خیار2

.خیار ادرار را زیاد می کند و تبهای صفراوی و یرقان (زردی) را درمان می کند.

2.آب خیار به صورت مالش بر پوست در لطافت آن بسیار مؤثر است.

3.اگر تخم خیار را بسائید و در مقدار کمی آب رقیق نمائید و بنوشید،اثری آرام بخش و خواب آور دارد و تشویش،اضطراب و ناراحتی های عصبی را تسکین می بخشد.

4.خیار چنبر یا خیار زه،نوع دیگری از خیار است.آن خیاری است دراز و باریک که در برخی مناطق طول آن به حدود یک متر می رسد و از خیار زودتر هضم می شود و خواصّ خیار را دارد و مصرف آن در دفع بعضی از انواع سنگ کلیّه و مثانه مفید است.

5.خیار به علّت دفع اسید اوریک از بدن،رماتیسم را نیز تخفیف می دهد.

6.خیار چنبر به علّت داشتن اشعه ی رادیو اکتیو،باعث آشکار شدن بیماریهای پنهان می شود و از این رو عدّه ای آن را عامل تب نوبه و تب می دانند در صورتی که این میوه ی مفید دارای انگل تب نوبه نیست و فقط نوبه ی پنهانی را آشکار می کند.

7.آب خیار را به عنوان محلول شستشو برای پوستهای چرب؛همچنین ضدّ گال و جرب به کار می برند.

8.بوییدن خیار شدّت هیجان،شهوت و تا حدّی لرزش اندام را تخفیف می دهد و برای درمان درد سر نیز مفید است.

تذکّرات:

1.حتی المقدور خیار را باید با نمک میل نمود.زیرا نمک دفع آب فراوان موجود در خیار را آسان می کند و ناراحتی معده را کاهش میدهد.

2.خیار برای اشخاص سرد مزاج و اطفال مضر است.

3.خیار برای اشخاصی که معده و روده ی حسّاسی دارند مضر است و باعث خلط و درد پهلو می شود.

4.خیار بزرگ و زرد،کمی ترش است که این ترشی باعث ایجاد ترس در انسان می شود.« انسان را ترسو می کند.»