموده و مواد قندی را به صورت شیره دفع می‌نمایند. این مواد قندی در مجاورت هوا خشک شده و به آن شکرک گویند. این مواد چسبنده باعث جذب گرد و خاک شده و شاخه و برگ‌های درختان را بدمنظره می‌نماید. 

از دست رفتن شیره گیاهی باعث ضعف عمومی درختان پسته و ریزش برگ‌ها، جوانه‌ها، دانه‌ای کوچک و افزایش درصد بوکسی و دهان بستگی میوه می‌شود. خسارت پوره‌های پسیل پسته روی درختان در دو زمان بیشتر از سایر مواقع سال است. یکی در خرداد ماه که باعث ریزش برگ‌ها، خوشه‌ها، جوانه‌ها و افزایش میزان بوکسی و دیگری در مردادماه که باعث افزایش مقدار دهان بستگی می‌گردد.

در صورتیکه جمعیت آفت پسیل حالت طغیانی پدیدا کند شدیداً تداخل نسل یافته و نمی‌توان تاریخ مشخص برای مراحل زندگی و نسل‌ها اعلام نمود. 

در شرایط معمولی در نیمه اول هر ماه مرحله پورگی و نیمه دوم هر ماه حشرات کامل در باغ‌ها وجود دارند. از نیمه دوم شهریور ماه به تدریج حشرات کامل زمستان گذران در میان جمعیت آفت ظاهر می‌شود. این حشرات در شکاف درختان، زیر پوستکها، لابه‌لای کلوخه‌ها، شکاف دیوارها و ساختمان‌های قدیمی اطراف باغ‌ها زمستان گذرانی می‌کنند. این آفت در سال 5 تا 6 نسل ایجاد می‌کند.

 

 

 عوامل تشدید کننده جمعیت آفت

1ـ اجرای نوبت اول سم‌پاشی یا سم‌پاشی در زمان گلدهی: این سم‌پاشی علیه آفاتی مانند پروانه چوب خوار پسته، پروانه میوه خوار، شپشکهای پسته، زنجره شیره تر و غیره انجام می‌شود. چنانچه در این سم‌پاشی از سمومی استفاده شود که روی آفت پسیل تأثیر نداشته باشند باعث افزایش مقاومت و رشد جمعیت پسیل می‌گردد.

2ـ چنانچه در نوبت اول از سمومی استفاده شود که باعث تحریک تخم‌ریزی پسیل و کوتاه‌تر شدن طول دوره یک نسل گردد (مانند سموم تیودیکارب، متاسیستوکس و فنتیون) پسیل طغیان خواهد کرد.

3ـ سم‌پاشی مکرر و اختلاط سموم با هم که باعث حذف کامل دشمنان طبیعی و افزایش جمعیت آفات پسته می‌شود.

4ـ اگر از سمومی علیه پسیل پسته استفاده شود که تأثیر کافی در میزان تلفات آفت نداشته باشد (مانند زولون) باعث افزایش جمعیت می‌شود.

5ـ چنانچه سم‌پاشی باغ در زمانی انجام شود که تمام مراحل زندگی آفت اعم از تخم، پوره و حشره کامل دیده می‌شود و همچنین شکرک زیادی در سطح برگ‌ها تولید شده باشد تأثیر سم کاهش پیدا می‌کند و بعد از مدتی جمعیت آفت افزایش پیدا می‌کند.

6ـ استفاده زیاد از کودهای شیمایی ازته مخصوصاً اوره و سولفات آمونیوم در ماه‌های گرم سال در سطوح کرتها و همچنین کود شیمیایی کلروپتاسیم شرایط را برای ازدیاد جمعیت فراهم می‌کند.

7ـ استفاده از کود مرغی به تنهایی و به مقدار زیاد نیز باعث افزایش جمعیت پسیل می‌گردد.

8ـ فقیر بودن خاک از نظر مواد غذایی و نامناسب بودن بافت خاک نیز از عوامل افزایش جمعیت است، خاک‌های شنی و خاک‌های رسی و سخت به دلیل عدم جذب و نگهداری رطوبت به اندازه کافی به علت طولانی بودن دوره آبیاری سریع‌تر به آفت آلوده می‌گردند.

9ـ ناهموار بودن سطوح کرتها که باعث می‌شود درختانی که در بلندی قرار دارند به خوبی آبیاری نشده و رطوبت کمتری در اختیار داشته باشند.

10ـ عدم استفاده از کودهای دامی و چاله زنی و شخم عمیق در باغ‌ها به مدت طولانی

11ـ کشت متراکم درختان و رعایت نکردن فواصل مناسب و عملیات هرس

12ـ وجود علف‌های هرز زیاد از خردادماه به بعد در باغ

 

روش‌های کنترلی پسیل پسته

الف‌ـ استفاده از کارت‌های چسبنده زرد رنگ

کارت‌های زرد رنگ مورد استفاده در باغ‌های پسته از جنس‌های مختلف و عمدتاً از جنس پلی اتیلن و پی وی سی است. اندازه کارت‌ها 20*10 سانتیمتر، به قطر 5/0 تا 1 میلی‌متر و به وزن حدود 15 گرم است. سطح کارت‌ها به وسیله چسب مخصوص که از مواد پولی بوتن‌ها همراه با واکس مخصوص و یا اس تی پی و یا مواد دیگری که حالت چسبندگی خود را 10 تا 15 روز حفظ نمایند آغشته می‌گردد. 

حشرات کامل پسیل به طرف رنگ زرد جلب و به تعداد زیاد به سطح کارت‌ها می‌چسبند. شکار انبوه حشرات باید قبل از تخم‌ریزی در سطح برگ‌ها انجام شود تا از تولید نسل بعدی آفت جلوگیری به عمل آید. در هر هکتار 100 تا 400 عدد کارت به کار می‌رود. محل نصب کارت در سمت بیرونی تاج و به ارتفاع نصف تاج در جهت‌های مختلف است. 

 

کارت زرد

 

دو نوبت کارت گذاری در سال کافی به نظر می‌رسد. یکی در دهه دوم فروردین ماه که این نوبت آفت زنجره پسته را نیز کنترل می‌کند و دیگری در نیمه دوم تیرماه می‌باشد. پس از پایان دوره کارت گذاری باید کارت‌ها را از روی درختان جمع‌آوری و سطح آن‌ها را در صورت استفاده از چسب مخصوص توسط آب گرم همراه با مقدار کمی الکل اتیلیک و در صورت استفاده از اس تی پی با دستمال آغشته به چند قطره نفت تمیز کرد.

ب‌ـ دشمنان طبیعی

دارای دشمنان طبیعی گوناگونی است که زنبور پارازیتوئید Psyllaephagus pistaciae از خانواده ‌Encyrtidae همزمان با ظهور پوره‌های نسل اول در باغ‌ها ظاهر و به پوره‌های پسیل به خصوص در سنین 4 و 5 حمله نموده و آن‌ها را مومیایی می‌کند.

 

 

دشمنان طبیعی

ج‌ـ عملیات زراعی

1ـ شخم زمستانه و پاشکنی درختان

2ـ کوددهی و چاله زنی

3ـ اصلاح بافت خاک

4ـ آبیاری مناسب

5ـ تغذیه مناسب

6ـ رعایت فاصله کشت و تراکم

7ـ هرس و خشک بری

8ـ مبارزه با علف‌های هرز

9ـ کاشت رقم مناسب

10ـ استفاده از سیستم آبیاری تحت فشار

 

 

دـ کنترل شیمیایی

 امروزه به دلیل بالا رفتن حساسیت‌ها نسبت به سموم خطرناک و باقی‌مانده سموم در محصول , گروهی از سموم رایج در سال‌های اخیر ممنوع اعلام شده و از دسترس مصرف کنندگان خارج شده‌اند. در عوض یکسری سموم جایگزین برای سموم ممنوع شده در نظر گرفته شده است که در زیر سموم رایج جهت کنترل پسیل پسته بیان شده است :

1. آمیتراز(میتاک) EC20% و 1.5- 1 در هزار   =  ممنوع شده

2. ایمیداکلوپراید(کونفیدور) SC35% و 4/. در هزار

3. فلوفنوکسورون(کاسکید) DC5% و 5/. در هزار

4. هگزافلومورون(کنسالت) EC10% و 7/.- 5/. در هزار

5. دارتون EC21.7% و 1.5 در هزار

6. اندوسولفان EC35% و 1.5 در هزار  = ممنوع شده

7. استامی پراید(موسپیلان) SP 20% و 250 سی سی در هزار

 توصیه شخصی من این است که هگزافلومورون(کنسالت) [اصل آلمانی] و کلرپیریفوس(دورسبان) هر کدام به نسبت 0.5 در هزار با یکدیگر مخلوط شوند و مورد استفاده قرار گیرد.. ولی لازم به ذکر است چند روز قبل از مصرف به صورت آزمایشی در سطح کم مصرف شود. 

منبع :پسته خندان

 

 مبارزه شیمیایی، توصیه موسسه تحقیقات پسته

توجه به ارقام پسته برای انجام مبارزه شیمیایی دارای اهمیت می‌باشد. ارقام اکبری، کله قوچی و احمد آقایی نسبت به رقم فندقی دارای حساسیت بیشتری می‌باشند (آستانه خسارت اقتصادی این آفت در رقم فندقی، ۱۵ پوره روی هر برگچه می‌باشد.

در صورت استفاده از سم میتاک (آمیتراز) جهت مبارزه در شرایط فعلی، دز این سم نباید از مقدار توصیه شده 1.5(یک و نیم) در هزار کمتر شود.

از آنجایی که مصرف مداوم و پی در پی یک سم می‌تواند مقاومت آفت را نسبت به آن سم خاص افزایش دهد و به دنبال آن باعث کاهش تأثیر سم روی آفت مورد نظر شود، بنابراین ضرورت دارد از سموم مختلف به تناوب استفاده گردد.

 

 سموم توصیه شده برای مبارزه با آفت پسیل شامل


میتاک (آمیتراز)،

 موسپیلان (استامی پراید)، در اوایل بروز پسیل در اواسط و اواخر فصل بهار به میزان نیم در هزار

دارتون (فوزالون+ تفلوبنزورون)،

 کونفیدور (ایمیداکلوپراید)، میزان یا دوز مصرف نیم در هزار

 انویدور، دوز توصیه شده انویدور 300 تا 400 سی سی در 1000 لیتر آب است.

 کنسالت (هگزافلومرون)، دوز مصرف هگزافلومورون نیم لیتر در 1000 لیتر آب توصیه می‌شود.

 کالیپسو(تیاکلوپراید)

آکتارا (تیامتوکسام)

کلروپریفوس یا دورسبان برای کنترل پسیل 1/5 در هزار توصیه شده است

می‌باشد.

- زمان سم‌پاشی علیه آفت پسیل (شیره خشک) با سموم مختلف به استثنای سم کنسالت، به گونهای تنظیم شود که حداکثر جمعیت آفت روی برگ به صورت پوره بوده و از سم‌پاشی روی حشرات کامل و تخم خودداری نمایید.

۶- با توجه به اینکه اختلاط بعضی از کودها با حشره‌کش‌ها باعث سوختگی برگ‌ها می‌شود، بنابراین از اختلاط ترکیبات مس با حشره‌کش‌ها خودداری نموده و ترکیبات کلسیم با احتیاط بیشتری استفاده شود.

مجدداً یادآوری می‌گردد که از سم‌پاشی در هوای گرم جداً خودداری شود زیرا یکی از دلایل کاهش تأثیر سم، سم‌پاشی در هوای گرم می‌باشد.