کشت لوبیا

کشت لوبیا

 لوبیابا نام انگلیسی Common Bean  از راسته   Rosales خانواده Leguminosae زیر خانواده Papilionidae شاخه Phaseolae  زیر شاخه Phaseoliae  و جنس Phaseolus میباشد . بیش از پنجاه گونه از جنس Phaseolus  وجود دارد . لوبیا سازش خوبی با ارتفاعات  و مناطق مختلف در جهان دارد . و در 7 – 5/5 = PH می تواند کشت و زراعت شود .

 الف -کاشت لوبیا

 در ایران کاشت لوبیا معمولا در بهار و با تراکم ده سانتی متری و فواصل ردیف کاشت 50 سانتی متر انجام می گیرد .  

ب‌-       تناوب زراعی لوبیا

 در سیستم زراعی بهترین تناوب زراعی لوبیا با غلات مانند گندم وجو می باشد. لوبیا ازت هوا را در خاک توسط باکتریهای مخصوص بنام Rhizobium phaseolie تثبیت می نماید که باعث حاصلخیزی خاک می شود . باید توجه نمود که لوبیا نباید با گیاهان غده ای و ریشه ای از جمله پیاز و سیب زمینی کشت شود زیرا احتمالآلودگی قارچی برای لوبیا زیاد خواهد شد .    

 ت‌-         علف های هرز و کنترل آن

 کنترل علف های هرز در لوبیا بسیار حائز اهمیت است و از سموم مختلف مانند ترفلان به میزان 5/1 در هزار قب از کاشت وی توان استفاده نمود از سموم علف کش بعد از کاشت در لوبیا هنوز اطلاعات دقیقی در دست نیست .  

 ث‌-         روش های آبیاری

 1-     آبیاری غرقابی  : این نوع آبیاری در مناطقی که کشت بصورت سنتی انجام می گیرد , متداول است  برای انجام این روش آبیاری ابتدا مزرعه به قطعات کوچکی تقسیم و کرت بندی می گردد و سپس کرتها پر آب و غرقاب می شوند .  

  نشتی : این نوع آبیاری در مزارعی که کشت به صورت ردیفی و خطی انجام می گیرد مورد استفاده است  . در این روش از جوی و پشته استفاده شده که باعث می شود آب بطور یکنواخت جریان یابد و از سله خاک جلوگیری گردد .

 3-     آبیاری تحت فشار : بهترین روش آبیاری تحت فشار آبیاری بطری  Sprinkler می باشد که آب بصورت قطراتی به روی زمین پاشیده می شود البته آبیاری های دیگر این روش مانند   Wheel Move و غیره تحت بررسی می باشد به هر صورت در این نوع آبیاری آب تحت فشار قرار گرفته و از نازل ها بصورت باران یا قطرات به روی مزرعه پاشیده می شود . روش بسیار مفیدی است و هزینه های کارگری را کاهش داده بخصوص از اتلاف آب جلوگیری می گردد .  

 ج‌-          داشت و برداشت لوبیا

 داشت لوبیا :

 یکی از مهمترین عوامل تولید , داشت لوبیا است آبیار به موقع,  مراقبت های زراعی مانند سمپاشی , کوددهی و کولتیواتور می تواند نقش بسزایی در افزایش عملکرد ایفاء کند . در خصوص تعیین حساسترین مراحل رشد لوبیا نسبت به تنش خشکی تحقیقات بسیاری انجام گردیده است از آنجمله مککیو ریوز (1962) در یافتند که لوبیا در مرحله قبل از گلدهی به خشگی حساس هست و سنگ کارا (1994) بیان نمود که با افزایش تنش خشکی, نقصان رشد رقم های خوابیده بیش از رقم های ایستاده است و تنش قبل از گلدهی نسبت به بعد از گلدهی عملکرد را بیشتر کاهش می دهد. اساسا مبارزه با علف های هرز و, سله شکنی زمین , سمپاشی و کود پاشی به موقع در افزایش کیفیت و کمیت محصول لوبیا اثر دارد و در مزارعی که این اعمال انجام نمی گیرد عملکرد کمی و کیفی محصول پائئن می آید . معمولا بر علیه آفات , مانندشته و تریپس از سم متاسیتوکس به میزان 5/1 در هزار استفاده می شود و بر علیه کنه ها از سم کلتان می توان استفاده نمود .

 برداشت لوبیا :

  برداشت لوبیا زمانی انجام می گیرد که حدود 80 % غلاف ها تغییر رنگ داده و زرد شده باشند . برداشت لوبیا به دو صورت برداشت سنتی و برداشت مکانیزه صورت می گیرد

سطح زیر کشت باقلا در ایران

 سطح زیر کشت باقلا در ایران

l مجموع سطح زیر کشت حدود 20 هزار هکتار

l تولید حدود 24 هزار تن

l ارقام و توده‌های مهم:

1- رقم برکت در شمال کشور

2- توده سرازیری در جنوب کشور

3-ارقام الجزایزی-شامی وزهره

l مناطق اصلی کشت و کار در ایران

1- استان‌ خوزستان

2- استان گلستان

3- استان مازندران

باقلا گیاهی است علفی، یکساله، دیپلوئید (با 12 کروموزم) و دگرگشن (حدود 40%) که ارتفاع آن حدود 100 سانتیمتر می‌باشد. برگهای آن متناوب و مرکب است که دارای برگچه هایی بشکل تخم مرغ می باشد. گلهای باقلا درشت و سفیدکه دارای لکه های سیاه و بنفش است . میوه آن که همان باقلا است دارای غلافی پوشیده از کرک بطول تقریباً12 سانتی متر است . در هر غلاف تعدادی دانه قرار دارد .گل و شاخه گلدار، میوه وتخم باقلا مصارف طبی دارند.

خواص دارویی:

l دم کرده گل باقلاا ضد تشنج و ادرار آور است .

l دم کرده گل باقلا سنگ کلیه را دفع می کند و برای قولنج های کلیوی مفید است.

l جوشانده باقلا برای ورم مثانه مفید است.

l جوشانده باقلا اثر خوبی در رفع رماتیسم درد

l از جوشانده باقلا برای درمان نقرس استفاده کنید.

l باقلا رااگر با آب سرکه و آب بپزید و با پوست بخورید اسهال مزمن را درمان می کند.

l برای رفع گرفتگی صدا در باقلا را با روغن بادام و قند مخلوط کنید و بخورید .

l ضماد در باقلا را باشنبلیله و عسل برای نرم کردن دمل و ورم بناگوش و زیر چشم مفید است .

l جوشانده باقلا شکم روشهای مزمن را برطرف می کند .

l ضماد باقلا جوش وکورک را می رساند و چرک را خارج می کند.

l برای درمان تکرر ادرار از جوشانده ریشه باقلا استفاده کنید .

ترکیبات شیمیایی : در صد گرم دانه باقلا سبز و خام مواد زیر موجود است :

l آب: 72 گرم

l پروتئین :8/4 گرم

l مواد چرب : 4گرم

l نشاسته : 15/8 گرم

l کلسیم :28 میلی گرم

l فسفر :155 میلی گرم

l آهن : 2/2 میلی گرم

l سدیم : 40 میلی گرم

l پتاسیم : 470 میلی گرم

l ویتامین آ :220میلی گرم

l ویتامین ب 1 :3 میلی گرم

l ویتامین ب 2 : 18 میلی گرم

l ویتامین ب 3 : 1/5 میلی گرم

l ویتامین ث : 30 میلی گرم

l phytine

برنج رنگی

نویسنده: Ram C. chaudhary و D.V.Tran در کتاب: speciality rices of the world

برنج هایی که رنگ زیر پوسته آن ها، سرخ، ارغوانی یا سیاه، حاوی مقادیر زیادی از رسوبات رنگیزه های آنتوسیانین در لایه های مختلف پریکارپ، پوشش دانه و آلورن باشد، به برنج های رنگی معروفند. مساحت بیش از 400000 هکتار از مزارع چین به تولید برنج های رنگی اختصاص یافته است، که بیش از 26/1 درصد سطح زیر کشت برنج این کشور است. کارگران چینی اظهار می کنند که برنج سرخ دارای مقادیر زیادی از آهن، روی می باشد، و برنج ارغوانی و سیاه از نظر عناصر کمیاب گوناگون مانند: منگنز، کلسیم، مولیبدن و ویتامین های C، B₁ ، B₆ و B₁₂ غنی هستند. این رنگ مربوط به برنجی است که فقط پوسته های اول آن یعنی لما و پاله آ جداشده باشد. این برنج ها در فرآیندهای صنایع غذایی و نمایش های تشریفاتی جشن ها مورد استفاده قرار می گیرد. برنج های رنگی برای درست کردن کیک، بیسکویت، کیک سال نو، شراب برنج، حلیم، رشته، کوفته کله گنجشکی و سایر غذاها به کار می رود. غذا های سیاه رنگ طبیعی در چین خیلی رواج دارند. مترجم: برنج های رنگی در ایران، برنج های هرز نامیده می شوند و مانند علف های هرز با آن ها رفتار می گردد. متأسفانه، این نوع علف های هرز تا پیش از خوشه دهی قابل شناسایی نیستند.

برنج سرخ

در تعداد زیادی از کشورهای آسیایی، برنج سرخ انتشار یافته است. در جنوب شرقی و شرق چین کمونیست، برنج سرخ اغلب، به زیرگونه هندی تعلق دارد. مطابق اطلاعات بانک ژن چین، از 31663 رقم جمع آوری شده، 7/20 در صد آن ها دانه های سرخ هستند. ارقام محلی سرخ در مقابل شرایط محیطی نا مناسب مانند: خاک های نامرغوب و مناطق مرتفع، قابلیت تحمل زیادی دارند. بیش ترین برنج های سرخ برای بهبود کیفیت خوراکی و پخت، در کارخانه های برنجکوبی قابل تبدیل به برنج های سفید هستند. برنج های سرخ تبدیل نشده به سفید، خوش پخت نبوده و مصرف کننده آن را نمی پسندد. مترجم: ارقامی وجود دارند که تمام آندسپرم دانه ( درون دانه ) آن ها سرخ است و قابل تبدیل به برنج سفید نیست. در ایران، بعضی از فروشندگان، برنج های قرمز سفید شده را به علت شباهت آن ها از نظر شکل دانه با رقم برنج حسنی به جای حسنی به خریداران می فروشند. یکبار چیزی نمانده بود سر مترجم کلاه رود، که زود فهمید.

برنج سیاه

چین از نظر ذخایر برنج سیاه، معروف ترین کشورهاست. در سال 1993 در بانک ژن ملی گیاهان زراعی چین 46000 رقم و در مرکز ذخایر زادشناختی مؤسسه بین المللی تحقیقات برنج 75000 رقم به ثبت رسید. از میان آن ها 583 رقم برنج سیاه در جهان و 359 رقم در چین وجود داشت و بقیه آن ها در سریلانکا ، اندونزی، هند، فیلیپین و بنگلادش وجود داشت. برنج سیاه بیش تر در نواحی بین 18 تا 31 درجه شمالی به ویژه بین 22 و 28 درجه شمالی در استان های یانان، گوآنگ زی و گوآنگ دونگ انتشار داشت. اغلب این برنج ها دارای بافتی واکسی هستند. 99 رقم سیاه – قهوه ای در 35 بخش استان یانان وجود داشت.

آموزش کشت نخود انتظاری

آموزش کشت نخود انتظاری
کشت نخود انتظاری : 


نخود در هوای کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد باید کشت شود .درجه حرارت متوسط و مناسب برای جوانه 
زدن بذور ۷ درجه می باشد و بعد از سبز شدن تا ۹ درجه زیر صفر را تحمل می کند . 

اما در گلدهی سرما به آن خسارت می زند .

نخود در مناطقی که دارای زمستان ملایم و نسبتا گرم است در پاییز و در نواحی سردسیر که طول دوره زمستان و یخبندان طولانی می باشد در بهار و بعد از سپری شدن فصل سرما کشت می شود .

 نخود طالب خاکهای شنی و شنی لومی می باشد و خاکهای سنگین برای آن مناسب نیست .

در مزارعی که قبلا نخود کاشته نشده است باید بذور را با باکتریهای تثبیت کننده ازت آغشته کنیم .

 کشت را زمانی انجام می دهیم که درجه حرارت خاک تا عمق ۵ سانتیمتری صفر یا کمتر است و 
هر روز برودت هوا کاهش می یابد که حدود اول آبان تا اوایل دی می باشد . 

تهیه زمین : 

پس از برداشت غلات یا محصول زمین را شخم زده و در صورت نیاز دیسک و ماله می نیم .

در اراضی دیم بهتر است عملیات تهیه زمین با پنجه غازی و چیزل یا هرس انجام شود . 

کاشت : 

در کشت بصورت سنتی بذر و کود را بصورت دستپاش پاشیده و هرس و ماله یا دیسک می زنیم . 

در کشت نیمه مکانیزه با استفاده از تراکتور که به آن فاروئر بسته شده جوی و پشته ها را ایجاد می 
کنیم .

 فاصله خطوط ۴۵ - ۲۳ می باشد بعد روی پشته ها را با دست شیاری به عمق ۱۰ سانتیمتر باز 
کرده و بذور را با فاطله ۵ تا ۱۰ سانتیمتر درون شیار می کاریم . 

در کشت مکانیزه میزان ۱۸۰ -۱۲۰ کیلوگرم بذر را با ردیفکار در خطئطی به فاصله ۳۵ - ۱۸ سانتیمار می 
کاریم .

بذور باید بوجاری و با سموم کاپتان یا بنومیل ضدعفونی شوند . 

در زراعت آبی نخود آبیاری اول بسیار مهم است بهترین زمان وقتی است که کلیه بوته ها به رنگ سبز تیره باشند زیرا رطوبت زیاد باعث شیوع بیماریهای ریشه می شود . 

نخود به ۳ - ۲ دفعه وجین احتیاج دارد حتی الامکان باید از مصرف سموم علف کش خودداری شود .اولین وجین ۴۵ روز بعد از سبز شدن می باشد. 

نیاز کودی : 

۲۰ - ۱۵ کیلوگرم در هکتار ازت در مراحل اولیه رشد و نمو ضروری است و یا در زمانی که بوته به ارتفاع ۱۰ سانتیمتری رسیده کود سرک داده شود .زردی اوایل رشد به علت کمبود ازت می باشد . 

قبل از کشت۵۰ کیلو گرم در هکتار به فسفر خالص و ۵۰ کیلوگرم در هکتار پتاس خالص احتیاج دارد .

 و عناصر کم مصرف نیز بر اساس آزمایش خاک داده می شود . 

برداشت : 

برداشت یک هفته بعد از زرد شدن ۹۰٪ غلافها انجام می شود .

 بعد از برداشت بوته ها را در مزرعه جمع آوری و مقابل آفتاب قرار می دهند .

 برداشت به موقع در عملکرد اهمیت بسزایی دارد زیرا تاخیر در برداشت باعث ریزش می شود . 

برای خرمنکوبی رطوبت باید ۱۲ -۱۰ ٪ یاشد . متوسط عملکرد نخود ۴۵۰ کیلوگرم در هکتار است که در کشت بهاره ۵۸۵ و در کشت انتظاری ۹۰۵ کیلوگرم در هکتار است .

 نخود درارای ۲۸ -۱۸ ٪ پروتئین می باشد .

انواع کاشت

انواع کاشت:

کاشت مستقیم بذر در زمین اصلی :

پس از آماده نمودن زمین به منظور احداث باغ باید ابتدا جوی و پشته هایی به عرض 100-50 سانتی متر و عمق 70-50  سانتی متر ایجاد گردد سپس آبیاری نموده و در فصل زمستان نسبت به کشت مستقیم بذور به مدت 12 ساعت قبل از کاشت خیسانیده و با قارچ کش مناسب ضد عفونی شوند .

کاشت در گلدان :

برای این منظور از کیسه های سیاه به قطر 15-10 سانتی متر و ارتفاع 30-25 سانتی متر استفاده گردد ترکیب خاک گلدان شامل 40 % ماسه شیرین + 40%خاک زراعی + 20% کود حیوانی پوسیده ترجیحا کود گاوی می باشد. پس از خیساندن بذور و ضد عفونی آنها 2 عدد بذر در عمق 3-2 سانتی متری خاک

گلدان قرار گرفته و روی آن با ماسه و یا خاک اره پوشانیده می شود.

زمان کاشت در گلدان اواخر زمستان و اوایل بهار میباشد.

گروه بندی گیاهان زراعی

گروه بندی گیاهان زراعی

 گیاهان زراعی بسیار متنوع بوده ،به صورت های مختلفی مصرف گشته و در عملیات زراعی نیز تفاوت های زیادی با یکدیگر دارند. با این حال ،کیاهان زراعی مختلف دارای وجوه اشتراک زیادی می باشند. به طور کلی گیاهان زراعی را می توان به صورت های مختلفی از جمله بر اساس خصوصیات گیاهشناسی و تکاملی ، هدف تولید و مورد مصرف ، طول عمر گیاه ، نیازهای محیطی و شرایط مطلوب رشد، عملیات زراعی و غیره گروه بندی نمود. محصولات زراعی به دلیل دارا بودن خصوصیات مختلف و چند هدفی بودن تولید ممکن است در دو یا چند گروه مختلف قرار گیرند.

طبقه بندی علمی گیاهان

نام گیاهان مختلف از یک مکان به مکان دیگر متفاوت بوده و یا گاهی گیاهان کاملا متفاوتی به یک اسم نامیده می شوند. مثلا انواع گندم بای افراد غیر متخصص مفهوم گندم را دارد، اما گندم معمولی که برای تهیه نان استفاده می شود از گندم دوروم که برای تهیه ماکارونی مصرف می شود تفاوت های ژنتیکی و همچنین مصرفی زادی دارد. تولید نان خوب از گندم دوروم و تولید ماکارونی خوب از گندم نان امکان پذیر نیست. برای آن که افراد متخصص یکدیگر را درک نمایند و دقیقا بدانند در باره ی چه گیاها صحبت می کنند، گیاهان را به روشی موسوم به سیستم طبقه بندی علمی نامگذاری کرده اند.این روش که دقیقترین روش ها است توسط لینه(Carolous Linnaeus) بنیان گذاری شده است و به همین نام هم معروف می باشد.در این روش موجودات را بر اساس خصوصیات ریخت شناسی ، تکاملی و ژنتیکی در هفت طبقه قرار می دهند. ترتیب طبقات عبارتند از :

1- سلسله(Kingdom)

2- بخش(Division)

3- رده یا طبقه(Class)

4- راسته(Order)

5- تیره یا خانواده(Family)

6- جنس(Genus)

7- گونه(Species)

گیاهان زراعی به رده ی نهاندانگان تعلق دارند. هر گونه ی گیاهی مجموعه ای از گیاهان را در بر می گیرد که از نظر خصوصیات ظاهری شباهت های زیادی با یکدیگر داشته و بتوانند به سهولت و بدون اتخاذ تکنیک های خاص مانند انتقال جنین و غیره با یکدیگر لقاح یافته و تولید بذر نمایندع به طوری که بذر حاصل بتواند سبز لید مثل مجدد انجام پذیر باشد. مجموعه ای از گونه های که در بعضی خصوصیات مشنرک هستند یک جنس گیاهی را تشکیل می دهند.

در طبقه بندی علمی ، هر گیاه را با اسم گونه و جنس آن مشخص می سازند.به همین جهت این سیستم نامگذاری را دو اسمی نیز گویند. مثلا نام علمی گندم نان Triticum aestivum می باشد. Triticum مشخص جنس و aestivum مشخص گونه گندم نان است.

گروه بندی گیاهان زراعی بر اساس هدف تولید و مورد مصرف:

در این گروه بندی نوع محصول تولید شده و نحوه ی مصرف آن مورد نظر است و چون یک محصول با اهداف مختلفی تولید میشود ممکن است در چند گروه قرار گیرد.

1- غلات: گیاهانی از تیره ی غلات هستند که به منظور تولید دانه کشت میگردند. دانه ی حاصله عمدتا به مصرف تغذیه انسان یا دام می رسد مثل گندم، جو ... دانهی این گیاهان از نظر نشاسته غنی و از لحاظ پرتئین نسبتا فقیر می باشد.

2- حبوبات: گیاهانی از تیره ی بقولات هستند که برای تولید دانه کشت می شوند. دانه ی حاصله عمدتا به مصرف انسان می رسد مثل لوبیا، نخود و .... دانه های حبوبات از نظر پرتئین غنی می باشند.

3- گیاهان روغنی: گیاهانی از تیره های مختلف هستند که جهت روغن گیری از دانه ی تولیدی کشت می شوند مثل پنبه، کتان ، لوبیای روغنی و ....

4- گیاهاعلوفه ای: گیاهانی از تیره های مختلف هستند که جهت استفاده از قسمت های هوایی ( به صورت تازه ،خشک و یا سیلو شده) در تغذیه ی دام کشت می گردند. مانند ذرت علوفه ای ، علف سودان و....

5- گیاهان ریشه ای: گیاهانی از تیره های مختلف هستند که برای استفاده از ریشه ی غده ای آنها کشت می گردند، مانند چغندر، شلغم و ....

6- گیاهان لیفی: گیاهانی از تیره های مختلف هستند که برای استفاده از الیاف آنها کشت می گردند. این الیاف ممکن است از پوست دانه منشاء یافته (مانند پنبه) و یا از فیبرهای مستجات آوند آبکشی اولیه تشکیل یلفته با شند (مانند کتان و کنف)

7- گیاهان غذه ای : گیاهانی از تیره های مختلف هستند که برای استفاده از ساقه ضخیم شده و زیرزمینی آنها کشت می گردند مانند سیب زمینی معمولی.

8- گیاهان قندی: گیاهانی از تیره های مختلف هستند که برای قندگیری از عصاره ی شیرین آنها کشت می گردند مثل نیشکر و چغندر قند.

9- گیاهان دارویی: گیاهانی از تیره های مختلف هستند که به منظور استفاده از مواد مخدر آنها و یا تهیه ادویه کشت می شوند مانند توتون ، قهوه، چای و .....

گروه بندی بر اساس مورد مصرف خاص:

این گروه بندی بر اساس اهداف تولیدی و یا زراعی خاص انجام شده است:

1- گیاهان با مصرف پوششی یا کود سبز

2- گیاهان جهت کشت جانش

3- گیاهان با مصرف قصیلی( علوفه ی تر)

4- گیاهان با مصرف سیلویی

5- گیاهان همراه

6- گیاهان مکمل

گروه بندی بر اساس عکس العمل به طول روز:

در این گروه بندی چگونگی عکس العگیاه نسبت به طول روز(طول شب) در رابطه با تبدیل مریستم رویشی به جوانه ی گل مورد نظر است. در این گروه بندی گیاهان را به دو گروه روز بلند و روز کوتاه تقسیم می کنند و اگر نسبت به طول روز عکس ال عملی نداشته باشند بی تفاوت نامیده می شوند. بسیاری از ارقام اصلاح شده ی گیاهان زراعی عکس العمل زیادی به طول روز ندارند و بی تاوت می باشند. علاوه بر طول روز عواملی مانند بالایی حرار، کمبود ازت و رطوبت خاک، افزایش سن گیاه و ذخیره ی غذایی آن در تسریع انتقال از مرحله ی رویشی به مرحله ی زایشی نقش دارد.

گروه بندی بر اساس طول دوره ی رشد:

هر گاه جمعیت بزرگی از ارقام یک گو نه مورد توجه قرار می گیرد، مشاهده می شود که بعضی بسیار زود و بعضی بسیار دیر به گل رفته و سیکل حیاتی خود را تکمیل می کنند. لذا ارقام یک گیاه ممکن است بر اسا س تعداد روز از سبز شدن تا رسیدگی به گروه های زودرس و میان رس و دیررس تقسیم نمود.

گروه بندی بر اساس حرارت مطلوب رشد:

این گروه بندی بر اساس شرایط حرارتی مناسب رشد محصول انجام شده و در نتیجه نشانگر بخشی از سال است که محصول در آن رشد مطلوبی انجام می دهد. این قسمت بندی مطلق نبوده و و گیاهان زیادی در حد فاصل دو گروه قرار می گیرند.

1- گیاهان سرمادوست: این گیاهان بهترین رشد خود را در هوای خنک (حدود 15 تا 25 درجه سانتی گراد) انجام می دهند در هوای گرم ( بیش از 30 درجه سانتی گراد) آسیب می بینند و ماهیتا روز بلند می باشند مانند گندم، جو، سیب زمینی، نخود و.............

2- گیاهان گرمادوست: این گیاهان بهترین رشد خود را در هوای نسبتا گرم (حدود 20 تا 30 درجه سانتی گراد) داشته و رشد آنها در هوای خنک بسیار کند می باشد.این گیاهان روز کوتاه بوده و شامل گیاهانی مثل لوبیای چشم بلبلی، ماش، ذرت و .....

گروه بندی بر اساس طول عمر:

اساس این گروه بندی طول دوره ی معمول رشد محصول بر حسب سال زراعی و تاریخ کاشت معمول برای برداشت محصول اقتصادی می باشد.در گروه بندی بر اساس طول عمر گیاه کروه های یکساله،چندساله و دوساله قرار می گیرند. حداکثر طول رشد گیاهان یکساله کمتر از یک سال زراعی ، دوساله بیش از یک سال زراعی و معمولا سه فصل زراعی و چندساله بیش از دو وغالبا چند سال زراعی طول می کشد.

گروه بندی بر اساس عملیات زراعی:

در این گروه بندی امکان انجام عملیات وجین در بین ردیف های کاشت مورد نظر است:

1-گیاهان وجینی: حجم رویشی هر بوته زیاد بوده و معمولا با فاصله ردیف بیش از 40 سانتی متر کشت می شوند مانند سیب زمینی ، پنبه و....

2-گیاهان غیر وجینی: حجم رویشی هر بوته کم است و در نتیجه گیاه با تراکم زیاد و به صورت پراکنده یا با فاصله ی ردیفهای کمتر از 40 سانتی متر کشت می شوند مانند گندم ، جو و.......