نخل آسای:

خصوصیات گیاهشناسی: "نخل آسای"، نخلی است که در سراسر آمریکای مرکزی و شمال آمریکای جنوبی یافت می شود. این نخل بسیار باریک و بلند و کشیده است که در جنگل های بارانی و در نواحی سایه ای حدود 15 تا 30 متر ارتفاع نیز رشد می کند.  این درخت بصورت چند شاخه ای است و درختان بالغ حدود 4 تا 8 ساقه از یک سیستم ریشه ای تولید می کنند. این نخل دارای تاجی زیبا و برگ هایی پرمانند و نیز میوه هایی از نوع سته و خوراکی است که بیشتر شهرت درخت به دلیل تولید همین میوه های خوراکی است. این میوه ها حدود 1.5 سانتیمتر قطر داشته و حاوی یک بذر در مرکز خود می باشد. این بذرها حدود 80 درصد میوه را به خود اختصاص می دهند. سته ها در ابتدا به رنگ سبز بوده و در صورت رسیدن و بالغ شدن به رنگ ارغوانی تیره دیده می شوند. این میوه ها در طول فصل خشک و طی ماه های جولای و دسامبر برداشت می شوند. هر درخت حدود 4 تا 8 خوشه ی میوه دهنده در سال تولید می کند. که وزن هر خوشه به 6 کیلوگرم می رسد.

شرایط محیط رشد: نخل آسای بومی آمریکای جنوبی و مرکزی بوده و معمولاً در جنگل های بارانی و درختزارهای حاشیه ی رودخانه ها و زمین های پست رشد می کند. این درخت کندرشد بوده و نواحی سایه دار را برای رشد ترجیح می دهد و در این نواحی 4 تا 5 سال قبل از میوه دهی می تواند خوب رشد کند. برخی از پرندگان و حیوانات از میوه های این گیاه به وفور تغذیه می کنند و در نتیجه بذر آن را از طریق دفع، در نقاط مختلف جنگل پراکنده می سازند.

خواص درمانی و کاربردهای صنعتی: میوه های آسای، در سال های اخیر یکی از میوه های محبوب فروشگاه های ایالات متحده و نیز اروپا بوده است. از این میوه ها برای تولید آب میوه و حتی تولید رنگ های طبیعی استفاده های فراوانی به عمل می آید. برای تولید آب میوه ابتدا سته ها را در آب خیسانده تا پوسته ی خارجی آن نرم شود، سپس آنها را فشرده کرده و آبگیری می نمایند. آب میوه به رنگ ارغوانی تیره بوده که برای مصرف آن را با شکر و نشاسته کاساو مخلوط می کنند تا آب میوه ای غلیظ و مقوی ایجاد شود. همچنین برای تهیه ی بستنی، مشروبات الکلی و انواع مختلفی از شیرینی ها از آب میوه ی این گیاه استفاده می شود.

از برگ های این گیاه نیز در تهیه کاهگل برای سقف خانه ها استفاده می کنند. از این درخت و فرآورده های آن بطور سنتی در تهیه داروهای مختلف نیز بهره می گیرند. روغن میوه ی آن برای درمان اسهال کاربرد دارد. بذرهای این گیاه را پس از برشته کردن و له کردن برای درمان "تب" به کار می برند. جوشانده و دم کرده ریشه های این گیاه برای درمان بیماری های کبد، دیابت، ریزش مو و درد ماهیچه ها مفید هستند. مطالعات اخیر نشان داده که میوه های این گیاه و روغن آن دارای خواص آنتی اکسیدانی قوی می باشند.

ترکیبات شیمیایی: هر 100 گرم از میوه های این گیاه حاوی 88 تا 265 کالری انرژی، حدود 1-4 درصد پروتئین، 7-11 درصد روغن، 25 درصد قند، 0.05 درصد کلسیم، 0.033 درصد فسفر و 0.0009 درصد آهن می باشد. همچنین دارای ویتامین های B1، A و ویتامین E است. این گیاه همچنین دارای اولئیک اسید، پالمیتیک اسید و لینولئیک اسید و بتاسیتوسترول می باشد.

تکثیر: تکثیر نخل آسای از طریق کشت بذرهای آن صورت می گیرد. این بذرها طی چند هفته تا چند ماه جوانه می زنند. بذور باید در خاک های به خوبی آبیاری شده کشت شوند. آبیاری باید منظم صورت گیرد ولی آب ایستایی پای بوته ها ایجاد نشود.