برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

پایه برای گل سرخ های ورز پا کوتاه

پایه برای گل سرخ های پا کوتاه:

از معمول ترین وبهترین اقسام گل سرخ برای پایه باید نسترن معمولی کوهی- (رزا کانینا RosaCanina را نام برد که به واسطه دوام زیاد درمقابل آفات وامراض وسختی شاخه هایش با آنکه تیغ هایش موقع پیوند خیلی به دست آسیب می رساند بهترین قسم پایه تشخیص داده شده وامروز بین همه پرورش دهندگان وباغبانان معمول است.

اقسام دیگری از گلهای وحشی مانند(رزالاگسا RosaLaxa) که اصل آن ازسیبری است وگل سرخ(پولیانتا RRosaPolyantha) درموارد ی که نسترن کوهی نباشد قابل استفاده است.

پایه برای گل سرخ های پابلند ومجنون:

چون شاخه های نسترن وحشی خیلی بلند وقوی است برای اینکار هم خوب می توان از آن استفاده کرد یکی از شاخه های قوی بوته را می گذارند باندازه ای که میل دارند بلند شوند وبقیه را حذف می کنند آن وقت نوک آن را پیوند می کنند.بنابرآنچه گفته شد بهتر ومناسب تر از همه  اقسام گل سرخ برای پایه همان نسترن کوهی است که به آسانی می توان ازییلاقات بدست آورده یا بذرآنرا بکارند.

پیوند شکافی یا شکمی:

پیوند شکافی یا شکمی را دوموقع وبه دو شکل می زنند.

الف:پیوند شکافی باجوانه بیدار

ب:پیوند شکمی با جوانه خواب

فصل پیوند با جوانه بیدار از اول خرداد تا اواخر تیر ماه است که جریان شیره نباتی بازکردن پوست را ازروی چوب آسان ساخته وپس از گرفتن پیوند وقت کافی برای نمو شاخه ورسیدن مغز چوبی آن هست.موقع پیوند شکمی با جوانه خواب از اوائل شهریور تااواخر مهرماه است که دیگر فصل برای بیدار شدن جوانه ونموآن مقتضی نمی باشد پیوند پس از گرفتن تابهار به حالت خواب باقی مانده اوائل فروردین ماه شروع به سبز شدن ونمو می کند.

پیوند پاییزه اگر در زمستان از یخ زدن حفظ شود (برای این که پیوندک درزمستان یخ نزند با شروع سرما روی آن را با قشری از پارافین منجمد می پوشانند چون در آغاز بهار شروع به نمو می کند شاخه های آن قوی تر بوده وزمان کافی برای رسیدن مغزشاخه ها دارد.

طریقه عمل برای پیوند شکمی خیلی آسان وعبارت از برداشتن پیوندک به وسیله چاقوی پیوند زنی ازروی شاخه مورد نظر وجا دادن آن در شکافی که به شکل (T)روی پایه داده شده وبستن روی شکاف با پوست بر آمده ازپایه وبستن آن باریسمان نرم می باشد .پیوندک را بهتر است ازشاخه ای که گل یاغنچه دارد بگیرند.  

برای اینکار باید چنین شاخه ای راکه شاداب وصاف است.ازبوته مورد نظر قطع کرده قسمت سرشاخه که مغزش نرم است وانتهایش راکه جوانه های آن بد ونامناسب می باشد بریده از قسمت میانه که دارای جوانه های برجسته وقوی است برای گرفتن پیوندک استفاده کنند بوسیله چاقوی پیوند زنی از15میلی متر زیر جوانه پوست رابه سمت بالا بطوری می برند که کمی از قشر چوبی مغز ساقه زیر جوانه باقی بماند برش راتا 15میلی متری بالای جوانه برده آنجا پوست را از روی ساقه برمی دارند پیوندک به شکل بیضی نوک تیزی در می آید برگ پیوندک را باید طوری قبلا چیده باشند که تا دوسانتی مترازدم برگ به پیوندکباقی بماند حالا این پیوندک  راکه عبارت ازپوست شاخه جوانه دار ونیمی ازدمبرگ است ازسرشکافی که روی شاخه پایه داده اند آهسته زیر پوست داخل کرده بسمت پائین می لغزانند تا تمام پیوندک زیر شکاف جاگرفته فقط از بین دولبه شکاف عمودی جوانه ودمبرگ بیرون بماند.

بلافاصله دورشاخه پایه رااز بالای شکاف با نخ های پشمی یانوارپلاستیکی یانوارچسب روبه پایین به طوری

می بندند که تمام شکاف پوشیده شده وهوا زیر پوست داخل نشود وفقط همان جوانه ودمبرگ ازبین نخ ها بیرون بماند برای اینکه شکاف بهتر مسدود شود می توان روی آن را باچسب مخصوص پیوند پوشاند پانزده روز بعد اگر دمبرگ سیاه شده وبه پیوندک چسبیده رنگ پیوندک هم تغییر کرده روبه سیاهی می رود معلوم می شود پیوند نگرفته وخراب شده ولی اگر با کمترین تماس انگشت دمبرگ به آسانی از پیوندک جدا شده به زمین افتد وپیوندک هم سبز وشاداب است نشانه گرفتن پیوند می باشد سه تا چهارهفته پس از پیوند زدن که جوانه شروع به نمو می کند باید نخ را باز کرد تا نمو شاخه سبب فرورفتن نخ ها به پوست پایه نگردد.

پیوندی که می زنند اگر با جوانه بیدار است پس از پیوند شاخه را از یک سانتی متر بالای شکاف قطع کرده جای برش را با چسب پیوند می پوشانند ولی اگر پیوند پاییزه وباجوانه خواب است فقط کمی از انتهای شاخه رابریده بقیه آن را می گذارند بهار که پیوند بیدار شده ومی خواهد سبز شود می برند.

پیوند روی ریشه:

عمل پیوند روی ریشه بیشتر برای ایجاد وازدیاد اقسام گل سرخ های پا کوتاه به کار می رود موقع وفصل مناسب این پیوند پائیز یا اواخر زمستان است که باید در گلخانه انجام شود.بهترین پایه برای اینکار ریشه های جوان نسترن های کوهی است که بوسیله کاشتن بذر یاجمع آوری از کوهستان ها تهیه شده وقبلا آنها رادرگلدان یاخزانه کاشته باشند.

پیوندک را از شاخه هائی می گیرند که اواخر شهریور تااواسط مهر ماه آنها را از بوته ها بریده وسرشاخه را باقیچی زده برگ هایش را مطابق دستوری که برای پیوندک شکمی داده شده چیده وبعد آنها را درجعبه هائی مملو از شن پهلوی هم چیده روی آنها را نیز با قشر نازکی از شن پوشانده وکمی پهن هم روی آن ریخته باشند.        ماه آبان یا اسفند ساقه های نسترن وحشی راکه برای پایه حاضر کرده اند باندازه 10سانتی متراز روی ریشه بطور مورب باچاقوی تیز می برند سپس از شاخه هائی که لای شن گذاشته اند هریک راکه با قطر پایه مطابق باشد بیرون آورده قطعه ای از آن را که دارای چهار چشمه باشد نیز به طور مورب می برند بطوری که دوبرش راوقتی روی هم قرار دادند کاملا با یکدیگر مطابق باشد وبین آنها درز وشکافی نماند پس از آنکه پیوندک را روی پایه قرار دادند باچهار لا نخ پشمی این دورا به هم بسته اطراف آنرا باچسب پیوند خوب   می پوشانند. 

ریشه هایی که باین ترتیب پیوند شده اگر در گلدان است گلدان هارا مرتب روی سطح گلخانه می چینند جای گلدان ها باید 10درجه سانتی گراد حرارت داشته باشد ازاوائل سال پیوند ها شروع به نمو کرده جوانه ها رشد می نمایند ولی تا مدتی که محل پیوند خوب به هم جوش بخورد نباید آنها را در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار داد تا کم کم به هوای خارج عادت کرده وپائیز بعد که از خطر جست آنها رادرهر جا که مایل باشند بکارند سال بعد باید بوته های پیوند شده راکاملا مراقبت کرده آنها را مرتبا آب داده ضمنا از ابتلاء بوته ها به آفات وامراض نباتی پیش گیری کرد.