برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی
برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

برگ سبز -سایتی برای گیاهان دارویی و مدیریت کشاورزی

گیاهان دارویی کشت قارچ تراریوم و بونسای گیاهان اپارتمانی

خشک شدن گیاهان علل مختلفی دارد که با هم آنها را بررسی می کنیم .

خشکی خاک : نریسدن آب کافی به گیاه در دوران رشد و نمو سبب پژمردگی برگها و سرانجام خشک شدن کامل گیاه می شود . پس سعی کنید گیاهی رو در منزل نگهداری کنید که میزان آب مورد نیازش رو بدونید .

·       افراط در آب دادن : یکی از رایج ترین علل خشکی گیاه زیاد آب دادن به آن است . گیاهان به آب دادن زیاد ، حساس ترند و آبِ زیاد بیشتر آنها را اذیت می کند تا آب دادن کم . به خصوص در زمستان افراط در آبیاری باعث از بین رفتن گیاه می شود . برگ گیاهی که زیادی به آن آب داده شده می ریزد و اینطور به نظر می رسد که گیاه به آب بیشتری نیاز دارد بنابراین آب بیشتری به آن داده می شود که سبب از بین رفتن گیاه می شود . این بسیار مهم است که علائم کمبود آب با افراط در آبیاری اشتباه نشود . آب زیاد سبب زردی برگها می شود در حالی که خشکی به احتمال زیاد سبب جمع شدگی و قهوه ای شدن گیاه می شود .

·       شبهای سرد : یخبندان نیز باعث خشکی گیاهان می شود به خصوص گیاهانی که در روز در محلی گرم بوده اند در شبهای سرد آسیب پذیرترند . در شبهای سرد هیچگاه گلدان را پشت پنجرۀ اتاق قرار ندهید و اگر اتاق هم سرد است گلدان را با روزنامه بپوشانید .

·       نور آفتاب : بعضی از گیاهان به نور آفتاب حساس هستند و نور مستقیم آفتاب آنها را می خشکاند . مثل گیاه پوتوس

·       هوای گرم و خشک : گرمای مصنوعی اتاق هم یکی دیگر از علل خشکی گیاهان است . جهت جلوگیری از پژمرده شدن گیاهان لطیف و حساس باید آنها را در محیطی مرطوب قرار دهید . هیچگاه گلدان را در نزدیکی اجاق گاز یا بخاری قرار ندهید .

·       کمبود نور : اغلب گیاهان در اثر ماندن زیاد در تاریکی از بین میروند .

دلایل خشک وزرد و ریزش و....

قهوه ای شدن نوک برگ ها در اثر چیست؟

-آفتاب سوختگی ، فلوراید آب ، خشکی هوا یا حمله حشرات عامل این مشکل هستند.

پژمردگی برگ ها در اثر چیست؟

-به علت کم آبی … در برگ های گیاه پلاسمولیز روی می دهد .

پوسیدگی برگ ها در اثر چیست؟

-آلودگی های قارچی مهمترین علت پوسیدگی برگ هاست.

پدیدار شدن لکه هایی روی برگ ها در اثر چیست؟

-آفتاب زیاد برای گیاهان سایه دوست و افراط در آبیاری باعث به وجود آمدن خال ها و لکه هایی روی برگ ها می شود.

علت زرد شدن برگ های گیاهان چیست؟

-علت این امر… افراط در آبیاری ، رطوبت کم ،

( از نظر نیاز آبی گیاهان به انواع مختلف تقسیم بندی می شوند، مثلا نخل مرداب، مارانتا ، پامچال عشق آب هستند و خاک آنها باید دایما مرطوب باشد. اما گیاهانی نظیر گاستریا ، هاورتیا ، کاکتوس ،کراسوله ، سانسوریا به آب کمی نیاز دارند و آبیاری پس از خشک شدن کامل خاک صورت می گیرد.گیاهانی که باید بصورت متوسط آبیاری شوند مثل فیلودندرون ، پوتوس ، شفلرا ، پپرومیا، پیله آ .)

علت دیگر زردی برگ ها کمبود ازت خاک ، تهویه نامناسب خاک ، آفات موجود در خاک ، خشکی هوا می باشد.

علت ریزش برگ های گیاهان چیست؟

-علت اکثر ریزش های برگ مسمومیت و آلودگی هوا است. گیاهان نسبت به آلودگی های هوا بسیار حساس تر از انسان هستند … دود سیگار برای گیاهان آپارتمانی شما مضر است… اگر گل حساس به اتیلن هم دارید در معرض دود سیگار نباشد .. زیرا دود سیگار هم اتیلن دارد. خشکی هوا نیز موجب ریزش برگ ها می شود.
کلا گیاه من ضعیف رشد می کند!

کمبود آفتاب مهمترین علت رشد ضعیف اکثر گیاهان آپارتمانی است. هر چند گلدان کوچک هم گیاه را محبوس می کند و اجازه گسترش به برگ ها نمی دهد.

آشنایی با ساخت مرحله به مرحله تراریوم

ساخت تراریوم , آشنایی با ساخت تراریوم

تراریوم محیط مرطوب و مناسبی برای انواع گیاهان فراهم و زیبایی محیط را دو چندان می‌کند. اگر می‌خواهید گلخانه‌ای مینیاتوری داشته باشید، به جای چند گلدان کوچک با گل‌های متفاوت، از تراریوم یا باغ‌ شیشه‌ای که این روزها مد شده‌ است، استفاده کنید
برای درست کردن تراریوم از نهال کوچک استفاده کنید.
درست کردن تراریوم با کاشت نهال داخل گلدان متفاوت است. اصلی‌ترین تفاوت آن این است که تراریوم محیط بسته یا نیمه بسته شیشه‌ای یا پلاستیکی است. معمولا دبیران از این روش برای آموزش چرخه آب استفاده می‌کنند.
اکثر گیاهان کوچک آپارتمانی به خصوص آن‌هایی که در محیط مرطوب خوب رشد می‌کنند، مناسب تراریوم هستند.
تعداد گیاهان تراریوم به اندازه ظرف بستگی دارد. تراریوم را خیلی شلوغ نکنید و جا برای رشد گیاهان بگذارید.

وسایل مورد نیاز:
ظرف شیشه‌ای
صابون
شن
خاک

1- یک ظرف شیشه‌ای مثلا تنگ ماهی، آکواریوم، پارچ‌ بزرگ بلور یا حتی شیشه‌ مربا را برای این کار انتخاب کنید.
2- هرچه دهانه ظرف تنگ‌تر باشد، کار سخت‌تر است. کاشت گیاه داخل این ظرف‌ها را با انبر سیمی نازکی که خود می‌سازید، انجام دهید.
3- ظرف را با آب گرم و صابون شسته و خشک کنید. ظرف‌های نشسته باکتری‌های مضر را وارد محیط تراریوم می‌کنند.
4- یک لایه یکنواخت به قطر 2.5-1.5 سانتی‌متر شن ته ظرف بریزید. شن به زهکشی کمک می‌کند.
5-  1 یا 2 قاشق غذاخوری زغال چوب فعال را روی شن بپاشید. زغال هوا را تازه نگه می‌دارد و به خصوص زمانی که محیط تراریوم را بسته نگه می‌دارید، دارای اهمیت است.
6- به ظرف خاک گلکاری اضافه کنید تا روی شن و زغال چوب را بپوشاند. مقدار این خاک سبک باید ¼ عمق ظرف باشد.
7- گیاهان را قبل از درآوردن از گلدان اولیه به دقت بررسی کنید تا کاملا سالم باشند. گیاه را آرام تکان دهید تا خاک اضافی بدون صدمه دیدن ریشه‌ها از آن جدا شود. گیاه بیمار یا آفت زده را وارد تراریوم نکنید.
8- خاک را کمی گود کنید. گیاه را بکارید. دور ریشه‌‌ها را کاملا بپوشانید. این مراحل را در مورد بقیه گیاهان هم تکرار کنید.
9- گیاهان و داخل ظرف را با اسپری آب تمیز کنید. خاک را با اسپری خوب مرطوب کنید.
10- تراریوم را با اشیاء سرامیکی تزیین کنید.

ساخت تراریوم , آشنایی با ساخت تراریوم

چگونه زعفران بکاریم؟

مقدمه

زعفران گیاهی است نیمه گرمسیری و در نقاطی که دارای زمستانهای ملایم و تابستان گرم و خشک باشد بخوبی می‌روید. مقاومت زعفران در مقابل سرما زیاد است و لیکن چون دوران رشد آن مصادف با پائیز و زمستان و اوایل بهار است طبعا در این ایم به هوای مناسب و معتدلی نیاز دارد. در دوره خواب یا استراحت گیاه (تابستان) بارندگی یا آبیاری برای آن مضر است بنابراین کشت و کار آن در مناطق گیلان و مازندران و مناطق گرم جنوب کشور معمول نیست.

اراضی آفتاب گیر و بدون درخت که ضمنا در معرض بادهای سرد نیز نباشد برای رشد زعفران مناسب است. با این وجود در برخی از روستاهای بیرجند و قائن در زیر سایه بوته‌های زرشک و درختان بادام که در تابستان کمتر آبیاری می‌شوند کاشته می‌شود. حداکثر دمای این گیاه بین 40 تا 35 درجه سانتیگراد و در ارتفاع بین 1300 تا 2300 متر از سطح دریا عملکرد خوبی را نشان داده است.



تصویر

خاک مناسب پرورش زعفران

از آنجایی که پیاز زعفران مدت نسبتا زیادی (7 - 5 سال) در زمین می‌ماند. خاک زمین باید سبک یا ترکیبی از شن و رس باشد که پیاز بتواند در این مدت علاوه بر تامین مواد غذایی ، در مقابل شرایط خاص منطقه‌ای نیز مقاومت نماید. بنابراین جهت رشد و نمو مناسب گیاه و تولید محصول مرغوب و مطلوب زمینهای حاصلخیز و زهکشی شده بدون درخت با خاک (لومی ، لیمونی ، رسی و شنی) و آهک‌دار که PH آن بین 8 - 7 باشد بر زمینهای شور ، فقیر و مرطوب ، اسیدی ترجیح داد. زعفران در زمینهایی که دارای قلوه سنگ یا علفهای هرز یا مواد آلی پوسیده نشده باشد محصول خوبی نمی‌دهد.

تهیه زمین

در تهیه زمین به منظور کاشت زعفران لازم است توجه و دقت خاصی معمول شود ابتدا در فرصتهای مناسب در پائیز یا زمستان زمین مورد نظر را شخم عمیق می‌زنند درصورتی که شرایط مناسب نبوده یا دسترسی به تراکتور مقدور نباشد می‌توان شخم را در پایان بهار یا اوایل تیرماه نیز انجام داد. در زراعت مکانیزه زعفران زمین را در پاییز سال قبل از کشت با گاو آهن شخم عمیق می‌زنند در بهار پس از قطع بارانهای بهاری خاک را با انجام شخم متوسط ضمن سله شکنی از وجود علفهای هرز پاک می‌کنند در مرداد یا شهریور پس از پخش 80 - 40 تن کود حیوانی و 200 کیلوگرم فسفات آمونیوم زمین را به صورت فارو درمی‌آورند و برای کشت آماده می‌کنند.

انتخاب پیاز و زمان کشت زعفران

احداث مزارع جدید زعفران فقط بوسیله پیاز آن مقدور و معمول است. بنابراین تهیه و انتخاب پیاز مرغوب جهت کاشت در ایجاد و گسترش کشت حائز اهمیت است. پیاز زعفران را می‌توان از خاک درآورد به انبار یا مزرعه دیگری منتقل نمود، با توجه به دوده خواب یا استراحت پیاز که از اواخر اردیبهشت ماه تا اواخر مرداد ادامه دارد می‌توان در این فاصله نسبت به بیرون آوردن پیاز اقدام کرد. بهتر است پیازها پس از بیرون آوردن از زمین کاشته شوند تا پیازها ضمن ادامه استراحت در زمین جدید مستقر شوند. از بیرون آوردن پیازها در اواخر مرداد به بعد باید خودداری کرد چون در این موقع بعضی از پیازها ممکن است برای ریشه دادن و جوانه زدن آماده باشند.


تصویر



هر قدر فاصله بیرون آوردن پیازها تا کاشت کمتر باشد بهتر است با وجود این پیاز زعفران را برای مدت چند ماه در محل سرد و خشک با ارتفاع 30 - 20 سانتیمتر می‌توان به صورت پخش شده نگهداری نمود ولی این امر باعث عدم توسعه فیزیولوژیکی گلها شده و باردهی سال اول کشت را شدیدا کاهش می‌دهد. پیاز زعفران را از موقع خزان بوته می‌توان کشت نمود ولی بهتر است از کاشت پیاز در اواخر تیر و اوایل مرداد خودداری شود زیرا در این موقع هوا و زمین بسیار گرم است و بیم آن می‌رود که رطوبت پیاز موقع جابجای از بین رفته و به آن صدمه وارد شود. بر اساس تحقیقات انجام شده توسط مرکز پژوهشهای صنعتی خراسان بهترین زمان کشت خرداد ماه می‌باشد.

عملیات کاشت پیاز زعفران

برای کاشتن پیاز زعفران ابتدا چاله‌های یک ردیف را با بیل درمی‌آورند و در داخل هر چاله از 15 - 3 پیاز قرار می‌دهند. عمق کاشت پیاز 20 - 15 سانتیمتر در نظر گرفته و در موقع کاشت سر پیازها باید رو به بالا قرار گیرد. پیازها در عمق 20 سانتیمتری در زمستان از سرما و یخبندان و سایر تنشهای محیطی و در تابستان از گرما زدگی مصون می‌مانند. برای کاشت زعفران 5 - 4 نفر شرکت می‌کنند به این ترتیب که یک نفر با بیل چاله‌ها را درمی‌آورند دو نفر پیازهای قابل کشت را به صورت دسته‌های 3 تا 5 یا 15 تائی انتخاب می‌کنند.

نفر چهارم پیازها را در داخل چاله‌ها قرار می‌دهند و بقیه نفرات کار خود را ادامه می‌دهند تا تمام زمین کاشته شود. سرانجام سطح مزرعه را که نا مسطح شده با بیل یا ماله‌ای که صاف و فشرده می‌سازند تا پیازها به خاک بچسبد. زمین کشت شده به همین صورت تا موقع آبیاری پائیزه رها می‌شود قبل از آبیاری در حدود 20 - 10 تن کود حیوانی کاملا پوسیده با بیل در سطح زمین پخش می‌نمایند. پس از انجام عمل کاشت روی شیارها را با ماله پوشانده و زراعت ردیفی به نظر می‌رسد.

آبیاری

پس از پایان کاشت پیازهای زعفران که حداکثر تا آخر شهریور ماه طول می‌کشد حدود 15 تا 10 روز بعد از کاشت اقدام به آبیاری مزرعه می‌نمایند. در نقاط مختلف خراسان بسته به وضعیت آب و هوایی منطقه از اواسط مهر ماه تا دهه اول آبان آبیاری زعفران شروع می‌شود. با توجه که گل کردن زعفران تا حدودی تابع آب اولیه می‌باشد لذا برای اینکه برداشت زعفران با مشکل مواجه نشود آب اول را در بین قطعات با فاصله چند روز تقسیم می‌کنند تا بدین وسیله دوران اوج گلدهی قطعات با یکدیگر همزمان نباشد. آب اول زعفران خیلی مهم است و تمام نقاط زمین باید بطور کافی و یکنواخت آب بخورد تا گلهای یک قطعه با هم و هم زمان بیرون آیند.

بعد از گاورو شدن مزرعه برای سله شکنی از کج بیل و چهار شاخ فلزی یا گاو آهن ایرانی با عمق کم استفاده می‌شود متعاقب آن زمین را ماله می‌کشند. سله شکستن زمین باعث می‌شود که جوانه‌های گل با سهولت بیشتری از خاک بیرون آمده و رشد قوی و مطلوبی داشته باشند. پس از آبیاری اول به فاصله 20 - 15 روز بعد از آن اولین گلهای زعفران ظاهر می‌شوند بدیهی است که مزرعه زعفران در سال اول محصول قابل توجهی نمی‌دهد. از اوایل فروردین تا زمانی‌که رنگ برگها به زردی مایل شود هر 12 - 6 روز یکبار آبیاری انجام می شود. بعد از وجین یک نوبت آبیاری به تاخیر بیفتد تا علفهای هرز از بین رفته و مجددا سبز نشوند. آب آخر در درشت شدن پیاز موثر است.



تصویر

سله شکنی

بعد از آبیاری اول به محض گاورو شدن زمین سطح مزرعه باید سله شکنی شود بنحوی که پیازها صدمه نبینند بهترین وسیله سله شکنی کج بیل و بیل شیار دار و گاو آهن ایرانی و کولتیواتر است. سله شکنی باعث می‌شود که گلها به آسانی از خاک بیرون آمده و کود حیوانی با خاک مخلوط گردد. در مواقعی که زارع نتوانسته باشد به زمین خود کود دهد قبل از اجام آبیاری می‌توان کود لازم را در سطح خاک پخش نموده و با شخم سطحی با خاک مخلوط نمود و بعد از این عمل که در واقع حکم سله شکنی را دارد جهت هموار نمودن زمین و چسباندن خاک به پیازها زمین را ماله می‌کشند.

وجین علفهای هرز

علفهای هرز از طریق رقابت با گیاه زعفران از نظر آب و مواد غذایی و نور خورشید سبب کاهش محصول می‌شود علاوه بر این ممکن است در مراحل کاشت و برداشت زعفران مزاحمتهایی ایجاد و میزبان تعدادی از بیماریها و حشرات و بخصوص نماتد باشد. وجین مزرعه در هر موقع که علفهای هرز رشد کردند ضروری است. در مزارع زعفران اولین وجین بعد از آبیاری دوم انجام و این وجین باعث از بین رفتن علفهای هرز مزرعه زعفران می‌گردد.

بطور معمول اولین وجین زعفران بعد از برداشت گلها و دومین آن در صورت لزوم به فاصله در حدود یک ماه قبل از آب سوم انجام می‌شود. در مورد مبارزه شیمیایی با علفهای مزرعه باید توجه کرد که چون اثر این علف کشها بر روی گیاه آزمایش نشده لذا باید به هنگام رشد بوته‌های زعفران از مصرف علف‌کش‌های شیمیایی خودداری شود.

مباحث مرتبط با عنوان