برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

خسارت پروانه ها در پسته

پروانه چوب خوار پسته 

 

 

 این آفت سالیانه یک نسل دارد و زمستان را به صورت لاروهای کامل در داخل چوب سر شاخه‌های پسته به سر می‌برد و در اواخر زمستان لاروهای مذکور روی شاخه‌های آلوده یک ساله یا دو ساله سوراخ کوچکی ایجاد کرده و از شاخه‌ها خارج و در روی سر شاخه‌ها و نزدیک جوانه‌ها مستقر می‌شوند.

 

 

پروانه چوب خوار پسته

 

خسارت :

   این آفت فقط به پسته حمله کرده و طرز خسارت آن به دو طریق است :

   بعضی لاروهای پروانه از مغز محور خوشه تغذیه نموده و باعث مرگ حدود 5 تا 8 درصد میوه‌های خوشه می‌گردند. گاهی نیز تمام خوشه را در جوانی خشکانیده و باعث ریزش آن می‌شود.

   عده‌ای دیگر از لاروها وارد شاخه شده و از مغز چوب تغذیه می‌نمایند و بدین وسیله دالان‍های را در داخل چوب به وجود می‌آورند. شاخه‌های مبتلا به آفت رشدشان کم و در نتیجه از مقدار کل محصول سال بعد کاسته می‌شود.

این افت جز آفات درجه اول پسته کشور محسوب می‌شوند و دارای یک نسل در سال می باشد.  خسارت این آفت با تغذیه از محور خوشه باعث خشکیدن میوه‌های انتهای خوشه می‌گردند و همچنین با تغذیه از مغز سر شاخه‌ها باعث ضعف و خشکیدن آنها می‌شود.


 

 

 

خسارت پروانه چوب خوار روی ساقه

 

خسارت پروانه چوب خوار روی ساقه

 

 

مبارزه :

   چون لاروهای این آفت، چوب خوار بوده و مبارزه شیمیائی نمی‌تواند علیه آن به خوبی موثر واقع شود، به نظر می‌رسد که انجام مبارزه بیولوژیک راه مناسبی در از بین بردن  این آفت باشد. در صورت ضرورت سم‌پاشی علیه آفت چوب خوار پسته در اوایل بهار و پس از ریزش بیش از 50% از گلبرگ‍ها با استفاده از سموم مناسب اقدام می‌گردد .

 


 

پروانه برگ‍خوار پسته (رائو پسته)   Ocneria terebinthina  :

   پروانه برگ‍خوار پسته یا پروانه برگ‍خوار سفید که به نام رائو نیز گفته می‌شود، یکی از آفات مهم باغ‍های پسته در ایران محسوب می‌شود. این آفت زمستان را به صورت شفیره و در پناه‍گاه‍های مختلف به سر می ‍برد.

 

خسارت :

   شیوه خسارت آفت بدین نحو است که لاروهای پروانه پس از خروج از تخم، بلافاصله از پارانشیم برگ و اپیدرم فوقانی تغذیه نموده و لاروهای سنین بعد قسمت اعظم پهنگ برگ‍ها را می‌خورند و فقط رگبرگ‍های اصلی باقی را باقی می‌گذارند.

شکل 158- نحوه خسارت پروانه ‍برگ‍خوار پسته.

 

مبارزه :

   زمان مبارزه هنگامی است که روی برگ‍های درختان حداقل یک لارو دیده می‌شود. جهت مبارزه با این آفت بدلیل سهولت دسترسی  به لاروهای آن می توان از سموم فسفره نفوذی یا سموم فسفره دیگر استفاده نمود.

 

 این حشره علاوه بر پسته اهلی از روی بنه و جنگل‌های مخلوط پسته و بادام نیز دیده شده است. حشرات کامل پروانه‌ای با بال سفید صدفی یکدست است. روی بال‌های جلوئی لکه‌های سیاه رنگی که موازی با حاشیه خارجی بال است دیده می‌شود. شاخک‌ها قهوه‌ای رنگ و پروش دو طرفه می‌باشند. در انتهای شکم یک دسته موی سفید مایل به زرد دیده می‌شود. عرض بدن بابالهای باز در حدود 35 میلی متر و طول آن 10 تا 11 میلی متر است. لاروهای بالغ به طول 22 تا 24 میلی متر و سر زرد مایل به نارنجی رنگی دارند که پوشیده از لکه‌های تیره رنگ می‌باشد. رنگ عمومی بدن لاروها زرد روشن است. شفیره به رنگ قهوه‌ای تیره و در داخل پیله قرار گرفته است. این حشره 3 تا 4 نسل در سال دارد. زمستان گذرانی به صورت لارو کامل و یا لارو 2 و 3 سپری می‌گردد. پروانه‌های کامل در اوایل اردیبهشت ماه ظاهر می‌شوند. ماده‌ها تخم‌های خود را به صورت دسته جمعی و بین 50 تا 250 عدد در روی سطح تحتانی برگ‌ها قرار می‌دهند. 7 تا 10 بعد تخم‌ها تفریخ شده و لاروها سن اول خارج می‌شوند. طول دوره شفیرگی 7 تا 10 روز می‌باشد.

 نحوه خسارت: خسارت اصلی آفت مربوط به سنین 2 تا 4 لاروی است. لاروهای پس از تفریخ و خروج از تخم، بلافاصله از پارانشیم برگ و اپیدرم فوقانی تغذیه نموده و برگ‌ها را به صورت تور مانند در می‌آورند (شکل). لاروهای سنین بعد قسمت اعظم پهنک برگ و اپیدرم را می‌خورند و فقط رگبرگ‌های اصلی را باقی می‌گذارن 


 

مبارزه شیمیائی: حشره کش‌های فسفره نظیر زولون (فوزالون) و دارتون به نسبت 2 تا 2.5 در هزار بر روی مرحله لاروی حشره موثر می‌باشند.

مبارزه غیر شیمیائی: باغهائی که دچار ضعف تغذیه‌ای و کم آبی شدید شده باشند به شدت مورد حمله آفت قرار می‌گیرند، بنابر این آبیاری به موقع و منظم و تغذیه مناسب درختان سبب کاهش حمله آفت به باغ‌های پسته می‌گردد.

 

 

پروانه پوست خوار پسته (کراش)Arimania komaroffi :

   پروانه پوست خوار یا کرم پوست خوار پسته را در اصطلاح محلی (کراش) می‌نامند. میزبان این آفت اختصاصاً پسته است. زمستان گذرانی آن به صورت شفیره در روی پوسته‌های خشکیده و برگ درختان پسته و در لای کلوخه های زیر درختان می‌باشد.

خسارت :

   لارو این آفت در نسل اول دانه‍های ریز پسته در ماه‍های اردیبهشت و خرداد تغذیه می‌کند و خسارتی شبیه به خسارت پروانه میوه ‍خوار پسته ایجاد می‌نماید. لارو نسل بعدی از پوست سبز رویی میوه تغذیه می‌کنند و در نتیجه دانه بدون پوست و بدون مغز باقی مانده  خشک شده و می‌ریزد. در نسل آخر که مصادف با رسیدن میوه‌ها می‌باشد، لاروهای آفت از پوست نرم پسته تغذیه  می‌کنند و موجب بجای گذاشتن لکه‌های تیره در روی پوست  استخوانی دانه پسته شده که از بازار پسندی و مرغوبیت پسته کاسته می‌شود.

 

 

 


 

این آفت یکی از آفاتی است که در چند سال اخیر در باغ‌های پسته استان کرمان طغیان نموده و ایجاد خسارت کرده است. این حشره در استان‌های کرمان، فارس، خراسان، اصفهان، یزد و سیستان و بلوچستان انتشار داشته و میزبان آن اختصاصاً  پسته می‌باشد. این حشره دارای 2 نسل در سال می‌باشد. لاروهای نسل اول آفت از پارانشیم برگ و میوه‌های تازه تشکیل شده پسته در ماه‌های اردیبهشت و خرداد تغذیه نموده و خسارتی شبیه پروانه میوه خوار پسته  Recurvaria pistaciicolaایجاد می‌نمایند. لاروهای نسل دوم آفت عمدتاً از پوست سبز رویی میوه پسته تغذیه نموده و در نتیجه میوه‌ها بدون پوست شده و مغز آن‌ها کامل نشده و در نهایت این میوه‌ها خشکیده و ریزش می‌یابند(شکل ). لاروهای سنین مختلف در محل تغذیه تارهای نازکی تنیده و سبب چسبانیدن میوه‌ها به همدیگر می‌شوند(شکل )، این تارها لاروهای حشره را در برابر عوامل خارجی مصون نموده و از رسیدن سموم به لاروها نیز می‌تواند جلوگیری نمایند. طول دوره فعالیت لاروهای سنین مختلف هر دو نسل در روی درختان پسته در حدود 6 ماه به طول می انجامد و تغذیه لاروها تا رسیدن محصول و چیدن آن ادامه دارد. زمستان گذرانی این حشره به صورت شفیره در لابلای برگ‌های ریخته شده در پای درختان ، لای پوستک های خشکیده تنه و یا در زیر کلوخه های زیر درختان سپری می‌گردد. پروانه‌های نر و ماده در اردیبهشت ماه از شفیره‌ها خارج شده و جفت‌گیری و سپس تخم‌گذاری می‌نمایند. تخمگذاری به صورت دسته‌ای و بر روی برگ و میوه پسته صورت می‌گیرد.

 

 

نحوه خسارت نسل دوم پوست خوار پسته

نحوه خسارت نسل دوم پوست خوار پسته


مبارزه :

   برای مبارزه زمانی که لاروها هنوز جوان هستند و تار زیادی به دور خود تنیده ‍اند، سم‌پاشی نتیجه قطعی داده است.


مبارزه شیمیایی:

دیازینون  1.5 (یک و نیم ) لیتر در هزار لیتر آب 

دارتون 2.5 (دو و نیم ) لیتر در هزار لیتر آب

زولون  2.5 (دو و نیم )  لیتر در هزار لیتر آب

در صورت وجود تار زیاد در خوشه، کاربرد مایع ظرف‌شویی (ریکا) به میزان   1.5-2.5  (یک و نیم تا دو و نیم )  لیتر یا صابون سم‌پاشی به میزان 1-0.5 (نیم تا یک) لیتر در هزار لیتر آب به همراه سم توصیه می‌شود.

در صورت همزمان بودن این آفت با پسیل (شیره خشک)، کاربرد سم دارتون به میزان   2.5 (دو و نیم )  لیتر به همراه  1.5-2.5  (یک و نیم تا دو و نیم ) لیتر مایع ظرف‌شویی در هزار لیتر آب در اولویت می‌باشد.

به لحاظ فعالیت آفت کراش در خوشه پسته، ضرورت دارد خوشه‌های آلوده به طور کامل به محلول سمی آغشته گردند.

توجه: سم‌پاشی در هوای خنک و آرام و با اطمینان از شرایط جوی مناسب انجام پذیرد.