پروانه برگخوار پسته (رائو پسته) Ocneria terebinthina :
پروانه برگخوار پسته یا پروانه برگخوار سفید که به نام رائو نیز گفته میشود، یکی از آفات مهم باغهای پسته در ایران محسوب میشود. این آفت زمستان را به صورت شفیره و در پناهگاههای مختلف به سر می برد.
خسارت :
شیوه خسارت آفت بدین نحو است که لاروهای پروانه پس از خروج از تخم، بلافاصله از پارانشیم برگ و اپیدرم فوقانی تغذیه نموده و لاروهای سنین بعد قسمت اعظم پهنگ برگها را میخورند و فقط رگبرگهای اصلی باقی را باقی میگذارند.
شکل 158- نحوه خسارت پروانه برگخوار پسته.
مبارزه :
زمان مبارزه هنگامی است که روی برگهای درختان حداقل یک لارو دیده میشود. جهت مبارزه با این آفت بدلیل سهولت دسترسی به لاروهای آن می توان از سموم فسفره نفوذی یا سموم فسفره دیگر استفاده نمود.
این حشره علاوه بر پسته اهلی از روی بنه و جنگلهای مخلوط پسته و بادام نیز دیده شده است. حشرات کامل پروانهای با بال سفید صدفی یکدست است. روی بالهای جلوئی لکههای سیاه رنگی که موازی با حاشیه خارجی بال است دیده میشود. شاخکها قهوهای رنگ و پروش دو طرفه میباشند. در انتهای شکم یک دسته موی سفید مایل به زرد دیده میشود. عرض بدن بابالهای باز در حدود 35 میلی متر و طول آن 10 تا 11 میلی متر است. لاروهای بالغ به طول 22 تا 24 میلی متر و سر زرد مایل به نارنجی رنگی دارند که پوشیده از لکههای تیره رنگ میباشد. رنگ عمومی بدن لاروها زرد روشن است. شفیره به رنگ قهوهای تیره و در داخل پیله قرار گرفته است. این حشره 3 تا 4 نسل در سال دارد. زمستان گذرانی به صورت لارو کامل و یا لارو 2 و 3 سپری میگردد. پروانههای کامل در اوایل اردیبهشت ماه ظاهر میشوند. مادهها تخمهای خود را به صورت دسته جمعی و بین 50 تا 250 عدد در روی سطح تحتانی برگها قرار میدهند. 7 تا 10 بعد تخمها تفریخ شده و لاروها سن اول خارج میشوند. طول دوره شفیرگی 7 تا 10 روز میباشد.
نحوه خسارت: خسارت اصلی آفت مربوط به سنین 2 تا 4 لاروی است. لاروهای پس از تفریخ و خروج از تخم، بلافاصله از پارانشیم برگ و اپیدرم فوقانی تغذیه نموده و برگها را به صورت تور مانند در میآورند (شکل). لاروهای سنین بعد قسمت اعظم پهنک برگ و اپیدرم را میخورند و فقط رگبرگهای اصلی را باقی میگذارن
مبارزه شیمیائی: حشره کشهای فسفره نظیر زولون (فوزالون) و دارتون به نسبت 2 تا 2.5 در هزار بر روی مرحله لاروی حشره موثر میباشند.
مبارزه غیر شیمیائی: باغهائی که دچار ضعف تغذیهای و کم آبی شدید شده باشند به شدت مورد حمله آفت قرار میگیرند، بنابر این آبیاری به موقع و منظم و تغذیه مناسب درختان سبب کاهش حمله آفت به باغهای پسته میگردد.